ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ
ΝΙΡΒΑΝΑ
LEGEND
Στον υπότιτλο του νέου δίσκου του Στέλιου Βαμβακάρη διαβάζουμε: «Το Blues συναντά ξανά το Ρεμπέτικο». Από την θρυλική ηχογράφηση του με τον Louisiana Red και την πρώτη συνάντηση του μπλουζ με το ρεμπέτικο μέχρι τη «Νιρβάνα» μεσολάβησαν είκοσι χρόνια, αλλά η πηγαία δημιουργικότητα του γιου του Μάρκου παραμένει ίδια κι απαράλλαχτη. Στη «Νιρβάνα» συναντάμε δεκατρία τραγούδια, ερμηνευμένα από τον Βαμβακάρη και την εξαιρετική Εβελίνα Αγγέλου, που πρωτογνωρίσαμε στο σάουντρακ της ταινίας «Μια μέρα τη νύχτα». Την επιμέλεια παραγωγής ανέλαβε ο δημοσιογράφος και σκηνοθέτης Αντώνης Μποσκοΐτης. Εκτός από τον συνθέτη, τους στίχους υπογράφουν σε τρία τραγούδια ο Πάνος Ηλιόπουλος, και από ένα ο Σωτήρης Κακίσης και η Λίνα Νικολακοπούλου. Τα τραγούδια διηγούνται την αγωνία του ενός να αντισταθεί στην άρχουσα τάξη, στους νόμους της ζωής και στις αδυναμίες των ανθρώπων, ως φίλων και ερωτικών συντρόφων. Ξεχώρισα το εξομολογητικό «Έτσι», το ριζοσπαστικό «Σύντομο δελτίο ειδήσεων», το ερωτικό «Τραγούδι σου» που σηματοδοτεί την επάνοδο του Κακίση στη στιχουργία, και το «Πάνω στη Χάρλεϊ» των τίτλων τέλους. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην ενορχήστρωση του Γιάννη Ζαχαρόπουλου που δένει επιδέξια τους μπουζουκομπαγλαμάδες με τις ηλεκτρικές κιθάρες.
Γενικά, στέκομαι καχύποπτα απέναντι σε τέτοιες επιμιξίες, όταν αγγίζουν μόνο το ηχητικό περίβλημα της μουσικής. Όμως, εδώ το μπλουζ και το ρεμπέτικο προσεγγίζονται όχι ως σύνολα ήχων, αλλά ως μουσικά και πολιτισμικά ρεύματα, μέσα από τα οποία βγαίνει κάτι νέο και βασανιστικά αυθεντικό. Κάποιες ψηφιακές υποχωρήσεις στην ενορχήστρωση και μεμονωμένες ερμηνευτικές ατέλειες του μπλουζίστα-ρεμπέτη μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, μπροστά σ’ αυτή την αυθεντικότητα. Ο Βαμβακάρης δεν ακολουθεί καμιά σχολή· είναι σχολή ο ίδιος, κι απ’ τις δύσκολες. Και ο δίσκος του, εμβόλιο κατά της σύμβασης και της διεκπεραίωσης που μαστίζει το τραγούδι μας.
Ηρακλής Οικονόμου
ΝΙΡΒΑΝΑ
LEGEND
Στον υπότιτλο του νέου δίσκου του Στέλιου Βαμβακάρη διαβάζουμε: «Το Blues συναντά ξανά το Ρεμπέτικο». Από την θρυλική ηχογράφηση του με τον Louisiana Red και την πρώτη συνάντηση του μπλουζ με το ρεμπέτικο μέχρι τη «Νιρβάνα» μεσολάβησαν είκοσι χρόνια, αλλά η πηγαία δημιουργικότητα του γιου του Μάρκου παραμένει ίδια κι απαράλλαχτη. Στη «Νιρβάνα» συναντάμε δεκατρία τραγούδια, ερμηνευμένα από τον Βαμβακάρη και την εξαιρετική Εβελίνα Αγγέλου, που πρωτογνωρίσαμε στο σάουντρακ της ταινίας «Μια μέρα τη νύχτα». Την επιμέλεια παραγωγής ανέλαβε ο δημοσιογράφος και σκηνοθέτης Αντώνης Μποσκοΐτης. Εκτός από τον συνθέτη, τους στίχους υπογράφουν σε τρία τραγούδια ο Πάνος Ηλιόπουλος, και από ένα ο Σωτήρης Κακίσης και η Λίνα Νικολακοπούλου. Τα τραγούδια διηγούνται την αγωνία του ενός να αντισταθεί στην άρχουσα τάξη, στους νόμους της ζωής και στις αδυναμίες των ανθρώπων, ως φίλων και ερωτικών συντρόφων. Ξεχώρισα το εξομολογητικό «Έτσι», το ριζοσπαστικό «Σύντομο δελτίο ειδήσεων», το ερωτικό «Τραγούδι σου» που σηματοδοτεί την επάνοδο του Κακίση στη στιχουργία, και το «Πάνω στη Χάρλεϊ» των τίτλων τέλους. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην ενορχήστρωση του Γιάννη Ζαχαρόπουλου που δένει επιδέξια τους μπουζουκομπαγλαμάδες με τις ηλεκτρικές κιθάρες.
Γενικά, στέκομαι καχύποπτα απέναντι σε τέτοιες επιμιξίες, όταν αγγίζουν μόνο το ηχητικό περίβλημα της μουσικής. Όμως, εδώ το μπλουζ και το ρεμπέτικο προσεγγίζονται όχι ως σύνολα ήχων, αλλά ως μουσικά και πολιτισμικά ρεύματα, μέσα από τα οποία βγαίνει κάτι νέο και βασανιστικά αυθεντικό. Κάποιες ψηφιακές υποχωρήσεις στην ενορχήστρωση και μεμονωμένες ερμηνευτικές ατέλειες του μπλουζίστα-ρεμπέτη μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, μπροστά σ’ αυτή την αυθεντικότητα. Ο Βαμβακάρης δεν ακολουθεί καμιά σχολή· είναι σχολή ο ίδιος, κι απ’ τις δύσκολες. Και ο δίσκος του, εμβόλιο κατά της σύμβασης και της διεκπεραίωσης που μαστίζει το τραγούδι μας.
Ηρακλής Οικονόμου
(Περιοδικό ΔΙΦΩΝΟ - Νέες Κυκλοφορίες)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου