Ο Γιώργος Κοντογιάννης για το συγκρότημα μπουζουκιών "Δρόμος"

ΜΙΑ ΥΓΙΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ 

Αποτελεί μια περίεργη αντίφαση το ότι στις μέρες μας, ενώ υπάρχουν οι περισσότεροι από κάθε άλλη εποχή σολίστες του μπουζουκιού, ο ρόλος του οργάνου αυτού υποβαθμίζεται, τόσο στη δισκογραφία όσο και στα μεγάλα νυχτερινά κέντρα.

Το γεγονός αυτό είναι βέβαιο ότι - αργά ή γρήγορα - θα οδηγούσε σε μια αντίδραση από την πλευρά των μπουζουξήδων, ιδίως εκείνων που διαθέτουν και μια μουσική μόρφωση, ευρύτερη καλλιέργεια και επαγγελματική αναγνώριση. Και προπαντός αγαπούν το μπουζούκι και το μοναδικό ήχο του, που κυριάρχησε στην ελληνική μουσική περισσότερα από 70 χρόνια.

Μια αναμενόμενη και φυσιολογική αντίδραση στην υποτίμηση του μπουζουκιού είναι η απόφαση των μελών του συγκροτήματος «Δρόμος» να συγκροτήσουν τη δική τους μουσική ομάδα και να παίζουν τα κομμάτια που αγαπούν, αρνούμενοι να σπαταλήσουν το ταλέντο τους εξυπηρετώντας τις ανάγκες της μουσικής βιομηχανίας και τις φιλοδοξίες των διάσημων τραγουδιστών.

Οι νέοι και εξαιρετικοί μουσικοί του «Δρόμου» στις ηχογραφήσεις του πρώτου τους δίσκους, δείχνουν όχι μόνο την αγάπη, τη γνώση και την απόφασή τους να συνδεθούν με την ουσιαστική μουσική μας παράδοση, αλλά και τη διάθεσή τους να συμβάλουν στην διεκδίκηση ζωτικού χώρου για το λαϊκό τραγούδι και την συνέχισή του.

Γιώργος Κοντογιάννης

Υ.Γ. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το μπουζούκι δεν είναι απλώς ένα από τα πολλά όργανα της λαϊκής ορχήστρας. Ο ρόλος του υπήρξε ηγεμονικός και καθοριστικός στην δημιουργία όλου του νεότερου ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Σχεδόν το σύνολο των συνθετών ήταν και σημαντικοί μπουζουξήδες. Με το μπουζούκι έγραψαν τα τραγούδια τους, έπαιξαν τα θαυμάσια ταξίμια και τις περίτεχνες εισαγωγές, με αποτέλεσμα να ταυτισθεί η έννοια του λαϊκού τραγουδιού με το συγκεκριμένο αυτό όργανο.

"Δρόμος"

(ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ, 2004)