Μια μέρα χαρά. Ναι καλέ, παρέα με τη Millennium Bank και τη Heaven. Θυμάστε αυτό που λέγαμε στο σχολείο; Χαρά παιδιού σε τιμή παραγωγού; Ε, για κάτι τέτοιο μιλάμε. Τα παιδάκια που χαίρονται είμαστε όλοι εμείς, στοιβαγμένοι στο υποκατάστημα της γειτονιάς. Και ο παραγωγός; Η τράπεζά μας και η μουσική εταιρεία μας φυσικά, που χέρι-χέρι μας προσφέρουν μια μέρα χαράς με τη φωνή της Άλκηστης Πρωτοψάλτη. Γιατί, για όσους δεν το ξέρατε, το τραγούδι «Μια μέρα χαρά» είναι «από το διαφημιστικό spot της Millennium Bank». Έτσι μας πληροφορεί με...χαρά το οπισθόφυλλο του νέου δίσκου της Πρωτοψάλτη «Στο ωραιότερο σημείο».
Αγαπητέ γραφιά της κάθε εταιρείας, ποιος σου είπε ότι εγώ θα αγοράσω το CDάκι σου πιο εύκολα, αν αυτό περιέχει το soundtrack της οποιασδήποτε διαφήμισης; Μουσική θέλω καλέ, όχι χαρτάκι στην ουρά ενός τραπεζικού υποκαταστήματος. Ποιος σου είπε ότι η δικιά μου μέρα χαράς συνδέεται με τα δικά σου μουσικο-τραπεζικά σου προϊόντα; Με ποιο δικαίωμα υποβιβάζεις τη νοημοσύνη μου, νομίζοντας ότι εγώ θα συγκινηθώ από τα διαφημιστικά σου σποτάκια; Αλλά, ακόμα σοβαρότερο, πως διανοείσαι να υποβιβάζεις μια καλλιτέχνιδα του μεγέθους της Πρωτοψάλτη σε ντελάλη καταναλωτικών δανείων;
Πως είπατε; Στη διεύθυνση παραγωγής είναι η ίδια η Πρωτοψάλτη; Εύλογες απορίες: Γιατί να δέχεται να ανταλλάξει στα μάτια μου την ιστορία της για τον χοντρέμπορα; Γιατί δέχεται μια τροχιά που την πάει από την Τετραλογία και την Έξοδο Κινδύνου, από έργα δηλαδή που προσπάθησαν να μας ελευθερώσουν, στην αγκαλιά αυτών που καταπιέζουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις ζωές μας; Γιατί δέχεται ως τίτλο τιμής για το τραγούδι της την ταμπέλα της οποιασδήποτε Bank;
Και εν τέλει, το μοντέλο Χατζηγιάννης – ΟΤΕ είναι μοντέλο προς αποφυγή, ή μήπως είναι τελικά η κρυφή μας ονείρωξη;
Αγαπητέ γραφιά της κάθε εταιρείας, ποιος σου είπε ότι εγώ θα αγοράσω το CDάκι σου πιο εύκολα, αν αυτό περιέχει το soundtrack της οποιασδήποτε διαφήμισης; Μουσική θέλω καλέ, όχι χαρτάκι στην ουρά ενός τραπεζικού υποκαταστήματος. Ποιος σου είπε ότι η δικιά μου μέρα χαράς συνδέεται με τα δικά σου μουσικο-τραπεζικά σου προϊόντα; Με ποιο δικαίωμα υποβιβάζεις τη νοημοσύνη μου, νομίζοντας ότι εγώ θα συγκινηθώ από τα διαφημιστικά σου σποτάκια; Αλλά, ακόμα σοβαρότερο, πως διανοείσαι να υποβιβάζεις μια καλλιτέχνιδα του μεγέθους της Πρωτοψάλτη σε ντελάλη καταναλωτικών δανείων;
Πως είπατε; Στη διεύθυνση παραγωγής είναι η ίδια η Πρωτοψάλτη; Εύλογες απορίες: Γιατί να δέχεται να ανταλλάξει στα μάτια μου την ιστορία της για τον χοντρέμπορα; Γιατί δέχεται μια τροχιά που την πάει από την Τετραλογία και την Έξοδο Κινδύνου, από έργα δηλαδή που προσπάθησαν να μας ελευθερώσουν, στην αγκαλιά αυτών που καταπιέζουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις ζωές μας; Γιατί δέχεται ως τίτλο τιμής για το τραγούδι της την ταμπέλα της οποιασδήποτε Bank;
Και εν τέλει, το μοντέλο Χατζηγιάννης – ΟΤΕ είναι μοντέλο προς αποφυγή, ή μήπως είναι τελικά η κρυφή μας ονείρωξη;
ηρ.οικ.
ΥΓ: Το σημείωμα αφορά μια συγκεκριμένη αναγραφή σε οπισθόφυλλο δίσκου και δεν συνιστά δισκοκριτική.
ΥΓ2 (10/11/2007): Φίλος της ιστοσελίδας μας ενημέρωσε ότι και άλλος καλλιτέχνης έχει δανείσει τη μουσική του σε διαφήμιση τράπεζας, και εξέφρασε τα παράπονά του για άνιση μεταχείριση της Άλκηστης Πρωτοψάλτη από μέρους μας. Να τονίσουμε ότι το ζήτημα δεν είναι προσωπικό και ότι τιμούμε την προσφορά και το έργο της συγκεκριμένης τραγουδίστριας. Το ζήτημα είναι ευρύτερο: ότι η εταιρεία πρέπει να μην υποτιμάει την κρίση των ακροατών-αγοραστών και να μην αναγράφει ως τίτλο τιμής το ότι ένα τραγούδι προέρχεται από το διαφημιστικό σποτάκι της οποιασδήποτε τράπεζας. Όπως δηλαδή εγώ σέβομαι το έργο του καλλιτέχνη, έτσι θέλω και ο παραγωγός-καλλιτέχνης να σέβεται τη νοημοσύνη και την αισθητική μου.
ΥΓ2 (10/11/2007): Φίλος της ιστοσελίδας μας ενημέρωσε ότι και άλλος καλλιτέχνης έχει δανείσει τη μουσική του σε διαφήμιση τράπεζας, και εξέφρασε τα παράπονά του για άνιση μεταχείριση της Άλκηστης Πρωτοψάλτη από μέρους μας. Να τονίσουμε ότι το ζήτημα δεν είναι προσωπικό και ότι τιμούμε την προσφορά και το έργο της συγκεκριμένης τραγουδίστριας. Το ζήτημα είναι ευρύτερο: ότι η εταιρεία πρέπει να μην υποτιμάει την κρίση των ακροατών-αγοραστών και να μην αναγράφει ως τίτλο τιμής το ότι ένα τραγούδι προέρχεται από το διαφημιστικό σποτάκι της οποιασδήποτε τράπεζας. Όπως δηλαδή εγώ σέβομαι το έργο του καλλιτέχνη, έτσι θέλω και ο παραγωγός-καλλιτέχνης να σέβεται τη νοημοσύνη και την αισθητική μου.
10 σχόλια:
Δεν έχω να προσθέσω τίποτα σε αυτά. Θα τα συνυπέγραφα ευχαρίστως.
Η κριτική της κριτικής είναι τελικά εύκολο σπορ.Όπως και η ανάλυση της ανάλυσης.Στη προσωπική πράξη όμως τί γίνεται;τα σχόλια για τους απέναντι μόνο εύκολα είναι.
Αν κάποιοι μυθοποιούνε και μετά απομυθοποιούνε βίαια τις όποιες επιλογές τους ας κάνουν πρώτα μια σε βάθος αυτοκριτική και μετά ας διαλέξουν αυτούς που δε θα τους απογοητεύσουν.Γιατί αυτοί έχουν το πρόβλημα.Όσοι κρίνονται δημιουργούν.
Κι όσοι είναι ανίκανοι για δημιουργία κρίνουν.Τα πάντα.Τους πάντες.Εκτός από τον εαυτό τους.Μπορεί να είναι και αυτός ένας τρόπος για να μένουν πάντα στο απυρόβλητο.Υπεράνω κάθε υποψίας.Οχυρωμένοι στη καλοστημένη τους επαναστατίζουσα θεωρία.
@ Μιχάλης Τ.: Προσθέσαμε λινκ στην ιστοσελίδα σας.
@Πέτρος: Και η κριτική είναι μια μορφή πράξης, και το μπλογκ είναι μια μορφή πράξης. Ως προς το δια ταύτα, τι μας προτείνετε να κάνουμε; Ταλέντο και χρόνο για την έκδοση δίσκου πάντως δεν έχουμε, αν εννοείτε αυτό.
@ Ανώνυμος: Απλά καταδεικνύουμε κάποιες καλά κρυμμένες κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις που είναι ενταγμένες στη διαδικασία της μουσικής παραγωγής σήμερα. Ούτε μυθοποιούμε, ούτε απομυθοποιούμε. Και φυσικά δεν διεκδικούμε δάφνες μουσικής δημιουργίκότητας ή/και επαναστατικότητας. Ως προς το απυρόβλητο, δημιουργούμε και κρινόμαστε αυστηρά σε άλλους τομείς κοινωνικής δραστηριότητας. Επίσης, δημιουργούμε και κρινόμαστε αυστηρά μέσω αυτού του ιστολογίου.
Ευχαριστούμε για την ευπρόσδεκτη κριτική σας.
Μ.Π.
Μάλλον θα πρέπει κάποτε να ερευνηθούν(καλοπροαίρετα βέβαια)και οι κρυμμένες καλλιτεχνικές σχέσεις κυκλωμάτων,αυλών και της παρέας σημαντικών κατά τα άλλα δημιουργούν που καταπλάκωσαν κάθε νέα φωνή για πολλά χρόνια οπότε η Άλκηστις προσπαθεί να απεγκλωβιστεί όσο κι αν δυσφορούν κάποιοι.Τί να κάνουμε.Η πραγματική αλλαγή έχει τίμημα.Μπράβο τυης που το τόλμησε κι ας είναι το μοναδικό πρόβλημα το διαφημιστικό της τράπεζας(σταγόνα στον ωκεανό σε σύγκριση με υπόγειους σκοτεινούς λαβύρινθους κυκλωμάτων μουσικής άνθησης....).
Αφού από όλη την Ελληνική δισκογραφία το πρόβλημα είναι η προβολή διαφημιστικού σποτ της Πρωτοψάλτη εεε τί να πώ και τί να γράψω....δυστυχώς φαίνεται ότι τα ιντερνέτια στο ξεκίνημά τους άρχισαν να ακολουθούνε κατά πόδας τα αντίστοιχα του παραδοσιακού και διαπλεκόμενου ηλεκτρονικού και μή τύπου.Δηλαδή της γνωστής και μη εξαιρετέας παραεξουσίας.Αυτά
Γενιές Ελλήνων έχουν μεγαλώσει με διαχωριστικές γραμμές και αποκλεισμούς.
Συχνά δεν αντέχουν να ακούν άλλες απόψεις και χρησιμοποιούν ως αντίλογο χαρακτηρισμούς και νεολογισμούς.
Εμείς πάντως σεβόμαστε απολύτως τους καλλιτέχνες που κρίνουμε, και φυσικά όλους εσάς τους συνομιλητές μας.
Κι αν ήμασταν παραεξουσία δεν θα ήμασταν επώνυμοι.
Δημήτρης, Μ.Π.
Όταν ένα μέσο σέβεται τους καλλιτέχνες και τους ακροατές του τότε μάλλον πρέπει να χαίρεται με τη διαφορετικότητα των απόψεων και να μη δυσφορεί σα κακιά πεθερά που της πατήσανε το κάλλο.Εκτός και αν θεωρεί πως μονοπωλεί τη θεωρία της σωτηρίας του Ελληνικού τραγουδιού.Απλά πράγματα.Ένα σποτ διαφήμισης και τίποτε άλλο.Μια μέρα χαρά.
Αγαπητέ Πέτρο,
Ο κάλος (σε εγκεφάλους, πόδια, κλπ)γράφεται με ένα "λ".
Το κάλλος, δηλαδή το ωραίο, η ομορφιά, γράφεται με δύο "λ".
Και όλοι μάλλον θέλουμε να είμαστε ταγμένοι στο δεύτερο.
Άρα, ας αφήσουμε τους κάλους για τις πεθερές, σεβόμενοι φυσικά τη διαφορετικότητά μας. Η δυσφορία που διέκρινες ήταν για έναν καταφανώς μειωτικό χαρακτηρισμό ενός σχολίου, και όχι για κάποια διαφορετική άποψη γενικώς.
Ηρακλής, Μ.Π.
Mην ερμηνεύεις αυθαίρετα.Της πατήσανε το κάλλο σημαίνει ότι θίξανε τη περί ωραίου άποψή της κλπ.
Η αγορά στην οποία ανήκει και αυτό το ηλεκτρονικό μέσο το δικό σας είναι μία.Μία αδιαίρετη και ομοούσια.Τα υπόλοιπα είναι πονηρά.Η αγορά είναι μία.Και η διαφήμιση μία.Και η προβολή το σπόνσοριν και η χορηγία μία.Εκτός αν θέλετε κουβέντα να ένεται...για να σταυρώνετε λαϊκίζοντας τη κάθε Πρωτοψάλτη ανακαλύπτοντας ελέφαντες στα άχυρα.Ο κόσμος χάνεται και το στεγαστικό μας μάρανε για τη ξεφτίλα όλων των μέσων που βυζαίνουν (και)το τραγούδι.Δε θα σας κουράσω άλλο.
Δημοσίευση σχολίου