Τετράδιο των ερώτων: Encardia

Ήθελα να κλείσω το ρημαδο-blog για διακοπές, αλλά οι ωραίοι άνθρωποι και τα τραγούδια τους δεν μ' αφήνουν. Ένα post για τους Encardia που θα μεγαλώνει καθώς θα περνούν οι ήσυχες μέρες του Αυγούστου. Ένα προκαταβολικό "ευχαριστώ" στην Αναστασία Δουλφή, τον Κώστα Κωνσταντάτο, τον Βαγγέλη Παπαγεωργίου, τον Γιώργο Θεοδωρακάκο, τον Μιχάλη Κονταξάκη, την Γιάννα Χαμαλέλη και την Κωνσταντίνα Καλκάνη που ένα βράδυ στην Ερμούπολη έδειξαν με τις μουσικές και τους χορούς τους τ' αστέρια. Κι αν δεν με πιστεύετε, κλείστε τα μάτια σας και ακούστε το επόμενο παραδοσιακό, Γκρεκάνικο τραγούδι ερμηνευμένο από τους Encardia με την προσθήκη του Νίκου Πορτοκάλογλου. Agapi mou fidella protini - Αγάπη μου πιστή, πρώτη. Γι' αυτήν, λοιπόν.

Δεν ξέρω αν είναι δείγμα υγείας ή κρίσης, όμως τρία από τα πιο ενεργά συγκροτήματα στην Ελλάδα σήμερα (Ενκαρδία, Λοκομόντο, Αλ Μαχάμπα) ασχολούνται με μουσική που έρχεται έξω από τα σύνορα. Βεβαίως και η μουσική δεν έχει σύνορα, και εξάλλου γιατί να ψάχνουμε τι είναι ελληνικό και τι όχι; Όλα μπερδεύονται γλυκά στο τραγούδι, χώρες, γλώσσες, έρωτες, και ευτυχώς η ελληνική σκηνή συνεχίζει να χωνεύει δημιουργικά τα πιο ετερογενή μουσικά ρεύματα. Ως πότε όμως θα κυριαρχούν οι μοναχικές διαδρομές; Ως πότε θα μας ξελασπώνουν συγκροτήματα που κινούνται έξω από τις γραμμές του mainstream; Γιατί ξεμείναμε από παρέες και συλλογικότητες; Μέχρι να βρούμε απάντηση, ας χαζέψουμε την πανέμορφη φωνή της γλυκύτατης Αναστασίας πλάι στη θρυλική μορφή του Γκρεκάνικου τραγουδιού, τον Ρομπέρτο Λίτσι. Η πιστότητα του ήχου και η απόδοση φωνών και οργάνων αγγίζει το τέλειο, και μιλάμε για μια ζωντανή εμφάνιση. Is oria mu.

Τα τραγούδια που τραγουδούν οι Encardia εκπέμπουν έρωτα. Έναν έρωτα αυθόρμητο, αισθησιακό και ταυτόχρονα αθώο. Στο βίντεο-κλιπ της γνωστής, ανέμελης Pizicarella συναντάμε όλα αυτά, και κάτι παραπάνω. Ανθρώπους που χορεύουν παρέα, μαζί, μικρά παιδάκια και αγαπημένα ζευγαράκια, χωρίς ενοχές και χωρίς την αμηχανία και την αυταρέσκεια που εκφράζουν ολοένα και περισσότερο οι διασκεδάσεις των ανθρώπων. Ε, δεν είναι και μικρό πράγμα αυτό.

Στη σκηνή μιας χώρας όπου το πιο σύντομο ανέκδοτο είναι ο όρος "διεθνής καριέρα" (είχαμε μείνει στη Βίσση, δεν ξέρω ποιος έχει σειρά...), οι Encardia έχουν την ευχέρεια να παρουσιάζονται σε διεθνή φεστιβάλ με 150.000 άτομα από κάτω, όπως το τριήμερο φεστιβάλ "Νύχτες του Τάραντα" στη Νότιο Ιταλία. Και οι υπόλοιποι, τα καλά παιδιά των ΜΜΕ και των μάνατζερς με τις ηχογραφήσεις στα ξένα στούντιο και τις μετακλήσεις έθνικ αστέρων ας πάνε να κουρεύονται... εδώ μιλάει η μουσική των λαών όπου δεν έχουν θέση τα φούμαρα και οι δημόσιες σχέσεις. Εδώ μιλάει η μουσική των λαών. Pizzica di San Vito.

Οι Encardia δεν θα ήταν αυτό που είναι χωρίς το "Χορό της Θάλασσας". Μπερδευτήκατε; Μιλάμε φυσικά για το "Ballo del Mare", το χορευτικό συγκρότημα που συνοδεύει μόνιμα τους Encardia στις δημόσιες εμφανίσεις τους. Απαρτίζεται από την Κωνσταντίνα Καλκάνη και τη Γιάννα Χαμαλέλη, δύο αιθέριες υπάρξεις που μοιάζουν να ήρθαν στον κόσμο από ένα παραμύθι. Για την ακρίβεια, γεννήθηκαν σε έναν δάσος με πλατάνια και αηδόνια και μαυροκόκκινες νεράιδες. Κάποτε, μια κακιά αράχνη ταραντούλα τις τσίμπησε καθώς λούζονταν στη λίμνη. Ευτυχώς, ο καλός μάγος του δάσους τις γιάτρεψε με τα μαγικά του φίλτρα, αλλά ζήτησε και μια χάρη: να έρθουν στην πόλη και να κάνουν τους ανθρώπους χαρούμενους χορεύοντας και διδάσκοντας ταραντέλα. Και τα κορίτσια δεν του χάλασαν το χατίρι. Ballo del Mare, μαζί με τους Encardia - και τον Φοίβο Δεληβοριά - στο Κηποθέατρο Παπάγου. "Δώσε φώτα, δώσε φώτα, δώσε φώτα, δώσε φώτα!".

Έχοντας ήδη φύγει γι' αλλού από τη συναυλία των Encardia στο φεστιβάλ της Άνω Σύρου, τα Μ.Π. κλείνουν το μαγαζί και πάνε για κάνα μπάνιο. Αρχίσαμε με ευχαριστίες, ας τελειώσουμε και μ' αυτές. Αν πετύχετε τον μάγο που έφερε τις μελωδίες και τους χορούς των Encardia και Ballo del Mare στις πόλεις των ανθρώπων, πείτε του ένα "ευχαριστώ" κι από μένα. Αν πάτε προς Ερμούπολη και πετύχετε την Ειρήνη και την Κάτια που με πήγαν σηκωτό στη συναυλία με το θρυλικό άσπρο Volkswagen των Ντιούκς - από άλλο ανέκδοτο ειν' τούτο -, πείτε τους άλλο ένα "ευχαριστώ". Τα υπόλοιπα τον Σεπτέμβρη, με ακόμα περισσότερες μουσικές ριγμένες χωρίς λόγο και αιτία στον απέραντο ωκεανό του διαδικτύου.

Ηρακλής Οικονόμου