Για το "7" του Θάνου Μικρούτσικου

ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ

7

ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

Το «7» είναι ένα μικτό μουσικό, ποιητικό και εικαστικό έργο, με κύριο άξονα εφτά τζαζ εργασίες του Θάνου Μικρούτσικου. Ο τζαζ αυτοσχεδιασμός δεν αποτελεί απλά μια «παραξενιά» του πολυπράγμονος δημιουργού, αλλά εγγενές στοιχείο του έργου του· αρκεί κανείς να ανατρέξει στην οριακή εισαγωγή του Κι αυτό κακόηθες παιδιά; του ’82 από την Πάτρα. Τα έργα του «7» γράφτηκαν το 1987 (Τζοκόντα 87, Φαντασία Νο 1, Persistence, Memories, Φαντασία Νο 2 και Κύκλοι) και  το 1981 (Τρίο για πιάνο, μπάσο και ντραμς). Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μικρούτσικος επιστρέφει σε έργα της δεκαετίας του ’80. Εκείνη η περίοδος παραμένει η τελευταία αναλαμπή της πρωτοπορίας και του πειραματισμού, που ο ίδιος εξέφρασε. Αποτελεί καλή τύχη ότι την ανάδειξη αυτού του πειραματισμού αναλαμβάνουν εδώ τέσσερα εξέχοντα μέλη της ελληνικής τζαζ: ο κρουστός Νίκος Τουλιάτος, ο μπασίστας Γιώργος Φακανάς, ο πιανίστας Τάκης Φαραζής και ο σαξοφωνίστας David Lynch, όλοι μέλη του ιστορικού συγκροτήματος Iskra.  Ο συνθέτης στο ηλεκτρικό πιάνο, τα πλήκτρα και το τσέμπαλο προσθέτει τη δική του γνώριμη, μινιμαλιστική πινελιά που βρίσκει στον τζαζ αυτοσχεδιασμό το φυσικό της περιβάλλον. Ένας αυτοσχεδιασμός που προδίδει πάντως κάποιες από τις εμμονές του Μικρούτσικου, όπως π.χ. ο Μάνος Χατζιδάκις στο Τζοκόντα 87.

Ο δίσκος ακτίνας συνοδεύεται από εφτά πίνακες του Γιώργου Λαζόγκα και εφτά ποιήματα του Γιώργου Κακουλίδη, καθώς και από κατατοπιστικό σημείωμα του Γιώργου Χαρωνίτη.  «Γιατί ποιο μαχαίρι δεν βρήκε το δρόμο του;» αναρωτιέται ο Κακουλίδης. Ποιος ξέρει; Πάντως, το μαχαίρι της μουσικής του Μικρούτσικου συνεχίζει να βρίσκει το δρόμο του στην καρδιά και στο μυαλό. Το «7» δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα.

Ηρακλής Οικονόμου

(Περιοδικό ΔΙΦΩΝΟ - "Νέες κυκλοφορίες")