Για το "Χορός με τη βροχή" της Κορίνας Λεγάκη

Κορίνα Λεγάκη

Χορός με τη βροχή

ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Ο «Χορός με τη βροχή» παρουσιάζει μία νέα γυναικεία φωνή, την Κορίνα Λεγάκη, που με το ντεμπούτο της δείχνει ότι έχει έρθει για να μείνει στα μουσικά μας πράγματα. Ο δίσκος περιέχει τέσσερα τραγούδια σε μουσική του Δημήτρη Μαραμή, έξι των Αρμός, ένα του Στέργιου Γαργάλα και το γνωστό «Ένα τραγούδι απ’ τ’ Αλγέρι» του Απόστολου Καλδάρα.

Ο Μαραμής επιβεβαιώνει τη θέση του ως ένας εκ των αξιότερων συνθετών της νεότερης γενιάς, προσφέροντας εδώ τις τέσσερις καλύτερες στιγμές του δίσκου: Ωραία κοιμωμένη, Τρικυμία, και Στων ονείρων το βυθό (σε στίχους Σωτήρη Τριβιζά) και Ω μη με βλέπετε (σε ποίηση Μαρίας Πολυδούρη). Τραγούδια υψηλών απαιτήσεων, στα οποία ανταποκρίνεται με επάρκεια η αισθαντική, λυρικής υφής, ερμηνεία της Λεγάκη, συνοδοιπόρος του Μαραμή σε αρκετές ζωντανές εμφανίσεις. Οι υπόλοιπες συνθέσεις έχουν γραφτεί από το κρητικό συγκρότημα Αρμός, που πρωτοεμφανίστηκε το 2007 με το «Αμόνι και νερό». Με εξαίρεση το τραγούδι «Μια κόρη στη Φαιστό», εδώ εγκαταλείπουν το κρητικό ηχόχρωμα χάριν της τζαζ, της ροκ και της ακουστικής μπαλάντας. Όμως, η αίσθηση παραμένει η ίδια: συμπαθή τραγούδια, ελαφρώς φλύαρα όμως, χωρίς να αφήνουν κάποια ιδιαίτερη γεύση, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά, στον ακροατή. Λείπει η πολλαπλότητα, η πρωτοτυπία, το στοιχείο που θα απογειώσει μία πολλά υποσχόμενη φωνή, όπως της Λεγάκη, και θα απογειωθεί απ’ αυτήν. Ο δίσκος τελειώνει πηγαίνοντας στην … πηγή, δηλαδή στον Καλδάρα και στη λαϊκή μούσα. Ο έτερος Απόστολος (Ξυριτάκης) έχει «πειράξει» ενορχηστρωτικά το τραγούδι προς το πιο jazzy, χωρίς όμως να χάνεται το παράπονο και το ταξιδιάρικο στοιχείο του τραγουδιού.

Συνολικά, ο «Χορός με τη βροχή» αποτελεί μία ολοκληρωμένη πρόταση για το τι μπορεί να σημαίνει «έντεχνο ελληνικό τραγούδι» σήμερα. Αναπόφευκτα, φέρει σε μικρογραφία, πότε εδώ και πότε εκεί, όλα τα χαρακτηριστικά που ανέδειξαν αυτό το είδος τραγουδιού (ποιητικός λόγος, μίξη πολλαπλών ρευμάτων και καταβολών, προσεγμένες ενορχηστρώσεις, σύνθετες μουσικές εικόνες) αλλά και όλα εκείνα που το έχουν φέρει στη δεινή του θέση σήμερα (τετριμμένος λόγος περί έρωτα και μοναξιάς, απολιτική και εξατομικευμένη διάθεση, έλλειψη διακριτής μελωδικότητας, άνευρη και προβλέψιμη μουσική ροή). Διαλέγετε και παίρνετε.

Ηρακλής Οικονόμου

(Εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ)