ΓΕΦΥΡΑ ΡΙΟΥ – ΑΝΤΙΡΡΙΟΥ
ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ
Το όραμα του εκσυγχρονισμού που συνάρπασε την Ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα τις ελίτ στα τέλη της δεκαετίας του ’90 αποτελεί ήδη μακρινή ανάμνηση. Φεύγοντας, άφησε τουλάχιστον πίσω του κάποια σημαντικότατα δημόσια (- ιδιωτικά…) έργα. Η γέφυρα Ρίου – Αντίρριου είναι ένα από αυτά, και ο Μιχάλης Τερζής ο συνθέτης που έγραψε μουσική για ένα ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ σχετικό με την κατασκευή της γέφυρας. To cd του ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΥ περιλαμβάνει το σύνολο αυτής της μουσικής. Αποτελείται από 12 ορχηστρικά κομμάτια, που κινούνται στα πλαίσια αυτού που θα λέγαμε αγγλιστί easy listening, δηλαδή συνοδευτική μουσική εύκολης ακρόασης.
Η ευκολία δεν σημαίνει και ευτέλεια. Η δημιουργία του Τερζή είναι πηγαία μελωδική και φορές-φορές αρκετά λυρική, αποφεύγοντας επιδέξια το εξωστρεφές, επικό στοιχείο που συνειρμικά κάποιος θα περίμενε να κυριαρχεί στο σάουντρακ ενός τέτοιου κολοσσιαίου τεχνικού έργου. Ίδιαίτερα ατυχής όμως είναι η ευρεία χρήση ψηφιακών εγχόρδων και κρουστών. Σε τι συμβάλλουν τα συνθεσάιζερ πλάι σε φυσικά όργανα όπως το σαντούρι της Ουρανίας Λαμπροπούλου, το λαούτο του Νίκου Κατσίκη και το βιολί των Κυριάκου Γκουβέντα και Κυριάκου Κοντάκου; Το συνοδευτικό βιβλιαράκι, γραμμένο από την εταιρεία ΓΕΦΥΡΑ Α.Ε., αποτελεί έναν μελό ύμνο στο κατασκευαστικό έργο, μαζί με κάποιες τουριστικές αναφορές στις νότες του Τερζή που... «δίνουν τα χέρια μεταξύ τους και χτίζουν...τη Γέφυρα». Φροντίστε να ακούσετε την αξιόλογη μουσική του Τερζή χωρίς να διαβάσετε την άποψη της κατασκευαστικής εταιρείας για αυτήν.
ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ
Το όραμα του εκσυγχρονισμού που συνάρπασε την Ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα τις ελίτ στα τέλη της δεκαετίας του ’90 αποτελεί ήδη μακρινή ανάμνηση. Φεύγοντας, άφησε τουλάχιστον πίσω του κάποια σημαντικότατα δημόσια (- ιδιωτικά…) έργα. Η γέφυρα Ρίου – Αντίρριου είναι ένα από αυτά, και ο Μιχάλης Τερζής ο συνθέτης που έγραψε μουσική για ένα ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ σχετικό με την κατασκευή της γέφυρας. To cd του ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΥ περιλαμβάνει το σύνολο αυτής της μουσικής. Αποτελείται από 12 ορχηστρικά κομμάτια, που κινούνται στα πλαίσια αυτού που θα λέγαμε αγγλιστί easy listening, δηλαδή συνοδευτική μουσική εύκολης ακρόασης.
Η ευκολία δεν σημαίνει και ευτέλεια. Η δημιουργία του Τερζή είναι πηγαία μελωδική και φορές-φορές αρκετά λυρική, αποφεύγοντας επιδέξια το εξωστρεφές, επικό στοιχείο που συνειρμικά κάποιος θα περίμενε να κυριαρχεί στο σάουντρακ ενός τέτοιου κολοσσιαίου τεχνικού έργου. Ίδιαίτερα ατυχής όμως είναι η ευρεία χρήση ψηφιακών εγχόρδων και κρουστών. Σε τι συμβάλλουν τα συνθεσάιζερ πλάι σε φυσικά όργανα όπως το σαντούρι της Ουρανίας Λαμπροπούλου, το λαούτο του Νίκου Κατσίκη και το βιολί των Κυριάκου Γκουβέντα και Κυριάκου Κοντάκου; Το συνοδευτικό βιβλιαράκι, γραμμένο από την εταιρεία ΓΕΦΥΡΑ Α.Ε., αποτελεί έναν μελό ύμνο στο κατασκευαστικό έργο, μαζί με κάποιες τουριστικές αναφορές στις νότες του Τερζή που... «δίνουν τα χέρια μεταξύ τους και χτίζουν...τη Γέφυρα». Φροντίστε να ακούσετε την αξιόλογη μουσική του Τερζή χωρίς να διαβάσετε την άποψη της κατασκευαστικής εταιρείας για αυτήν.
(Εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ)
2 σχόλια:
Εντάξει, και οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες έχουν βιοτικές ανάγκες. Ακόμα κι ένα έργο κατά παραγγελία μπορεί κάλλιστα να είναι αξιόλογο. Όσον αφορά βέβαια στα εκσυγχρονιστικά έπη, θα μπορούσαν να παραγγείλουν μια ωδή από τον ποιητή Φανφάρα.
Βεβαίως και μπορεί ένα έργο κατά παραγγελία να είναι αξιόλογο, ο Καλαντζόπουλος πρόσφατα είπε ότι τα προτιμά και ότι θεωρεί ότι εκεί αποδίδει καλύτερα (κάτι τέτοιο, δεν το έχω μπροστά μου). Και η δουλειά του Τερζή είναι πράγματι αξιόλογη, πάντα αναφορικά με το είδος της και τη λειτουργία της (ντοκιμαντέρ, συνοδευτική μουσική, κλπ). Για τα ...έπη που αναφέρεις, σίγουρα το cd δεν είναι ένα από αυτά τα έπη, ευτυχώς!
Δημοσίευση σχολίου