blog Μουσική Κιβωτός

Η Μουσική Κιβωτός επέπλευσε στο διαδίκτυο στις 25 Αυγούστου του 2006.

Ξεκινώντας αυτό το blog έδωσα το στίγμα μιας προσπάθειας παρέμβασης με τα λιγοστά μέσα που διαθέτω, ως μια πράξη πολιτιστικής αντίστασης κόντρα στην αδιαφορία των υποτιθέμενων σχετικών και ενδιαφερόμενων για τον μουσικό μας πολιτισμό, δηλαδή: του Υπουργείου Πολιτισμού, των δισκογραφικών εταιρειών και των εταιρειών είσπραξης και διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων των καλλιτεχνών.

Το τραγούδι μας υφίσταται μια ομηρία: Η διάθεση πνευματικού έργου (μουσικής και στίχων) γίνεται υπό αγοραίους όρους και κανείς, ούτε καν οι ίδιοι οι καλλιτέχνες με τους φορείς τους, δεν έχουν πάρει την κατάσταση στα χέρια τους!

Δίσκοι αποσύρονται, καταργούνται, δεν διανέμονται, δεν ηχογραφούνται, στο όνομα της εμπορικής επιτυχίας και της είσπραξης.

Από την άλλη: Δεν υπάρχει τόπος και τρόπος μελέτης του ελληνικού τραγουδιού συνολικά, πέραν κάποιων προσπαθειών πολιτιστικών συλλόγων και ιδρυμάτων μικρού βεληνεκούς ή εξειδικευμένου ενδιαφέροντος, να στήσουν μια αρχειακή βιβλιοθήκη.Δεν διεκδικώ ούτε πειρατική σημαία, ούτε κάποια πρωτοπορία. Το ψηφιακό αρχείο της ελληνικής μουσικής είναι απαραίτητο και απολύτως εφικτό.. και δεν υπάρχει!! Προσδοκώ στη δημιουργία ενός κέντρου, μιας εξειδικευμένης βιβλιοθήκης, όπου θα μπορεί να πηγαίνει ο ενδιαφερόμενος, να βρίσκει ό,τι επιθυμεί, να μελετά, να ακούει, και εφ' όσον θέλει, να μπορεί να αγοράζει το μουσικό έργο σε ψηφιακή μορφή.

Αυτή η βάση δεδομένων μπορεί να στηθεί από ιδιωτικό μη-κερδοσκοπικό φορέα ή ακόμα και από εμάς, τους απλούς χρήστες του διαδικτύου και τους συλλέκτες μουσικής, με εθελοντική εργασία.

Επειδή κανείς δεν δικαιούται να κλειδώνει στο συρτάρι πνευματικές δημιουργίες και να τις στερεί από τον δημιουργό τους και το κοινό..

Επειδή έχω ξοδέψει ώρες από τη ζωή μου, αναζητώντας καταργημένους δίσκους σε υπόγεια και βρώμικα παλαιοπωλεία..

Επειδή δεν υπάρχει κανένας φορέας να αρχειοθετεί και προστατεύει την ελληνική δημιουργία στο σύνολο της..

Για όλα αυτά…

Στην Κιβωτό μοιράζομαι με φίλους αρχεία καταργημένων δίσκων ελληνικής δημιουργίας, με βάση το προσωπικό μας γούστο και τις αναμνήσεις μας.

Σε περίπτωση επανέκδοσης του έργου, αποσύρεται άμεσα από το blog το αντίστοιχο link για downloading.

Η Μουσική Κιβωτός δεν ανεβάζει νέο υλικό που μπορεί να βρει ο ενδιαφερόμενος εύκολα στα δισκοπωλεία. Όμως ακόμα και το «ανέβασμα» του παλαιού υλικού κινείται στα όρια της παρανομίας, με πλήρη συναίσθηση του uploader:

Πώς μπορεί να διεκδικεί διαφυγόντα κέρδη μια εταιρεία, όταν ή ίδια απαξιώνει και πετά ουσιαστικά στα σκουπίδια το υλικό της;(...)

Μουσική Κιβωτός
-----

Υποθέτω ότι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου με τέτοια τρομακτική μουσική παράδοση όπως η Ελλάδα, αυτή η λειτουργία θα ήταν κομμάτι κρατικής ή τέλος πάντων συλλογικής μέριμνας. Στην Ελλάδα όμως αυτά είναι ψιλά γράμματα, και έτσι η διάσωση και προβολή της ζωντανής μουσικής μας μνήμης επαφίεται στον ‘πατριωτισμό’ πρωτοβουλιών όπως η Κιβωτός. Βλέπεται, ακόμα και το επιχειρηματικό κεφάλαιο στην Ελλάδα στάθηκε ιστορικά ανίκανο να παράγει, να δημιουργήσει, να ξεφύγει από τη λειτουργία του παρασιτισμού. Έτσι και οι μουσικές εταιρείες μας (με κάποιες πάντα εξαιρέσεις)...κωλύονται να δουν πέρα από τη μύτη τους, δηλαδή πέρα από τα βραχυπρόθεσμα κέρδη τους. Προσοχή αγαπητοί μας αναγνώστες, δεν μιλάμε για έργα της δημοτικής ή ρεμπέτικης παράδοσής μας, κάποια εκ των οποίων στο πέρασμα του χρόνου φυσικό είναι να χάνονται. Μιλάμε για έργα πρόσφατα, έργα που υπάγονται στο νέο ελληνικό τραγούδι, έργα δημιουργών και εκτελεστών με το καλλιτεχνικό ανάστημα ενός Σταύρου Κουγιουμτζή, μιας Μαρίας Δημητριάδη, ενός Νικόλα Άσιμου, μιας Αφροδίτης Μάνου, ενός Χριστόδουλου Χάλαρη, ενός Γιώργου Μεράντζα, ενός Άκη Πάνου βρε αδερφέ και αδερφή. Τι να πεις...καλή συνέχεια στη Μουσική Κιβωτό και περαστικά μας.

ηρ.οικ.

Για κρατήσεις θέσεων στη «Μουσική Κιβωτό» πατήστε εδώ:
http://arcofgreekmusic.blogspot.com