Στέφανος Ρόκος:
«Δεν μου αρέσει ο τρόπος που σκέπτονται χορηγοί και εταιρείες»
τη συνέντευξη έλαβε ο Ηρακλής Οικονόμου
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ)
Έχοντας φιλοτεχνήσει πολλά εξώφυλλα δίσκων μουσικών και συγκροτημάτων που εκτιμά (Sigmatropic, Φοίβος Δεληβοριάς, Χρήστος Λεοντής, Παύλος Παυλίδης, Interstellar Overdrive, Krista Muir), ο Στέφανος Ρόκος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους μάστορες του εικαστικού εξωφύλλου της νεότερης γενιάς. Και, με αφορμή την έκθεσή έργων του «Τρόμος και Ρομάντζο σε Έναν Άλλον Πλανήτη», τόλμησε - και κατάφερε - το ακατόρθωτο. Αντί καταλόγου, εξέδωσε σε δική του παραγωγή μία μουσική συλλογή με τη συμμετοχή 18 γνωστών μουσικών καλλιτεχνών και συγκροτημάτων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο τίτλος της είναι ο ίδιος με εκείνον της έκθεσης, αλλά αγγλιστί: “Horror & Romance on Another Planet”.
Οι συμμετέχοντες και το καλλιτεχνικό τους εκτόπισμα είναι ενδεικτικά του μεγέθους του εγχειρήματος: Αρλέτα, Μανώλης Αγγελάκης, Φοίβος Δεληβοριάς, Κόρε. Ύδρο, Bokomolech, Interstellar Overdrive, Last Drive και Sigmatropic (Ελλάδα), Zita Swoon, Rudy Trouve, Maxon Blewitt, S.W.A.N. και Nunee & The Sad Beeds (Βέλγιο), Piney Gir, Bobby Conn και The Fiery Furnaces (Η.Π.Α.), Beautiful People με Carla Torgerson (Φιλανδία/Η.Π.Α.) και cd κυκλοφορεί σε 1700 αριθμημένα αντίτυπα.Krista Muir (Καναδάς). Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Ρόκος μοιράζεται μαζί μας την αγάπη για την τέχνη του και το σκεπτικό της κυκλοφορίας του συγκεκριμένου δίσκου. Η έκθεση «Τρόμος και Ρομάντζο σε Έναν Άλλον Πλανήτη» θα διαρκέσει από τις 15 Νοεμβρίου μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου, στην Αίθουσα Τέχνης «Αγκάθι» (Μηθύμνης 12 & Επτανήσου, Πλατεία Αμερικής, Αθήνα).
Στα πλαίσια της επικείμενης έκθεσής σας «Τρόμος και Ρομάντζο σε Έναν Άλλο Πλανήτη», εκδώσατε ένα διπλό cd με 18 γνωστά ονόματα της εγχώριας και διεθνούς σκηνής. Γιατί επιλέξατε μία μουσική συλλογή, αντί καταλόγου;
Στις εκθέσεις στις Αίθουσες Τέχνης είθισται να τυπώνεται ένα τρίπτυχο ή ένας κατάλογος με τα έργα του καλλιτέχνη. Ακολουθώ κι εγώ αυτή τη συνήθεια όσο καιρό εκθέτω, και πάντα προσπαθώ να βρίσκω κάτι ενδιαφέρον σε κάθε έκδοση, κυρίως για εμένα. Έχω κατά καιρούς εντάξει τη μουσική με ποικίλους τρόπους στο έργο μου, όπως με την παρουσίαση του interactive installation με τον τίτλο “Imago Dixit” σε συνεργασία με τον μουσικό Ορέστη Καραμανλή, ή με τον κατάλογο της προ πενταετίας ατομικής μου έκθεσης «Θόρυβος και Χρήσιμα Αντικείμενα», για την οποία οι Interstellar Overdrive συνέθεσαν το soundrack, που διετίθετο δωρεάν μαζί με τον κατάλογο.
Αυτήν τη φορά, ύστερα από αρκετά εξώφυλλα δίσκων, διοργανώσεις συναυλιών με τον «Κορμοράνο» και τη γνωριμία με σπουδαίους μουσικούς, ένιωσα ότι είχε φτάσει η κατάλληλη στιγμή να επιχειρήσω να συνδυάσω όλα τα πράγματα που αγαπώ και να τα συγκεντρώσω σε ένα project στο οποίο να συνυπάρχει ακόμα πιο έντονα η ζωγραφική με τη μουσική. Έτσι, αποφάσισα να εκδώσω ένα cd, όντας φετιχιστής (από την εποχή του βινυλίου) της «συσκευασμένης», «χειροπιαστής» μουσικής με εξώφυλλο και ένθετο βιβλιαράκι, που να περιέχει τα 18 τραγούδια των ισάριθμων μουσικών από τους οποίους ζήτησα να εμπνευστούν, αυτοί αυτή τη φορά, από την καινούργια ενότητα των έργων μου. Η ανταπόκριση των μουσικών ήταν κάτι παραπάνω από θετική, και –μαζί με τις φωτογραφίες ορισμένων εκ των έργων της έκθεσης– το υλικό που συγκεντρώθηκε κυκλοφορεί σε 1.700 αριθμημένα αντίτυπα, τόσο ως αναπόσπαστο στοιχείο της έκθεσης όσο και ως αυτόνομο αντικείμενο τέχνης.
Γιατί δεν επιδιώξατε τη διανομή του cd μέσω εταιρείας, παρά αναλάβατε εσείς προσωπικά τη διάθεσή του; Να υποθέσω ότι δεν τα πάτε καλά με τις εταιρείες πάσης φύσεως;
Εξ αρχής δεν είχα καμία απολύτως βλέψη να εκμεταλλευτώ εμπορικά τη συγκεκριμένη συλλογή, δηλαδή δεν αποσκοπούσα σε καμία περίπτωση να βγάλω κέρδος από τις πωλήσεις. Ήξερα πως το κόστος της παραγωγής του cd θα ήταν μεγάλο για τα δικά μου οικονομικά δεδομένα, και αυτό ήταν ανασταλτικός παράγοντας, γι’ αυτό και σκέφτηκα κάποια στιγμή να απευθυνθώ σε χορηγούς ή να συζητήσω με εταιρείες παραγωγής, αποκλειστικά και μόνο για οικονομικούς λόγους. Παρόλα αυτά, πήρα το ρίσκο και αποφάσισα να μην εμπλακεί καμία εταιρεία και κανένας χορηγός, για να μπορέσω να ελέγχω εγώ το εικαστικό και το μουσικό αποτέλεσμα χωρίς κανέναν περιορισμό, συμβιβασμό ή υποχώρηση. Δεν μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτονται οι χορηγοί και οι εταιρείες, και φοβόμουν την πιθανότητα να εμπλακούν παρεμβατικά σε κάτι απόλυτα προσωπικό, κάτι δικό μου. Νιώθω πάρα πολύ τυχερός που κατάφερα να αυτοχορηγηθώ από την προηγούμενή μου έκθεση στο Αγκάθι, και το αποτέλεσμα με δικαιώνει, αφού είμαι σε θέση να αναλάβω 100% όλη την ευθύνη του project. Το cd θα διατίθεται σε όλη τη διάρκεια της έκθεσης στο Αγκάθι, στο site που δημιουργήθηκε ειδικά για το project (www.horrorandromance.com), στο site του «Κορμοράνου» (www.kormoranos.gr) και σε όλες τις εκδηλώσεις του.
Εξ αρχής δεν είχα καμία απολύτως βλέψη να εκμεταλλευτώ εμπορικά τη συγκεκριμένη συλλογή, δηλαδή δεν αποσκοπούσα σε καμία περίπτωση να βγάλω κέρδος από τις πωλήσεις. Ήξερα πως το κόστος της παραγωγής του cd θα ήταν μεγάλο για τα δικά μου οικονομικά δεδομένα, και αυτό ήταν ανασταλτικός παράγοντας, γι’ αυτό και σκέφτηκα κάποια στιγμή να απευθυνθώ σε χορηγούς ή να συζητήσω με εταιρείες παραγωγής, αποκλειστικά και μόνο για οικονομικούς λόγους. Παρόλα αυτά, πήρα το ρίσκο και αποφάσισα να μην εμπλακεί καμία εταιρεία και κανένας χορηγός, για να μπορέσω να ελέγχω εγώ το εικαστικό και το μουσικό αποτέλεσμα χωρίς κανέναν περιορισμό, συμβιβασμό ή υποχώρηση. Δεν μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτονται οι χορηγοί και οι εταιρείες, και φοβόμουν την πιθανότητα να εμπλακούν παρεμβατικά σε κάτι απόλυτα προσωπικό, κάτι δικό μου. Νιώθω πάρα πολύ τυχερός που κατάφερα να αυτοχορηγηθώ από την προηγούμενή μου έκθεση στο Αγκάθι, και το αποτέλεσμα με δικαιώνει, αφού είμαι σε θέση να αναλάβω 100% όλη την ευθύνη του project. Το cd θα διατίθεται σε όλη τη διάρκεια της έκθεσης στο Αγκάθι, στο site που δημιουργήθηκε ειδικά για το project (www.horrorandromance.com), στο site του «Κορμοράνου» (www.kormoranos.gr) και σε όλες τις εκδηλώσεις του.
Αναφέρεστε συχνά στον «Κορμοράνο». Ποια είναι η δράση και ο προσανατολισμός αυτού του οργανισμού;
Ο Κορμοράνος είναι μια σχετικά μικρή εταιρεία παραγωγής, που ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2002 από φίλους και χωρίς πολύ συγκεκριμένο στόχο ή σχέδιο. Ξεκίνησε κάνοντας επιλεκτικά κάποια πράγματα που άρεσαν στα μέλη του ή στα οποία συμμετείχαν οι ίδιοι, όπως πάρτι, συγκεκριμένες συναυλίες και εκθέσεις, και στην πορεία διεύρυνε τα ενδιαφέροντά του με ολοένα και περισσότερες ιδέες ή προτάσεις που προέκυπταν. Τους τελευταίους μήνες, εκτός από τη συνεργασία μας για το cd και την έκθεση, έχει συμμετάσχει και στη διοργάνωση πολλών ειδών μουσικών events (The Fiery Furnaces, Lazer Sword, The Swiss, Jokers of The Scene, Max Tundra, κ.ά.) και μόλις κυκλοφόρησε το τρίτο του βιβλίο σε μια σειρά μεταφράσεων κόμικς που διατηρεί εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο.
Παραδόξως, τα μοτίβα στο εικαστικό σας σύμπαν είναι ονειρικά αλλά εμπεριέχουν και ένα εφιαλτικό στοιχείο. Μαχαίρια στα χέρια αισθησιακών νεανίδων, παραμορφωμένα κεφάλια με πολύχρωμα λουλούδια, κλειστοφοβικές συγκεντρώσεις χαμογελαστών ανθρώπων. Ποια ερεθίσματα σας ενέπνευσαν αυτή τη μετάβαση στον «Άλλο Πλανήτη»;
Μου αρέσει όταν ένα έργο τέχνης συνδυάζει την φωτεινή και την σκοτεινή πλευρά των πραγμάτων, μου αρέσει το όνειρο όσο μου αρέσει και ο εφιάλτης, γιατί ξέρω ότι και τα δύο είναι ψέματα με μεγάλη δόση αλήθειας. Δεν μου αρέσει η αρρώστια στην Τέχνη και οτιδήποτε γίνεται για να τραβήξει την προσοχή με το ζόρι. Δεν χρειάζεται να είναι κάτι υπερβολικά όμορφο ή υπερβολικά αποκρουστικό για να προκαλέσει το ενδιαφέρον. Με αυτή τη λογική ζωγραφίζω. Θέλω να δημιουργώ εικόνες όπου το γλυκόπικρο συναίσθημα κυριαρχεί. Θεωρώ ότι εκεί βρίσκεται όλη η γοητεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου