Ο e-Ορφέας και η κριτική της κριτικής

Η ιστοσελίδα e-orfeas (www.e-orfeas.gr) είναι μία νησίδα μουσικού πολιτισμού στο διαδίκτυο. Φτιαγμένη με γνώση και καλαισθησία, αγαπάει το καλό ελληνικό τραγούδι και έχει αποκτήσει πολλούς και τακτικούς αναγνώστες. Σε αυτούς συγκαταλέγονται και τα "Μουσικά Προάστια". Και είναι ευχάριστο, κάποιες απόψεις που εκφράστηκαν στα Μ.Π. να τυγχάνουν της κριτικής και της προσοχής εκλεκτών μελετητών του ελληνικού τραγουδιού, όπως ο κύριος Τάσος Καραντής. Τον ευχαριστώ για τη διάθεσή του να συμπληρώσει, να διορθώσει και να σχολιάσει τα κείμενα.

Για όσους τυχόν δεν έχουν διαβάσει τις σχετικές αναρτήσεις στο e-orfeas, παραθέτουμε εδώ τους συνδέσμους, μαζί με σύντομες επεξηγήσεις. Είτε συμφωνεί κανείς, είτε διαφωνεί, πάντως, ένα είναι σίγουρο. Ότι ο νηφάλιος διάλογος και η γόνιμη ανταλλαγή απόψεων και πληροφοριών λείπουν πολύ από το σημερινό τοπίο των ιδεών και της τέχνης, και μόνο ωφέλιμα μπορούν να είναι για τον κοινό σκοπό: την προβολή και τη μελέτη του καλού ελληνικού τραγουδιού.

-----

Για τα ελληνικά eighties:

Το κείμενο στα Μουσικά Προάστια:
http://mousikaproastia.blogspot.com/2010/10/eighties.html

Η απάντηση στο e-orfeas:

http://www.e-orfeas.gr/singing/editorial/2683-article.html

Σχόλιο: Η λέξη "παρεξηγημένος" δεν είναι αντίθετη του "σημαντικός". Τουναντίον. Παρεξηγημένος είναι και ο σημαντικός του οποίου δεν έχει αναγνωριστεί η σημασία. Το άρθρο δεν θα είχε γραφτεί αν ο συντάκτης του δεν θεωρούσε τα ελληνικά 1980s σημαντικά (άρα και παρεξηγημένα).

Όσο για τις παραλείψεις, ορθά επισημαίνονται. Μόνο που το άρθρο στην έντυπη εκδοχή του είχε ήδη ξεφύγει 500 λέξεις πάνω από το όριο που είχε θέσει ο συντακτικός σχεδιασμός. Για να συμπεριληφθεί το σύνολο της τότε εκλεκτής μουσικής παραγωγής, μάλλον θα έπρεπε η διεύθυνση του περιοδικού να είχε φτιάξει τριπλό τεύχος...

-----

Για τη Μαρίζα Κωχ και τις μπουάτ:

Το κείμενο στα Μουσικά Προάστια:
http://mousikaproastia.blogspot.com/2010/08/blog-post_31.html

Η απάντηση στο e-orfeas:

http://www.e-orfeas.gr/singing/editorial/2508-article.html

Σχόλιο: Προφανώς και δεν μπορεί το θέμα των μπουάτ να εξαντληθεί σε μία σύντομη κουβέντα με τη Μαρίζα Κωχ, που έγινε μάλιστα στο περιθώριο άλλης συνέντευξης. Και η κατάθεση άποψης από την Κωχ προφανώς και δεν συνιστά "μονομερές και προκατειλημμένο κλείσιμο" του θέματος εκ μέρους της. Επίσης, σημειώστε ότι η Κωχ δεν κρίνει τους καλλιτέχνες που βρέθηκαν στην Πλάκα μετά το '74, αλλά παραθέτει τις κοινωνιολογικές διεργασίες που οδήγησαν στη μετάλλαξη των μπουάτ - και η πορεία των μπουάτ στα χρόνια που ακολούθησαν μάλλον τη δικαιώνει.

-----

Για τον Νταλάρα, τον Πάριο και την Αλεξίου

Το κείμενο στα Μουσικά Προάστια:
http://mousikaproastia.blogspot.com/2010/01/blog-post_28.html

Η απάντηση στο e-orfeas:

http://www.e-orfeas.gr/singing/editorial/1948-article.html

Σχόλιο: Τα ελληνικά ως γλώσσα φαίνεται ότι επιδέχονται πολλαπλών ερμηνειών. Αλλά σίγουρα ο όρος "απόσυρση" δεν μπορεί να ισοδυναμεί με τον όρο "λογοκρισία", ούτε με τον όρο "αποκλεισμό"! Την απόσυρση, το ένα βήμα πίσω δηλαδή, το "παραμερίζουμε ποιητή για να περάσεις", τα επιλέγει ο καλλιτέχνης, τον αποκλεισμό τον επιβάλλουν άλλοι! Ειδικά εφόσον στο κείμενο αναφέρεται ξεκάθαρα "μέσω ανοιγμάτων", και όχι μέσω διαταγμάτων. Όσο για τον Μπιθικώτση και τον Νταλάρα, ο κύριος Καραντής ίσως και να γνωρίζει ότι το 1974 ο Νταλάρας είχε σε ηλικία 25 ετών δηλώσει ανοιχτά σε συνέντευξή του (Ταχυδρόμος, 29 Αυγούστου 1974) ότι ο Μπιθικώτσης "ίσως έφτασε ο καιρός να αποτραβηχτεί από τον χορό". Οπότε, προς τι τόσος αποτροπιασμός;
-----


Και δύο καλοπροαίρετες υποδείξεις προς τους συντελεστές του e-orfeas:

1) Όταν γράφουμε μία κριτική, είθισται να συμπεριλαμβάνουμε σύνδεσμο προς το κείμενο που σχολιάζουμε ώστε ο αναγνώστης να αποκτά μία σφαιρική άποψη για την κουβέντα (εφόσον φυσικά το προς κρίση κείμενο είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο). Όπως στην παρούσα ανάρτηση, ας πούμε.

2) Το ελληνικό τραγούδι δεν αρχίζει ούτε τελειώνει στον Γιώργο Νταλάρα. Όμως, ναι, το δηλώνω: ο θαυμασμός μου για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη και τη συνεισφορά του στο ελληνικό τραγούδι είναι αδιαπραγμάτευτος! Μεγάλη φωνή που τραγούδησε συγκλονιστικά έργα. Τελεία και παύλα. Για κάποιους, όμως, θαυμασμός μπορεί να σημαίνει και κριτική, και αναστοχασμός, και αποστασιοποίηση. Αλλά πάντα θαυμασμός παραμένει.

Με θαυμασμό, λοιπόν, προς το τραγούδι μας, και εκτίμηση προς τον "Ορφέα" και τους συντελεστές του.

ηρ.οικ.