Για την "Ηχώ" του Μίμη Πλέσσα και της Εύης Σιαμαντά

ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ – ΕΥΗ ΣΙΑΜΑΝΤΑ
ΗΧΩ
EMAREL MUSIC

Ο δίσκος «Ηχώ» περιέχει εννιά παλιά και ένα καινούργιο τραγούδι του Μίμη Πλέσσα, σε ερμηνεία της Εύης Σιαμαντά και ενορχήστρωση του Χρήστου Ραφαηλίδη. Τα τραγούδια πρωτοερμηνεύτηκαν τη δεκαετία του ’60 από τη Τζένη Βάνου και τη Μαρινέλλα. Η ενορχηστρωτική σφραγίδα του Ραφαηλίδη μετέτρεψε τα τραγούδια του Πλέσσα σε τζαζ μπαλάντες, με έντονες όμως τις επιρροές του ρεύματος της έθνικ μουσικής. Το εγχείρημα μπορεί να ξενίσει καταρχήν τον ακροατή, όμως δικαιολογείται και από το τζαζ παρελθόν του ίδιου του Πλέσσα. Στην ορχήστρα συναντάμε ιερά τέρατα της ελληνικής τζαζ, όπως ο Κώστας Μπαλταζάνης στις κιθάρες, ο Γιώργος Φακανάς και ο Γιώτης Κιουρτσόγλου στο μπάσο, και ο Τάκης Πατερέλης στο σαξόφωνο, ενώ κυρίαρχη θέση κατέχει το βιμπράφωνο του Ραφαηλίδη. Το σημείο αναφοράς του δίσκου είναι σίγουρα η φωνή της Εύης Σιαμαντά. Δεδομένων των εντυπωσιακών της ερμηνευτικών δυνατοτήτων, υποθέτω ότι σύντομα η περίπτωσή της θα μας απασχολήσει ξανά. Φωνή εκφραστική, με μεγάλο βάθος, και με μια απεριόριστη γκάμα που εκτίνεται με άνεση από τη τζαζ και τη σόουλ μέχρι το «ελαφρό» τραγούδι και τις παρυφές του λαϊκού. Η Σιαμαντά ανταποκρίνεται με επάρκεια τόσο στις ανάγκες των τραγουδιών, όσο και στο βάρος της σκιάς των μεγάλων κυριών του ελληνικού τραγουδιού που τα ερμήνευσαν σε πρώτη εκτέλεση.

Ηρακλής Οικονόμου

(Περιοδικό ΔΙΦΩΝΟ - "Νέες κυκλοφορίες")