Παίρνω την ιστοσελίδα μου ...και τραγουδάω!

Παίρνω την ιστοσελίδα μου … και τραγουδάω!

Μια πλοήγηση σε δέκα προσωπικά sites ελλήνων μουσικών καλλιτεχνών

του Ηρακλή Οικονόμου

(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Δίφωνο)

Myspace, Facebook, Youtube, Twitter, Internet, Sites, Blogs… Και η ελληνική μουσική που είναι; Στην εποχή των ανεξέλεγκτων τεχνολογιών επικοινωνίας και πληροφόρησης, ευτυχώς αυτή ζει και βασιλεύει στο διαδίκτυο. Επισκεφτήκαμε δέκα από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικές ιστοσελίδες ελλήνων μουσικών καλλιτεχνών, και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας. Υποκειμενική η επιλογή, υποκειμενική και η κρίση. Όσο για τη συνέχεια; … Επί της οθόνης!

Διαδίκτυο και ελληνικό τραγούδι

Η σχέση διαδικτύου και ελληνικής μουσικής είναι μία σχέση μίσους και αγάπης. Από τη μία, το ελεύθερο κατέβασμα μουσικών αρχείων, το λεγόμενο free downloading, έχει πλήξει βάναυσα τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας των δημιουργών και τη δισκογραφική αγορά, υποβαθμίζοντας και κατακερματίζοντας την ενότητα του καλλιτεχνικού έργου. Από την άλλη, το διαδίκτυο προσέδωσε πρωτοφανείς δυνατότητες, τόσο στον δημιουργό όσο και στον ακροατή-καταναλωτή. Ο χρήστης του διαδικτύου μπορεί να έχει πρόσβαση σε έναν τεράστιο όγκο πληροφορίας περί των μουσικών θεμάτων, των αγαπημένων καλλιτεχνών, των στίχων και της μουσικής των έργων. Επίσης, το ηλεκτρονικό εμπόριο έχει επιτρέψει την εξ αποστάσεως αγορά δίσκων. Και ο δημιουργός έχει αποκτήσει ένα κανάλι διάθεσης του έργου του μέσω του διαδικτύου, χωρίς τη διαμεσολάβηση κάποιου τρίτου, ενώ μέσω της προσωπικής ιστοσελίδας διαθέτει ένα επιπλέον εργαλείο για την προβολή του έργου του, την επικοινωνία με το κοινό του, και την έκφραση των ιδεών και της αισθητικής του. Μέσω του διαδικτύου, η επικοινωνία καλλιτέχνη - κοινού γίνεται εν δυνάμει διαδραστική και χειραφετείται από κατεστημένους θεσμούς διαμεσολάβησης.

Γενικά, μπορούμε να διακρίνουμε κάποιες βασικές μορφές διαδικτυακής επικοινωνίας ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το κοινό του. Ιδιαίτερα δημοφιλές ανάμεσα σε μουσικούς είναι το myspace, όπου κάθε καλλιτέχνης μπορεί να ανεβάζει δείγματα της δουλειάς του, να παρακολουθεί σελίδες συναδέλφων του, και να ενημερώνει κοινό και καλλιτέχνες για επόμενες συναυλίες ή κυκλοφορίες δίσκων. Σελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το facebook προσφέρουν επιπλέον διόδους επικοινωνίας των καλλιτεχνών με τους εγγεγραμμένους χρήστες τους, ενώ το twitter, λόγω της περιοριστικής του φύσης, προσφέρεται μόνο για αναγγελία συναυλιών και άλλων γεγονότων. Για όσους η ανάγκη έκφρασης δεν περιορίζεται στην τέχνη της μουσικής τους, υπάρχουν και τα blog για τη δημοσίευση κειμένων, σκέψεων, ημερολογιακών σημειώσεων. Άλλοι διατηρούν το δικό τους κανάλι στο youtube, όπου συλλέγουν και προβάλλουν βίντεο-κλιπ και αποσπάσματα από ζωντανές τους εμφανίσεις.

Όμως, η προσωπική ιστοσελίδα παραμένει η απαραίτητη για κάποιους, ξεπερασμένη για άλλους, μορφή παρουσίας των καλλιτεχνών στο διαδίκτυο. Λόγω του μεγαλύτερου όγκου πληροφοριών που μπορούν να στεγάσουν σε σχέση με άλλες, πιο trendy ίσως αλλά λιγότερο ουσιαστικές εφαρμογές, οι προσωπικές ιστοσελίδες μπορούν, εάν τύχουν μιας προσεγμένης διαχείρισης από τον εκάστοτε καλλιτέχνη, να αποτελέσουν και παιδευτικό εργαλείο, ως πλατφόρμα έκθεσης αρχείων, φωτογραφιών, και ηχητικών ντοκουμέντων. Συχνά, εκεί όπου σταματούν οι μάνατζερς και οι υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων, ξεκινά το μεράκι ερασιτεχνών θαυμαστών των καλλιτεχνών που φτιάχνουν εξαιρετικούς ιστοτόπους για τα ινδάλματά τους. Δέκα από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικές ιστοσελίδες ελλήνων καλλιτεχνών παρουσιάζονται στις γραμμές που ακολουθούν· οι τέσσερις καλύτερες (Φ. Δεληβοριάς, Β. Παπακωνσταντίνου, Τ. Πανούσης και Θ. Παπακωνσταντίνου) ξεκίνησαν ως ανεπίσημες από φίλους των καλλιτεχνών, προτού γίνουν οι επίσημες ιστοσελίδες των ίδιων των καλλιτεχνών. Ας μην γελιόμαστε, πάντως. Πυρήνας της μουσικής εμπειρίας παραμένει η ίδια η … μουσική, και καμία επικοινωνιακή πράξη δεν μπορεί να υποκαταστήσει την καλλιτεχνική δημιουργία. Το ίντερνετ είναι μέσο, και χωρίς το μήνυμα, χωρίς το καλλιτεχνικό έργο, καταλήγει απλώς να ανακυκλώνει και να ανακυκλώνεται. Όπως είπε κι ο Μπρεχτ, «οι καινούργιες κεραίες μεταδίδουν τις παλιές βλακείες· η αλήθεια μεταδιδόταν πάντα από στόμα σε στόμα». Με άλλα λόγια, το τραγούδι εκτός από το διαδίκτυο βρίσκεται σε γήπεδα, σε αμφιθέατρα και στους δρόμους. Ας το ανακαλύψουμε!

www.rasoulis.gr

Το site του Μανώλη Ρασούλη φαίνεται κάπως παλιομοδίτικο, αλλά και τι μ’ αυτό; Ιστορία δεν γράφουν το design και τα φανταχτερά πολυμέσα, αλλά οι ιδέες και η τέχνη, και αυτά ο Ρασούλης τα διέθετε ανέκαθεν. Ο ίδιος χαρακτηρίζει το rasoulis.gr ως «το πιο γκαγκάν site μεσ’ το Γκλόμπαλ Βίλατζ». Απολαυστικό είναι το ταξίδι στα βιβλία του, σχολιασμένα από τον ίδιο, καθώς και η παρουσίαση της δισκογραφικής πορείας του από το 1974 μέχρι σήμερα. Επίσης, πάντα ενδιαφέρουσα είναι η δοκιμιακή γραφή του, που ίσως παραξενέψει κάποιους, ενώ θα προβληματίσει τους περισσότερους. Η γνωριμία με την κοφτερή ματιά του Ρασούλη απαιτεί χρόνο, πολλαπλές αναγνώσεις και ακροάσεις. Φαίνεται όμως ότι και η ανάγκη επαφής του καλλιτέχνη με το κοινό του είναι τόσο έντονη, ώστε να επιστρατεύει και blog, εκτός της ιστοσελίδας. Ο τίτλος του; «Ειρήνη Ημίν». Αμήν!

Μη χάσετε: το σπάνιο ηχητικό ντοκουμέντο όπου ο Ρασούλης τραγουδά Μάνο Λοΐζο και Ναζίμ Χικμέτ από το στούντιο της Κολούμπια. Ελεύθερη για κατέβασμα, η σειρά των επτά τραγουδιών κρύβει αρώματα μιας εποχής αλλοτινής, αλλά και βασανιστικά επίκαιρης.

www.savvopoulos.net

Η επίσημη ιστοσελίδα του Διονύση Σαββόπουλου υποδέχεται τον αναγνώστη της με ένα πολύχρωμο εικαστικό θέμα, με τα περιεχόμενα «κρυμμένα» εντός του. Το site, εξαιρετικά καλαίσθητο, περιέχει βιογραφικό, δισκογραφία, απάνθισμα από συνεντεύξεις του καθώς και δημοσιεύσεις κειμένων που γράφτηκαν για τον Σαββόπουλο, λίστα με τα βιβλία του, και ένα υποτυπώδες υλικό αρχείου με δύο βίντεο. Πολλαπλές οι κατηγορίες, για να στεγάσουν την πολλαπλότητα ενός καλλιτέχνη που αποκαλύπτεται ήδη από την πρώτη γραμμή του βιογραφικού του: «Μελωδός. Δηλαδή ερμηνευτής των δικών του στιχηρών ιδιόμελων ή τραγουδοποιός, δηλαδή ερμηνευτής της δικής του πάντα ποίησης και μουσικής». Ο αληθινός θησαυρός βρίσκεται στο «χρονολόγιο», με σπάνιο φωτογραφικό υλικό και ντοκουμέντα της εποχής. Πρωτοσέλιδα εφημερίδων και εξώφυλλα δίσκων, φωτογραφίες από το προσωπικό άλμπουμ, και εμβόλιμα σχόλια, όλα βαλμένα σε χρονολογική σειρά, προσκαλούν τον επισκέπτη σε ένα μοναδικό ταξίδι μέσα στο χρόνο. Κάθε επεισόδιο της ζωής του τραγουδοποιού συνοδεύεται από τα σημαντικότερα γεγονότα της εποχής στον «πλανήτη Γη», μεταδίδοντας έτσι και το εκάστοτε πνεύμα των καιρών.

Μη χάσετε: το πρωτότυπο juke box με μία επιλογή από την τεράστια δισκογραφία του Σαββόπουλου. Κλικ στο τραγούδι που επιθυμείτε, από «Ζεϊμπέκικο» μέχρι «Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ», και καλή ακρόαση!

www.alexiou.gr

Η Χάρις Αλεξίου είναι μία από τις γνωστότερες φωνές της Ελλάδας στο εξωτερικό, και άρα δεν προκαλεί καμία έκπληξη η δίγλωσση (ελληνικά-αγγλικά) και ιδιαίτερα προσεγμένη επίσημη ιστοσελίδα της. Το βιογραφικό σημείωμα δεν φείδεται θριαμβικών χαρακτηρισμών για τη «Χαρούλα όλων των Ελλήνων» και την «ανάδειξή της σαν κύριο πρόσωπο της ελληνικής δημιουργίας χάρη στους στίχους και τη μουσική της». H κατηγορία «δισκογραφία» είναι «όλα τα λεφτά», καθώς περιλαμβάνει στίχους και ηχητικά αποσπάσματα από κάθε ένα τραγούδι που έχει τραγουδήσει η καλή μας ερμηνεύτρια. Όμως, αισθητή είναι η απουσία κάποιου ντοκουμέντου, κάποιου δώρου δηλαδή για τον επισκέπτη. Στους συνδέσμους που παραπέμπει, δεν βρίσκουμε σελίδες μουσικού περιεχομένου, αλλά το «Χαμόγελο του Παιδιού» και άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις. Είναι κι αυτό μία πολιτική - ή απολίτικη, όπως το δει κανείς -  δήλωση, και βεβαίως μία δημόσια έκφραση καλλιτεχνικού ανθρωπισμού. Σημειώστε ότι είναι τέτοια η ευγενής άμιλλα ανάμεσα στους θαυμαστές της Χαρούλας, ώστε η ίδια να μετρά τουλάχιστον άλλες τέσσερις ανεπίσημες ιστοσελίδες, και ένα πολυπληθές φόρουμ (http://www.alexiou-forum.gr/).

Μη χάσετε: το ενός και μισού λεπτού απόσπασμα από το κάθε ένα τραγούδι της Χαρούλας. Κλείστε τα μάτια και ταξιδέψτε σε θραύσματα της ζωντανής ιστορίας του νέου ελληνικού τραγουδιού.

www.nikosportokaloglou.gr

Καταπληκτικό στήσιμο, σχεδιαστική φρεσκάδα, και ύλη που χρειάζεσαι πολλά μερόνυχτα για να ανακαλύψεις συνθέτουν την ιστοσελίδα του Νίκου Πορτοκάλογλου. Στο φόρουμ συναντά κανείς ένθερμους φίλους των τραγουδιών του, αλλά και ολόκληρο το διάλογο του πρώτου chat ανάμεσα στο δημιουργό και τους θαυμαστές του που έλαβε χώρα το 2007. Καλό κι αυτό … να συνομιλείς διαδικτυακά με τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη σε πραγματικό χρόνο, υποβάλλοντάς του ερωτήσεις και προτάσεις. Στο υπόλοιπο site, ξεχωρίζει η μεγάλη συλλογή από κείμενα του Πορτοκάλογλου και για τον Πορτοκάλογλου, ξεκινώντας με ένα σημείωμα του Θοδωρή Μανίκα από τον «Ήχο» του 1981 και μία δισκοκριτική του Χρήστου Βακαλόπουλου από το «Ντέφι» του ’83. Για κάποια τέτοια, σπάνια πράγματα έχει αξία μία διαδικτυακή παρουσία, και είναι κρίμα που το επιτελείο άλλων καλλιτεχνών δεν καταβάλλει μία προσπάθεια διάσωσης τέτοιου αρχειακού υλικού. Η παρουσίαση της δισκογραφίας είναι υποδειγματική, με τους στίχους όλων των τραγουδιών και με ηχητικά δείγματα από αρκετά τραγούδια.

Μη χάσετε: τα βίντεο-ντοκουμέντα του τραγουδοποιού από την εποχή των 1980s. Επιτέλους, να και ένας καλλιτέχνης που δεν έχει μετανιώσει για το ποιος υπήρξε και για το τι τον όρισε στο ξεκίνημά του.

www.tsitsanis.gr

Λιτή στην εμφάνιση, αλλά πλούσια σε περιεχόμενο, η επίσημη ιστοσελίδα του Βασίλη Τσιτσάνη τιμά με τον καλύτερο τρόπο τη μνήμη του λαϊκού δημιουργού. Περιλαμβάνει σύντομη βιογραφία του, λογής κείμενα που γράφτηκαν για τον ίδιο, στίχους τραγουδιών του, συνολική - αν και περιληπτική - δισκογραφία, και μια σειρά σπάνιων οπτικών και ηχητικών ντοκουμέντων. Συγκινητική η κατάθεση του ίδιου του Τσιτσάνη σε ένα από αυτά: «Τίποτα δεν αγνόησα στα τραγούδια μου· η φαντασία μου φτερούγισε παντού». Σημαντική προσφορά συνιστά η παράθεση του πρώτου ενός και μισού λεπτού από κάθε τραγούδι του Τσιτσάνη· ακόμα και ο πιο αμύητος, εγκαταλείπει την ιστοσελίδα συγκρατώντας μία αντιπροσωπευτική ματιά από το έργο του συνθέτη. Εξίσου σημαντικό από παιδευτικής άποψης είναι το απάνθισμα από δημοσιεύσεις που αφορούν το έργο του Τσιτσάνη και το ρεμπέτικο τραγούδι γενικότερα, με κείμενα προσωπικοτήτων όπως ο Τσαρούχης και ο Χατζιδάκις. Τέλος, η ιστοσελίδα ενημερώνει τον επισκέπτη για παράλληλες δράσεις προς τιμήν του συνθέτη, όπως την ίδρυση Μουσείου Τσιτσάνη στα Τρίκαλα, το Εργαστήρι Νέων Δημιουργών και τη δράση της Ορχήστρας «Βασίλης Τσιτσάνης».

Μη χάσετε: τη μοναδική συλλογή από ιδιόχειρες παρτιτούρες και στίχους του Τσιτσάνη. Ιδιόχειρη ποίηση ενός μεγάλου του ελληνικού τραγουδιού.

www.hadjidakis.gr

Εδώ συναντάμε την υψηλής αισθητικής επίσημη ιστοσελίδα του Μάνου Χατζιδάκι, επιμελημένη από τον υιό του. Περιλαμβάνει οπτικά και ηχητικά ντοκουμέντα, πλούσιο βιογραφικό υλικό, και κείμενα του συνθέτη: «Η ζωή μου δεν ήταν η ζωή ενός μουσικού. Ήταν περισσότερο η ζωή ενός επικίνδυνου και ανήσυχου νέου…» Αυτή την ανησυχία, την ένταση του δημιουργού, το hadjidakis.gr μας τη μεταφέρει ολόκληρη, σε μαύρο φόντο, και με κύριο μέσο τον ίδιο το μαγικό λόγο του δημιουργού. Περιλαμβάνεται ολόκληρη η τεράστια δισκογραφία του συνθέτη, χωρίς όμως το σύνολο των στίχων, και με λιγοστά ηχητικά δείγματα. Η ενότητα «ο Πολίτης Χατζιδάκις» μας ξεναγεί στην πολυδιάστατη πολιτική παρουσία του συνθέτη, στις ιδέες του, την αντιφατική του σχέση με την εξουσία, και την αδογμάτιστη αλλά πάντα παθιασμένη παρέμβασή του στα κοινά. Ανάμεσα σε βίντεο και πολυάριθμες εικόνες, στα ντοκουμέντα συναντάμε και ένα ηχητικό αρχείο από την παρουσία του συνθέτη στον σταθμό 902 Αριστερά στα FM το 1989, ένδειξη του ανοιχτού μυαλού του Χατζιδάκι, αλλά και της τότε αριστεράς. Δυστυχώς, σήμερα μας λείπουν και τα δύο…

Μη χάσετε: την απίθανη συλλογή από φωτογραφικά αρχεία που βρίσκεται, χρονολογικά ταξινομημένη, στην κατηγορία «ντοκουμέντα». Ατέλειωτη παρέλαση από ακριβές μουσικές, τόπους και συνεργάτες ενός μεγάλου δημιουργού.

www.foidel.gr 

Ένας ιστότοπος φτιαγμένος όχι από εταιρείες και υπεύθυνους δημοσίων σχέσεων, αλλά από τους πιστούς θαυμαστές του Φοίβου Δεληβοριά. Με σήμα το όμορφο εικαστικό του Στέφανου Ρόκου από τον δίσκο «Έξω», το foidel.gr σε κατακτά με τη λιτότητά του, τον τεράστιο όγκο πληροφοριών του, και την τακτική ενημέρωσή του. Εμπνευσμένα κείμενα του ίδιου του Δεληβοριά, κριτικές ζωντανών εμφανίσεων «από τα κάτω», πλούσιο φωτογραφικό άλμπουμ του καλλιτέχνη, συλλογή συνεντεύξεων, βιντεάκια και όλοι οι στίχοι των τραγουδιών του περιμένουν τον επισκέπτη. Μία τεράστια λίστα από νέα ιχνηλατεί πριν από μας για μας κάθε κίνηση του τραγουδοποιού. Και για τους πιο μυημένους, υπάρχει και φόρουμ, και μάλιστα αρκετά ελευθέριας αντίληψης: «Καλοδεχούμενοι οι υβριστές, οι κάφροι ελευθέρας βοσκής και οι αργόσχολοι, ακόμα όμως πιο καλοδεχούμενοι όσοι θέλουν στ’ αλήθεια κάτι να πουν». Ευτυχώς, αυτοί οι τελευταίοι είναι αρκετοί, απαρτίζοντας μία γόνιμη κοινότητα που συν-δημιουργεί και συν-διαχειρίζεται τη δημόσια εικόνα ενός από τους κορυφαίους έλληνες τραγουδοποιούς.

Μη χάσετε: τον λόγο του ίδιου του Δεληβοριά, που βρίσκεται συγκεντρωμένος εκεί, σε κείμενα και συνεντεύξεις. Μία καλύτερη και πληρέστερη ταξινόμηση αυτού του λόγου μπορεί να αποτελέσει στοίχημα των διαχειριστών για το μέλλον.

www.vasilisp.com/

Άλλο ένα site φτιαγμένο από την αγάπη των πολλών και όχι από την τεχνογνωσία του ενός. Το «στέκι των φίλων του Βασίλη Παπακωνσταντίνου» στεγάζει μία δραστήρια κοινότητα ανθρώπων με άξονα το έργο του καλού τραγουδιστή, αλλά και έναν τεράστιο όγκο υλικού και πληροφοριών γύρω απ’ αυτό. «Όλα τα ’χει ο μπαξές», όπως τραγούδησε και ο Βασίλης το ’78… και αφίσες, και σκίτσα, και αναρίθμητες φωτογραφίες, και πάμπολλα βίντεο, και υπερ-ενεργό φόρουμ με τους προβληματισμούς των μελών. Μέχρι και λίστα με αυτόγραφα υπάρχει, ως απόλυτη ένδειξη λατρείας του αειθαλούς ροκά του ελληνικού τραγουδιού. Όπως όλες οι ιστοσελίδες που διατηρούνται όχι από τον ίδιο τον καλλιτέχνη αλλά από θαυμαστές του, έτσι και το vasilisp.com ανανεώνεται τακτικότατα, εξασφαλίζοντας συνεχή ενημέρωση για τις δραστηριότητες του καλλιτέχνη. Όσο για το ευρύτερο σκεπτικό της ιστοσελίδας; «Ο λόγος του μετράει. Το τραγούδι του μετράει. Μετράει το μπόι μας και τα κουράγια μας για να μην χαλαρώνουμε. Μετατρέπει τις ‘ήττες’ μας σε τραγούδι. Ακόμη κι αν δεν νικήσουμε, τουλάχιστον να το τραγουδήσουμε...».

Μη χάσετε: την κατηγορία «βιογραφικά καλλιτεχνών» όπου παρατίθενται οι προσωπικές διαδρομές όσων κατά καιρούς συναντήθηκαν με τη μουσική του Παπακωνσταντίνου, ή που ο ίδιος συνάντησε στο διάβα του. Είναι κι αυτό μία ένδειξη ήθους εκ μέρους των διαχειριστών της ιστοσελίδας.

http://www.tzimakos.gr/

Επαγγελματικώς ερασιτεχνικό ή ερασιτεχνικώς επαγγελματικό, το ανεπίσημο site του Τζίμη Πανούση απλώς «τα σπάει». Επιμελημένο, όπως διαβάζουμε, από τον κύριο Μάριο Μαγιολαδίτη, τα έχει όλα! Ραδιοφωνικές εκπομπές, αφίσες, ποιήματα και πεζά, δισκογραφία, τραγούδια εκτός δισκογραφίας, άλμπουμ με σπανιότατες φωτογραφίες, κινηματογράφο, και ό,τι τέλος πάντων απαιτείται για να παρακολουθήσει κανείς, έστω και φευγαλέα, την πολύμορφη προσωπικότητα του … Τζιμάκου. Εντύπωση προκαλεί το αρχείο παραστάσεων του καλλιτέχνη, που περιέχει το δελτίο τύπου, το πρόγραμμα και τις φωτογραφίες από κάθε ζωντανή παράστασή του, ταξινομημένη κατ’ έτος. Βάζω στοίχημα, δε, ότι η συλλογή φωτογραφιών του tzimakos.gr είναι μεγαλύτερη ακόμα και από το προσωπικό αρχείο του ίδιου του καλλιτέχνη. Όσο για τα κείμενα του,  αποτελούν διαχρονική όαση σουρεαλισμού και αιχμηρής πολιτικής κριτικής, μέσα στο σημερινό άνυδρο ιδεολογικά τοπίο. Αντιγράφω από την ιστοσελίδα και το τεύχος 10 του Διφώνου: «Ένας από τους πολλούς τρόπους αντίστασης είναι να γυρίσουμε στα κεριά. Άλλος τρόπος είναι ν' ανάβουμε λιβάνια και να συμφιλιωθούμε με το σκοτάδι».

Μη χάσετε: τα εκτός κυκλοφορίας τραγούδια του Πανούση στην κατηγορία «Παροχές», μαζί με αποσπάσματα εκπομπών, διαφημιστικά σποτς, κλπ. Τι παροχές … εδώ μιλάμε για κανονική δωρεά προς τον πολιτισμό του μέλλοντός μας.

www.koiladatwntempwn.gr

Ο πρωτεργάτης Γιάννης Ζαρκαδούλας και οι συνεχιστές, ο Ζήσης Φώλιας, η Μαρίνα Φραγκίσκου και ο Γιάννης Μαρκούτης, «ευθύνονται» για την «Κοιλάδα των Τεμπών», αφιερωμένη στον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Η ιστοσελίδα αποτελεί το σημείο αναφοράς για όσους επιθυμούν να γνωρίσουν το έργο και τις ιδέες ενός ξεχωριστού δημιουργού, αλλά και να συμμετέχουν σε μία ενεργή κοινότητα με άξονα το διαδικτυακό φόρουμ. Στις σελίδες της θα βρείτε ένα υπερπλήρες βιογραφικό σημείωμα για τον Θ.Π. και για το ταξίδι του από τα χαρακώματα της ΔΕΥΑΛ μέχρι τη μπουζουκομάνα του. Ξεχωρίζουν επίσης το περιεκτικό Γλωσσάρι καθώς και το Έναστρον, το λεξικό άστρων για τις πιο ρομαντικές ψυχές. Δεν λείπουν η πλούσια συλλογή φωτογραφιών, η πλήρης δισκογραφία και το σύνολο των στίχων του δημιουργού. Τέλος, η ιστοσελίδα συγκεντρώνει το σύνολο των συνεντεύξεών του, οι οποίες σκιαγραφούν όχι μόνο την καλλιτεχνική αλλά και την κοινωνικο-πολιτική υπόσταση του Παπακωνσταντίνου. Η ευχάριστη έκπληξη έρχεται από τη Γωνιά του Θανάση, μία στήλη στην οποία ο ίδιο ο δημιουργός συνεισφέρει, αραιά και που, τις σκέψεις του.

Μη χάσετε: Το εξαιρετικό γλωσσάρι, πολύτιμο βοήθημα για οποιονδήποτε θέλει να κολυμπήσει στα βαθιά της ποίησης του καλού μας τραγουδοποιού. Που βρίσκεται το Ασπρομόντε; Ποιος είναι ο Ντε Αντρέ; Καλά διαβάσματα…

Δέκα ιστοσελίδες που δεν χώρεσαν στο άρθρο. Επισκεφθείτε τες!

Νίκος Ανδρουλάκης: http://www.androulakis.gr/

Δήμητρα Γαλάνη: http://www.galani.gr/

Βασίλης Δημητρίου: http://www.vasilisdimitriou.gr/

Encardia: http://www.encardia.gr/

Αλκίνοος Ιωαννίδης: http://www.alkinoos.gr/ 

Μελίνα Κανά: http://www.melinakana.gr/

Σταμάτης Κραουνάκης: http://www.kraounakis.gr/

Νότης Μαυρουδής: http://www.notismavroudis.eu/

Θάνος Μικρούτσικος: http://www.mikroutsikos.gr/

Γιάννης Χαρούλης: http://www.charoulis.gr/

-----