Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Τα νέα της ημέρας

1) Συνέντευξη με την κυρία Γιώτα Νέγκα, ελήφθη σήμερα, και θα είναι σύντομα κοντά σας από τις σελίδες του ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΥ και των Μ.Π. Αυτό ήταν, πώς το λένε, κλείσαμε για φέτος ως μπλογκ, τέλος!






2) Κλιμάκιο των Μ.Π. παραβρέθηκε στον ΙΑΝΟ και την παρουσίαση του δίσκου του Νίκου Πορτοκάλογλου και της Βασιλικής Καρακώστα «Η σβούρα». Καλή αρχή στη Βασιλική, μια νέα, πειστικότατη και πολλά υποσχόμενη ερμηνεύτρια. Ελπίζουμε να την έχουμε σύντομα κοντά μας από τις σελίδες των Μ.Π.

«Δεν ξέρω αν τη διάλεξα ή με διάλεξε. Καλύτερα να μη μιλάς με σιγουριά για τέτοια πράγματα. Αυτό που ξέρω είναι πως βρήκα σ' αυτήν το πάθος, τον ενθουσιασμό και την επιμονή που είχα στο ξεκίνημα μου. Το ταλέντο από μόνο του δεν με συγκινεί πια. Μόνο αν συνδυάζεται με δίψα για γνώση και δουλειά και με πνεύμα ανήσυχο. Το πνεύμα της "σβούρας που γυρνάει". Ένα κορίτσι απ' το Βόλο που άφησε στα δεκαεννιά την ασφάλεια της ζωής της εκεί για να ρισκάρει τα πάντα στη μεγάλη πόλη. Τη θυμάμαι να τραγουδά ένα παραδοσιακό στον Κεραμεικό και μετά να έρχεται στις παραστάσεις μου στο Σταυρό του Νότου και μετά να τραγουδάμε μαζί στο ίδιο πάλκο και τέλος να ηχογραφούμε στο υπόγειο. Μια διαδρομή πέντε χρόνων... Η όλη διαδικασία ήταν παιχνίδι και σχολείο. Δεν αποφασίσαμε ποτέ αν κάνουμε δίσκο η απλώς δοκιμάζουμε τραγούδια για το κέφι μας. Σκαλίσαμε όλο μου το ρεπερτόριο και σιγά σιγά κατασταλάξαμε σ' ένα υλικό μικτό :άλλα είναι παλιά κι άλλα καινούργια, άλλα ήδη ηχογραφημένα κι άλλα ανέκδοτα. Εγώ έπαιζα σχεδόν όλα τα όργανα, ενορχήστρωνα και ηχογραφούσα και η Βασιλική τραγουδούσε και ενίοτε χόρευε. Έτσι βγήκε χωρίς να το πολυκαταλάβουμε αυτός ο χειροποίητος δίσκος. Κι είναι ο πρώτος που κάνω με μια τραγουδίστρια. Της εύχομαι να αγαπήσει και να αγαπηθεί όπως της αξίζει και να μη χάσει ποτέ αυτή τη φόρα. Τη φόρα της σβούρας...»

Νίκος Πορτοκάλογλου







3) Κόλαση χειροκροτήματος στο Καλλιμάρμαρο με την επανεμφάνιση του Δημήτρη Μητροπάνου. Χόρεψε και ζεϊμπέκικο στη «Ρόζα»! Ευχόμαστε σιδερένιος, και πάντα δυνατός.







4) ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ: Το είδαμε επιτέλους κι αυτό: Διονύσης Σαββόπουλος – Θάνος Μικρούτσικος μαζί στη σκηνή, να κρατούν τους χορούς μ’ αγκαλιές και φιλιά. Νέα μεταπολίτευση στα μουσικά πράγματα της χώρας - ο κύκλος του εμφυλίου έκλεισε!



3 σχόλια:

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

Πιο πολύ απ’ όλα με προβλημάτισε εκείνο το “δεν υπάρχει λύση” που έγραψες!
Λες πραγματικά να είναι έτσι; Λες;

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

Καλημέρα και συγχαρητήρια για την υπέροχη σελίδα! Ήθελα να ρωτήσω αν υπήρχε κάποια κόντρα μεταξύ Σαββόπουλου και Μικρούτσικου, με αφορμή το σχόλιο περί εθνικής συμφιλίωσης.

Μουσικά Προάστια είπε...

@ Άρωμα του τραγουδιού:
Φίλε Μάκη, επειδή πρέπει να διατηρηθούμε σε φόρμα ενόψει όσων ετοιμάζουμε (σε θέλω σε ετοιμότητα!), ελπίζω να υπάρχει "μία κάποια λύσις" γενικά για να έχουμε δρόμο να προχωρούμε. Ως ένδειξη αισιοδοξίας, σβήνω και το ΥΓ για να μην έχουμε ίντριγκες! Τα λέμε από κοντά και σύντομα.

@Μιχάλης Τσαντίλας:
Για λόγους ποικίλους και ανεξερεύνητους, έχουμε γίνει αποδέκτες φημών περί της ύπαρξης μιας κάποιας ψυχρότητας μεταξύ των δύο ανδρών, η οποία όπως φαίνεται ανήκει στο παρελθόν.

Αλλά το σχόλιο περί εθνικής συμφιλίωσης πηγαίνει ακόμα μακρύτερα: στο ότι το ελληνικό τραγούδι φαίνεται να επιτελεί έναν ρόλο εθνοποιητικό, ποιεί το έθνος, το σχηματίζει, το επιβεβαιώνει και, σε δεύτερη φάση, το συμφιλιώνει θέτοντας στο παρελθόν τις οποιεσδήποτε πολιτικές και ιστορικές αντιφάσεις και ρήγματά του. Και το κάνει αυτό πολύ περισσότερο από άλλους θεσμούς και πρακτικές, στρατό, εκκλησία, ΜΜΕ, κλπ. Αυτό τουλάχιστον ένιωσα εχθές κοιτώντας τον τηλεοπτικό μου δέκτη και ακούγοντας "εθνική ελλάδος γεια σου". Προφανώς, το ότι εντοπίζω αυτό το ρόλο, δεν σημαίνει και ότι συμφωνώ με αυτόν.
Γεια χαρά!