ΦΙΓΟΥΡΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
G.O.
Με 17 τραγούδια και 73 λεπτά μουσικής ροής, το δισκογραφικό ντεμπούτο του Γιώργου Οικονόμου (απλή συνωνυμία με τον υπογράφοντα) είναι αν μη τι άλλο γενναιόδωρο. Το μουσικό στίγμα της Φιγούρας στο δρόμο παραμένει σταθερό σε όλο το δίσκο: ρυθμικές, ηλεκτρικές, ποπ μπαλάντες. Για κάποιους, αυτή η ενότητα ύφους θα θεωρηθεί αρετή· για άλλους, μπορεί να μετουσιώνεται σε ελαφρά μονοτονία. Η ερμηνεία του Οικονόμου, αξιοπρεπής χωρίς εξάρσεις, έχει μία κάπως «λατινική» χροιά που παραπέμπει στους ροκάδες των ‘70s.
Στιχουργικά, τα μοτίβα είναι μάλλον προβλέψιμα: το πέρασμα του χρόνου, ανεκπλήρωτοι έρωτες, αυτοαναφορικότητα («δεν ξεχνώ να είμαι εδώ», «εγώ είμαι αλλού», «φεύγω μακριά», «είμαι εκείνος που φεύγει μακριά», «εγώ δεν είμαι εγώ», «είμαι εδώ»). Ο πρώτος ενικός είναι καθ’ όλα σεβαστός, αλλά δικαιώνεται μόνο όταν περνάει κάτι περισσότερο από την απλή περιγραφή μιας στατικής εσωτερικής κατάστασης. Εξαίρεση αποτελούν οι «Σειρήνες» που αναφέρονται στις φωτιές των δρόμων και τη βουή της πόλης, το «Καλό ταξίδι» που παραπέμπει στην τραγική απώλεια ενός μικρού παιδιού και ο «Δολοφόνος» που στηλιτεύει τους ανεύθυνους οδηγούς στους δρόμους. Η ορχήστρα είναι καλοδουλεμένη· στη ρυθμική ενότητα φιγουράρουν ο Αλέξανδρος Αποστολάκης στα τύμπανα και ο Στέργιος Γιάννος στο μπάσο, ενώ ο Πέτρος Παρασκευάς παίζει κιθάρες και ο Οικονόμου πλήκτρα. Συνολικά, μία ευπρόσδεκτη δουλειά ενός νέου δημιουργού που κινείται μεν στους γνώριμους δρόμους του «φρέσκου ήχου», είναι όμως ανυπόκριτη και αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον.
Στιχουργικά, τα μοτίβα είναι μάλλον προβλέψιμα: το πέρασμα του χρόνου, ανεκπλήρωτοι έρωτες, αυτοαναφορικότητα («δεν ξεχνώ να είμαι εδώ», «εγώ είμαι αλλού», «φεύγω μακριά», «είμαι εκείνος που φεύγει μακριά», «εγώ δεν είμαι εγώ», «είμαι εδώ»). Ο πρώτος ενικός είναι καθ’ όλα σεβαστός, αλλά δικαιώνεται μόνο όταν περνάει κάτι περισσότερο από την απλή περιγραφή μιας στατικής εσωτερικής κατάστασης. Εξαίρεση αποτελούν οι «Σειρήνες» που αναφέρονται στις φωτιές των δρόμων και τη βουή της πόλης, το «Καλό ταξίδι» που παραπέμπει στην τραγική απώλεια ενός μικρού παιδιού και ο «Δολοφόνος» που στηλιτεύει τους ανεύθυνους οδηγούς στους δρόμους. Η ορχήστρα είναι καλοδουλεμένη· στη ρυθμική ενότητα φιγουράρουν ο Αλέξανδρος Αποστολάκης στα τύμπανα και ο Στέργιος Γιάννος στο μπάσο, ενώ ο Πέτρος Παρασκευάς παίζει κιθάρες και ο Οικονόμου πλήκτρα. Συνολικά, μία ευπρόσδεκτη δουλειά ενός νέου δημιουργού που κινείται μεν στους γνώριμους δρόμους του «φρέσκου ήχου», είναι όμως ανυπόκριτη και αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον.
Ηρακλής Οικονόμου
(Νέες κυκλοφορίες - Περιοδικό Δίφωνο)
1 σχόλιο:
Κανένα καλό νέο έχεις να μας πεις ή μέχρι εκεί ήσουν;
Δημοσίευση σχολίου