Το Yes I Do ίσως αποδειχθεί κομβικό ως προς τη μοίρα της αγγλόφωνης μπαλάντας στην Ελλάδα. Η Monika παίζει ευφυέστατα ένα παιχνίδι αντιθέσεων, μπλέκοντας την τρυφερότητα του ψιθύρου με την επιβολή και το παράπονο της επιτακτικής φωνής της στο ρεφραίν. Κάπως έτσι δεν είναι και ο έρωτας; Τραγούδι σύνθετο ως προς τη μορφή, με πανέμορφες εικόνες και έναν λυρισμό που κρατά σοφές αποστάσεις από την - όλο και πιο μοδάτη - κατάθλιψη. Τέλος, η Monika εμφανίζεται με εύθραυστη φωνή αλλά δεν χάνει στιγμή τη σωστή άρθρωσή της - σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους της από το χώρο της αγγλόφωνης μπαλάντας που ακούγονται ώρες ώρες λες και τραγουδούν στα Πολωνικά.
Η εισαγωγή με τα μαντολίνα και το μπουζούκι είναι ιδιαιτέρως τρυφερή…
… παραπέμποντας πάντως ευθέως στο Have you noticed? του Lolek.
ΥΓ: Tο τραγούδι αλλάζει μαζί με τις συνήθειες και τις πρακτικές όλης της κοινωνίας. Μακάρι, αυτοί που έρχονται με δύναμη στο προσκήνιο να τα καταφέρουν, να δώσουν φωνή στους μεγάλους αριθμούς. Το στοίχημα; να μην νοιαστούν ούτε στιγμή για το "τι είναι" και για το "πώς φαίνονται" αλλά για το "τι κάνουν". Θα μπορέσουν να αναμετρηθούν με την κυριαρχία του "χαλαρά" και των λίγων λέξεων; Ο χρόνος θα δείξει. Τα υπόλοιπα γεννιούνται ήδη σε οθόνες, σκηνές και ηχεία.
1 σχόλιο:
Καλημέρα! Εμένα πάντως δεν με ξενίζει πάντα αν η προφορά ενός αγγλόφωνου δεν είναι κ τόσο τέλεια...ακόμσ κσι η Diamanda Galas πχ δεν έχει τέλεια προφορά αλλά είναι τόσο δυνατή η ερμηνεία της που σου σηκώνεται η τρίχα...χωρίς να θέλω να κάνω τέτοιες συγκρίσεις βέβαια...προσωπικά δεν με πείθει καθόλου η Μόνικα...αντίθετα ο Lolek μου ακούγεται πιο αληθινός καλλιτέχνης κ λίγο με ενδιαφέρει αν δεν έχει κ τόσο καλή άρθρωση, μπορεί να είναι κ θέμα έκφρασης αυτο το σύρσιμο στην προφορά...γιατί η Μίλβα είχε τέλεια προφορά όταν τραγούδησε Μικρούτσικο?
Δημοσίευση σχολίου