"Και φτάνουμε το σούρουπο μες στο σταθμό Λαρίσης..."

Συναντιούνται οι δύο συντελεστές των Μουσικών Προαστίων ύστερα από καιρό. Ο ένας έχει ταξιδέψει επί τέσσερις ώρες με το τρένο κουβαλώντας και τον υπολογιστή του, για να κάνει μουσική έκπληξη στον άλλον. Είχε περάσει στον υπολογιστή έναν από τους πιο αγαπημένους δίσκους του, κι ήθελε να τον ακούσει μαζί με το φίλο του. Ο άλλος εντωμεταξύ είχε αγοράσει από το "Ελ. Βενιζέλος" ένα CD (από τα πιο αγαπημένα του) για να κάνει έκπληξη στον πρώτο, όταν θα συναντιόνταν στην Ουαλία. Πάει να ανοίξει τον υπολογιστή ο ένας και λέει "κάτσε να ακούσεις τι σου 'φερα". Την ίδια στιγμή παίρνει ο άλλος το CD στα χέρια του και τού το δείχνει: "κάτσε κι εσύ να ακούσεις τι σου 'φερα". Έπεσαν ξεροί και οι δύο, όταν κατάλαβαν ότι αυτό που είχαν φέρει ο ένας στον άλλον ήταν ο ίδιος δίσκος.

Συνέβη χθες το βράδυ. Ο δίσκος; Μα φυσικά "Τα Ωραιότερα Τραγούδια με την Αθηναϊκή Κομπανία". Σκεφθήκαμε λοιπόν να μοιραστούμε μαζί σας την έκπληξη και τη χαρά αυτής της συνάντησης, με το μεγάλο τραγούδι:

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Στην τσέπη πέντε τάλιρα, και πάω στην Αθήνα
χαράμισα τα νιάτα μου εδώ στην ξένη γη
Στα χρόνια που εδούλευα και προκοπή δεν είδα
αχ, πόσο ενοστάλγησα την κάθε σπιθαμή.

Οι φάμπρικες κι οι μηχανές στη σκέψη μας αμπάρα
μας κλέβουνε τα όνειρα, και μένουμε φτωχοί
Στους ώμους το σακάκι μου, στη τσέπη τα τσιγάρα
στου τραίνου το διάδρομο για την επιστροφή.

Και φτάνουμε το σούρουπο μες στο σταθμό Λαρίσης
Ποτέ δεν το περίμενα πως θα με καρτερείς
Με της χαράς τα κλάματα ελπίδες να γεμίσεις
την μέχρι τώρα αδέσποτη και άδεια μου ζωή.