Ιστορική πρωτοβουλία συμφιλίωσης Νταλάρα - Πανούση

Αντιλαμβανόμενα τις απαιτήσεις των καιρών, τα «Μουσικά Προάστια» φιλοξενούν μία πρωτοποριακή πρόταση συμφιλίωσης του Γιώργου Νταλάρα με τον Τζίμη Πανούση. Την πρόταση διατυπώνει ο Ειρηναίος Λουγδούνου, ο οποίος πλέον προστατεύει με την ευλογία του τούτο εδώ το blog. Μ.Π.

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ (19/3/2012): Η πρωτοβουλία ήδη απέδωσε τους πρώτους καρπούς! Σε καλό κλίμα διεξήχθη σήμερα η συνάντηση του Τζίμη Πανούση με την Ιερά Επισκοπική Επιτροπή Συμφιλιώσεως, απ' όπου και η αποκλειστική φωτογραφία που δημοσιεύουμε. Θα σας ενημερώσουμε εκ νέου για οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη στο φλέγον αυτό θέμα.

Αποκλειστική φωτογραφία από τη συνάντηση του Τζίμη Πανούση

με την Ιερά Επισκοπική Επιτροπή Συμφιλιώσεως.

Επειδή περι Νταλάρα ο λόγος, ας εφαρμόσωμε την αρχήν "αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις". Η λέξις προέρχεται από το ρωσικόν "ντα" (=ναι) και το "λάρα" ήτοι την Λάραν Κρόφτ, ηρωίδα του γνωστού computer game "Tomb Raider". Το οποίο προφέρεται σωστά Τουμ Ρέιντερ, αλλά όλος ο κόσμος το λέει Τομπ Ράιντερ. Κακώς. Διότι προφερόμενον ούτως ακούεται "Τομ Ράιντερ" και νομίζει ο άλλος ότι είναι κάποιος Θωμάς καβαλάρης. Ουδέν αναληθέστερον! Tomb Raider σημαίνει τυμβωρύχος και ιδού το κλειδί της υποθέσεως: τυμβωρυχίαν διαπράττει ο Τζίμης ο Πανούσης! Τυμβωρυχίαν ασύστολον, τυμβωρυχίαν αδίστακτον, τυμβωρυχίαν ιερόσυλον. Διότι ποίος είναι ο Τζίμης ο Πανούσης ώστε να αποπειράται την τοιαύτην τυμβωρυχίαν;

Aς αφήσω προς το παρόν το ερώτημα να αιωρήται αορίστως και απειλητικώς, ως άλλη Δαμόκλειος σπάθη, και ας επανέλθω εις το αρχικόν θέμα. "Ντα Λάρα" λοιπόν, ήτοι "Ναι-Λάρα". Διαπιστώνομεν εδώ μίαν κατάφασιν και δη κατάφασιν προς την Λάραν. Εις το παιχνίδι Τουμ Ρέιντερ η Λάρα είναι αρχαιολόγος καταδιώκουσα τυμβωρύχους. Συνεπώς θεμελιούται ετυμολογικώς η αντίθεσις Λάρας-τυμβωρύχων, άρα και Νταλάρα-Πανούση.

Θα ημπορούσε άραγε να κατασιγασθή αυτή η αντιπαλότης; Δεν διδάσκει η θρησκεία μας ότι πρέπει να συγχωρούμε τους εχθρούς μας, ου μην αλλά και να στρέφωμε και το άλλον μάγουλον; Πώς θα ημπορούσε λοιπόν να επιτευχθή ένα κλίμα καταλλαγής, συνδιαλλαγής και ουχί συναλλαγής; Κρίσιμον ερώτημα! Προχείρως θα επρότεινα η καταλλαγή ταύτη να κατορθωθή δι' εκκλησιαστικής παρεμβάσεως. Να συσταθή μία επιτροπή, πνευματικής φύσεως, αποτελουμένη από κληρικούς, θεολόγους και μουσικολόγους, αγάμους κατά προτίμησιν (δια να μην υπεισέρχεται ο σαρκικός παράγων) και να αποπειραθή μίαν συμφιλίωσιν. Απαραίτητον κρίνω της επιτροπής να προεδρεύη επίσκοπος. Διότι, όπως είχεν είπη ο Άγιος Ιγνάτιος ο Αντιοχείας, όπου ευρίσκεται ο επίσκοπος, εκεί ευρίσκεται και ο Χριστός. Και ποίοι, ΠΟΙΟΙ λέγω, είμεθα εμείς ν' αμφισβητήσωμε τον Άγιον Ιγνάτιον τον Αντιοχείας; Άρα το διαδικαστικόν θέμα ελύθη, και μετά χαράς ανεκλαλήτου αναγγέλλω την συγκρότησιν της ιεράς επιτροπής, αποτελουμένης από τους Αγίους:

Μεσσηνίας Σφέλλαν
Χίου Μαστίχαν,

Μυκόνου Κοπανιστήν,

Φαρσάλων Χαλβάν,

Κερκύρας Μπουρδέτον,

Πανοράματος Τρίγωνα,

Λακωνίας Σύγκλινον,

Τυρνάβου Ούζον,

Κεφαλληνίας Ρομπόλαν,

Σαντορίνης Φάβαν και

Μεσολογγίου Αυγοτάραχον.

Ας προχωρήσωμε τότε εις την ουσίαν, ήτοι την τυμβωρυχίαν. Ας μη νομισθή ότι, εάν ο Τζίμης ο Πανούσης είναι τυμβωρύχος, ο Νταλάρας είναι τύμβος. Ο Νταλάρας δεν είναι τύμβος, εν τη εννοία ότι δεν είναι νεκρός. Δεν είναι πτώμα. Δεν είναι λείψανον! Δεν είναι σορός. Είναι όμως τύμβος, εν τη εννοία ότι είναι μνημείον αιωνίας διαρκείας, και δη μνημείον πολιτιστικής παραδόσεως. Μνημείον όχι εν τη εννοία του μνήματος, αλλά εν τη εννοία της ενσωματώσεως της μνήμης εις ορατόν σύμβολον. Ως μνημείον ζων πρέπει να τιμάται ο Νταλάρας, ως πηγή του Ζώντος Ύδατος (εν τη εννοία του Λαού), ως άμπελος ευκληματούσα, ως εκ του πατρός Λουκά Νταράλα εκπορευόμενος, ως λαλήσας δια των τραγουδιών. "Του λαού τα ντέρτια λέω κι όταν τραγουδάω κλαίω" έψαλε, και ποίος δεν εσυγκινήθη; Μόνον ο Άγιος Ιγνάτιος ο Αντιοχείας, και αυτός δια πρακτικούς λόγους (ήκμασε τον 1ον μ.Χ. αιώνα).

Δεν ημπορώ να προδικάσω τας αποφάσεις της ιερατικής επιτροπής, αλλά θα επρότεινον να συνεργασθώσι οι δύο "εχθροί". Και ποία καλυτέρα ευκαιρία από το Φεστιβάλ της Γιουροβίζιον. Ένα τραγούδι, τραγούδι λαϊκόν, τραγούδι που να μυρίζει ελληνικό θυμάρι και ελληνική ρήγανη, που να αναφερεται και στις ομορφιές της Ελλάδος μας (ώστε να επιτυγχάνεται και μία τουριστική προβολή, που τόσο την έχομε ανάγκη) και στην παράδοσή μας την τόσο περιφρονημένη και να εμπεριέχη και ένα πολιτικό μήνυμα κατά της Τρόικα και του ΔΝΤ δια να είμεθα επίκαιροι. Ένα τραγούδι που να συνθέση ο Τζίμης ο Πανούσης και να ερμηνεύση, όπως μόνο αυτός ημπορεί, ο Νταλάρας (με δεύτερη φωνη Μάριο Φραγκούλη). Την ενοχήστρωσι ας κάμη ο Μίμης Πλέσσας, διότι πάντοτε πρέπει να συσπειρούνται αι δυνάμεις του Έθνους. Και ας συμμετάσχουν εις το κουπλέ και άλλαι δυνάμεις όπως Λευτέρης Παπαδόπουλος, Δημήτρης Ιατρόπουλος, Εύη Δρούτσα και ο κύριος Θεοφάνους.

Ειρηναίος Λουγδούνου