Σε δέκα χιλιάδες χρόνια από τώρα, όταν θα κουραστούμε να παίζουμε με τα κουβαδάκια και τα αγγλικά στιχάκια, όταν καταλαγιάσουν τα ούτια, οι λούπες και ο "φρέσκος" ήχος, όταν η παρακμή θα είναι μία μακρινή ανάμνηση, όταν θα βρούμε ανθρώπους εμπνευσμένους να πάνε τα πράγματα παρακάτω, όταν κάποιοι απ' αυτούς βαπτιστούν εκ νέου ως "παραγωγοί" και κάποιοι άλλοι ως "δημιουργοί", όταν αντί για συλλέκτες μουσικών αρχείων γίνουμε ξανά ακροατές, όταν το εγώ θα ξαναγίνει εμείς και το εμείς εγώ, όταν ιστορία ξαναρχίσουν να γράφουν οι παρέες και όχι οι παρεούλες και τα παρεάκια, όταν η ποίηση θα γράφεται για να είναι ποίηση και όχι για να φτιάχνει ποιητές, τότε μπορεί και να ξανακούσουμε ένα τέτοιο τραγούδι. Σε δέκα χιλιάδες χρόνια, θα είναι όλα δικά μας. ηρ.οικ.
(οι αδερφοί Κατσιμίχα τραγουδούν τις "Προσωπικές Οπτασίες" στην εκπομπή "Πρόβα", 1988)
1 σχόλιο:
Ναι ρε γαμώτο! Αυτό είναι σπουδαίο τραγούδι!
Δημοσίευση σχολίου