Συνέντευξη με τη Δανάη Παναγιωτοπούλου

ΔΑΝΑΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ:

Αποδομώντας τον «άνθρωπο-λογότυπο»

συνέντευξη με τον Ηρακλή Οικονόμου

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ)

Η Δανάη Παναγιωτοπούλου είναι μια νέα τραγουδοποιός που από τον πρώτο κιόλας δίσκο της, τον «Οίκο Αντοχής» άφησε το δικό της προσωπικό αλλά και βαθιά συλλογικό στίγμα της. Με τον «Homo logotypus», τη δεύτερη προσωπική δουλειά της που παρουσιάσαμε και από τις σελίδες της «ΕΠΟΧΗΣ», αναδεικνύεται πλέον σε μια από τις πιο ριζοσπαστικές και συνάμα ευαίσθητες φωνές της γενιάς της. Ταυτόχρονα, με τη συμμετοχή της στη δισκογραφική εταιρεία yafka records επιχειρεί ένα άνοιγμα στα βαθιά της ελληνικής μουσικής παραγωγής.

- Νέος δίσκος μετά τον «Οίκο Αντοχής». Αλήθεια, ποιος είναι ο homo logotypus;

Ο «άνθρωπος λογότυπο» είναι ένα ανύπαρκτο είδος που αποτελεί εδώ και καιρό το ιδανικό της βιοπολιτικής. Ψευδοεπιστήμες όπως η διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού και η θεωρία της διαφήμισης φαντασιώνονται έναν άνθρωπο στατικό, καθηλωμένο στη βρεφική ηλικία, με εγωτικές παρορμήσεις, βουτηγμένο στη σεξουαλική στέρηση και την ανθρωποφοβία. Σε αυτόν απευθύνονται, αυτός είναι που επιθυμούν να προσλάβουν στις τάξεις τους και αυτός αποτελεί το μέτρο της απόκλισης.

- Ένα μέρος της κριτικής θεώρησε υπερβολική την πολιτική διάσταση στο έργο σου. Τι απαντάς;

Αυτό είναι ζήτημα «γούστου», αν θέλεις. Εμένα, πάντως, με ενοχλεί η αποπολιτικοποίηση της δημόσιας σφαίρας. Ακόμα και στις ειδήσεις η κουβέντα που γίνεται αφορά τα παιχνίδια εξουσίας μεταξύ προσώπων και την οικονομία στην ασφυκτικά στενή της διάσταση – καθόλου την πολιτική. Τα τραγούδια μου προσπαθούν – μεταξύ άλλων – να ξαναδώσουν στις φοβίες που καλλιεργούνται τεχνηέντως την πολιτική τους διάσταση και διατυπώνουν μια δυσφορία – που είμαι σίγουρη ότι δεν είναι μόνο δική μου – απέναντι στην τάξη και τη συμμετρία των ανθρώπινων σχέσεων.

- Ο δίσκος κυκλοφόρησε από τη νεοσύστατη yafka records, την οποία συνδιαχειρίζεσαι. Πώς ξεκίνησε η συγκεκριμένη πρωτοβουλία, και με ποιο σκεπτικό;

Είναι κοινός τόπος ότι ο τρόπος που λειτουργεί η οργανωμένη δισκογραφία εξυπηρετεί όλους τους εμπλεκόμενους πλην των δημιουργών. Αυτό μου ήταν σαφές πριν ακόμα αποφασίσω να ηχογραφήσω τον πρώτο δίσκο. Το ποιος θα τον βγάλει το αντιμετώπιζα ως ένα ζήτημα καθαρά διαδικαστικό που έχρηζε λύσης. Τα δύο χρόνια που ακολούθησαν κατάλαβα ότι και το σύστημα της διαμεσολάβησης (τύπος και ραδιόφωνα) είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αποδομημένο και εν πολλοίς στρεβλό, και παράλληλα συνάντησα κι άλλους ανθρώπους που μοιράζονταν την ίδια αντίληψη. Κάπως έτσι αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μια κοινή στέγη, για να αντιμετωπίσουμε τα οργανωμένα συμφέροντα μέσα από μια συλλογική δράση.

- Υποθέτω ότι κι η yafka, όπως και κάθε εταιρεία, θα λειτουργήσει με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια. Τι τη διαφοροποιεί από μεγαλύτερες εταιρείες;

Λάθος υποθέτεις. Είναι ένα χειροκίνητο μηχάνημα και όσοι το κινούμε πιστεύουμε ότι ο πολιτισμός και τα ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Τα οικονομικά μας προβλήματα τα λύνουμε με αλχημείες.

- Στην ετικέτα εντάχθηκαν εκτός από τους δίσκους σου και οι νέες δουλειές του Θέμου Σκανδάμη, των Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω και του Άγγελου Αγγέλου. Με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν οι συγκεκριμένοι δίσκοι;

Μα αυτοί είναι οι άνθρωποι μαζί με τους οποίους φτιάχτηκε το όλο εγχείρημα. Αυτοί συν τον Παντελή Ραβδά, την Έμη Σίνη και φυσικά το Γιώργο Μητρόπουλο. Δεν τέθηκε ζήτημα επιλογής.

- Τι πρόκειται να εκδοθεί από τη yafka στο άμεσο μέλλον;

Η yafka έχει τρεις άξονες – ο ένας είναι η σύγχρονη δημιουργία, ο δεύτερος είναι η έκδοση αρχειακού υλικού και ο τρίτος είναι το παιδικό τραγούδι. Η λογική μας είναι, νομίζω, εύκολα αναγνώσιμη. Κυκλοφορεί ήδη Η χώρα των πουλιών των Δημήτρη Λέκκα και Γιάννη Καλατζόπουλου (για παιδιά από 2 έως 82 ετών). Είναι η μουσική της παράστασης που ανέβηκε το 2004 στο παιδικό στέκι του Εθνικού Θεάτρου. Ήταν οι Όρνιθες του Αριστοφάνη σε μια διασκευή για παιδιά. Ο Δημήτρης έχει γράψει εξαιρετική μουσική για παιδικό θέατρο πάνω σε κλασικά κείμενα και θα ακολουθήσουν και άλλα έργα του. Πριν τις γιορτές θα κυκλοφορήσουν τρεις ακόμη δίσκοι: το Είμαι ζεν και με ταράζεις του Ηλία Βαμβακούση και της Παυλίνας Κωνσταντοπούλου και η καινούρια δουλειά των Θέρος που έχει τίτλο Στον ορίζοντα καπνός, και από το αρχείο ένα ρεσιτάλ του Σπύρου Σακκά - με τον Γιώργο Κουρουπό στο πιάνο - που ερμηνεύει T.S. Eliot μελοποιημένο από τον Γιάννη Χρήστου, τρία τραγούδια που είχε γράψει ο Μάνος Χατζιδάκις το 1962 για τις Βάκχες που ανέβασε τότε το Εθνικό Θέατρο και Καβάφη μελοποιημένο από τον Δημήτρη Μητρόπουλο. Προσεχώς στο www.yafkarecords.gr