Το Μάθημα & Ο Νέος Ενοικιαστής
του Ευγένιου Ιονέσκο
από τη Θεατρική Ομάδα ΩΡΚΑ
Από 28 Μαΐου μέχρι 13 Ιουνίου,
κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή,
στις 9 μ.μ.
Θέατρο Παραμυθίας
(Παραμυθίας 27, Μεταξουργείο)
Μετάφραση: Γιάννης Βογιατζής
Σκηνοθεσία: Λουκάς Ζήκος
Σκηνικά - Κοστούμια: Σάλλυ Ασημάκη
Μουσική: Χρήστος Δοδόπουλος
Παίζουν: Χρήστος Δοδόπουλος, Γιώργος Κομνηνάκης, Ιωάννα Λεούση,
Ανθή Λουκάτου, Μιχάλης Σαββίδης, Παυλίνα Τσίκνα.
http://wrka.blogspot.com/
του Ευγένιου Ιονέσκο
από τη Θεατρική Ομάδα ΩΡΚΑ
Από 28 Μαΐου μέχρι 13 Ιουνίου,
κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή,
στις 9 μ.μ.
Θέατρο Παραμυθίας
(Παραμυθίας 27, Μεταξουργείο)
Μετάφραση: Γιάννης Βογιατζής
Σκηνοθεσία: Λουκάς Ζήκος
Σκηνικά - Κοστούμια: Σάλλυ Ασημάκη
Μουσική: Χρήστος Δοδόπουλος
Παίζουν: Χρήστος Δοδόπουλος, Γιώργος Κομνηνάκης, Ιωάννα Λεούση,
Ανθή Λουκάτου, Μιχάλης Σαββίδης, Παυλίνα Τσίκνα.
http://wrka.blogspot.com/
Στο Μάθημα (1951), ο Ιονέσκο αναποδογυρίζει τη διδασκαλική διαδικασία και μας δείχνει τη σκοτεινή της όψη, εκείνη που κρύβεται κάτω από την φαινομενικά «φυσιολογική» εκπαίδευση. Ο παραλογισμός του εκπαιδευτικού εγχειρήματος δεν εντοπίζεται στο θέατρο, αλλά στη σχολική τάξη: ο συμβολικός θάνατος του μαθητή, το πνίξιμό του απ’ την προσπάθεια να παραφουσκωθεί με «γνώσεις», μας κάνει να αναρωτηθούμε για την ζωή του μετά την «αποφοίτηση».
Στον, πιο άγνωστο στην Ελλάδα, Νέο Ενοικιαστή (1955), στο μικροσκόπιο του συγγραφέα μπαίνει η μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου και το «αντίδοτο» που αυτός ψάχνει: τη συγκέντρωση αγαθών - την κατανάλωση. Και εδώ, όλα, εκ πρώτης όψεως, μοιάζουν «φυσιολογικά»: ένας άνθρωπος μετακομίζει τα υπάρχοντά του στη νέα του κατοικία. Οχυρώνεται απ’ τον έξω κόσμο στοιβάζοντας τα πράγματά του στο νέο του δωμάτιο. Στο τέλος, όμως, δεν μένει χώρος ούτε για τον κόσμο ούτε για τον ίδιο και έτσι πνίγεται μέσα στον ασφυκτικό κλοιό των ίδιων των επίπλων του.
Στον, πιο άγνωστο στην Ελλάδα, Νέο Ενοικιαστή (1955), στο μικροσκόπιο του συγγραφέα μπαίνει η μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου και το «αντίδοτο» που αυτός ψάχνει: τη συγκέντρωση αγαθών - την κατανάλωση. Και εδώ, όλα, εκ πρώτης όψεως, μοιάζουν «φυσιολογικά»: ένας άνθρωπος μετακομίζει τα υπάρχοντά του στη νέα του κατοικία. Οχυρώνεται απ’ τον έξω κόσμο στοιβάζοντας τα πράγματά του στο νέο του δωμάτιο. Στο τέλος, όμως, δεν μένει χώρος ούτε για τον κόσμο ούτε για τον ίδιο και έτσι πνίγεται μέσα στον ασφυκτικό κλοιό των ίδιων των επίπλων του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου