Ο Αργύρης Μπακιρτζής για τον Χρήστο Βακαλόπουλο
"Στις δυο ταινίες που έπαιξα (Έρωτας στη Χουρμαδιά –Παρακαλώ, Γυναίκες, μην Κλαίτε»), έπαιζε και ο Χρήστος. Και στις δύο μού παίρνει μια γυναίκα που επιθυμώ. Στα γυρίσματα της δεύτερης μέναμε μαζί σε μια σουίτα με δύο δωμάτια και κοινό μπάνιο. Μια μέρα βγαίνοντας μπήκα στο δωμάτιό του. Βλέποντας το κρεβάτι του σκέφθηκα «πώς τα κάνουν έτσι τα σκεπάσματα, σαν να ’ναι άνθρωπος μέσα» και βγήκα κλειδώνοντας την πόρτα. Έπειτα από ώρα ο Χρήστος ήταν στο μπαλκόνι φωνάζοντας «SOS, de la porte». Έτσι φώναζε ο έτερος πρωταγωνιστής της ταινίας, ο δάσκαλός μου Θεοφάνης, όταν κλειδώθηκε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου σε ομαδική εκδρομή στο Παρίσι.
Προχθές μου τηλεφώνησε μια δημοσιογράφος και μου ζήτησε να της μιλήσω για το Χρήστο. Δεν ήταν η στιγμή να της ζητήσω εγγυήσεις πως θα γράψει αυτά που θα της πω όπως θα της τα πω.
Τελικά τα ’κοψε, τα ανακάτεψε με άλλα και βγήκαν άλλα αντ’ άλλων. Μεταξύ αυτών έγραψε, όπως ακριβώς της το είχα πει παρακάτω: «Ονειρευόμασταν μία ταινία με γκάνγκστερς και να που πρόλαβε να τελειώσει με το Σταύρο το νέο σενάριο για μια ομάδα 10 ατόμων που αποδρούν από τις φυλακές». Η δημοσιογράφος όμως παρέλειψε το πρώτο μέρος της κουβέντας μου, ίσως γιατί δεν το θεώρησε τιμητικό για το Χρήστο, το εξής: «Με το Χρήστο γεννηθήκαμε την ίδια μέρα με λίγες ώρες διαφορά (εγώ λίγα χρόνια πριν) και περηφανευόμασταν συχνά που τα γενέθλιά μας συμπίπταν με αυτά του Αλ Καπόνε και δευτερευόντως του Βασίλη Τσιτσάνη».
Την Τρίτη ήμασταν στο δωμάτιό του με δύο κορίτσια. Λέει η μία: «Εγώ είμαι σκορπιός». Λέει ο Χρήστος: «Εγώ είμαι στην πλατεία Βάθης». Η Ελένη του κρατούσε και του χαίδευε το χέρι τις 2 τελευταίες μέρες του. Σε μια στιγμή της λέει: «Μη φοβάσαι το θάνατο. Ωραία είναι. Μόνο μπαινοβγαίνω και μπερδεύομαι». Και στο Σταύρο: «Δεν μιλάμε Αγγλικά μην κάνουμε κάνα λάθος;».
Το καλοκαίρι σε μια διακοπή των γυρισμάτων ζήσαμε μια πολύ ευτυχισμένη μέρα. Θέλω να την αναφέρω. Μαζί με το Στέλιο, οπερατέρ της ταινίας, βαδίσαμε μακριά μέχρι την παλιά Μονή Φιλοσόφου. Μετά κατηφορίσαμε στο Λούσιο και βουτήξαμε (όποιος έχει πάει και ξέρει, θα καταλάβει). Ο Χρήστος είπε: «Τι άλλο θέλουμε;».
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Αντί», τεύχος 514, 5 Φεβρουαρίου 1993, λίγες μέρες μετά το θάνατο του Χρήστου Βακαλόπουλου.
(Βακαλόπουλος, Κακίσης, Μπακιρτζής, Τσιώλης. Φωτο: Β. Πτωχόπουλος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου