Μιχάλης Γρηγορίου: "Βίος Παράλληλος" (10)

ΒΙΟΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΣ

Ανέκδοτες ημερολογιακές σημειώσεις του συνθέτη Μιχάλη Γρηγορίου

Ενότητα: "Εσυ, ο χρονος, ο θανατος κι’ εγω"

Επεισόδιο 10ο

Πεμπτη 18/3/2010

Να σου πω, μια πιο περιεκτικη διατυπωση ειναι η εξης :  Δεν ζουμε μονο στο επιπεδο αυτων που μας συμβαινουν, αλλα και στο επιπεδο αυτων που ονειρευομαστε. Κι’ οταν δεν μπορουμε να ονειρευτουμε, τοτε ειναι σαν να μη ζουμε πραγματικα. 

Κυριακη 18/4/2010 

Βρεθηκα προχτες  με τη Μυρτω στα Καλτεζα, εκεινο το ερημο χωριο στην περιοχη της Τριπολης. Καθως περιμενα στο μοναδικο καφενεδακι να τελειωσει τη δουλεια της θυμηθηκα καποιες παρατηρησεις που ειχα κανει προσφατα, σχετικα με την παραδοξη δυνατοτητα της ανθρωπινης συνειδησης να προβληματιζεται, να ερευνα και να αναλυει το γεγονος της εξελιξης του ειδους, που οδηγησε στην αναπτυξη αυτης καθαυτης της συνειδησης που προβληματιζεται, ερευνα και αναλυει τον ιδιο της τον εαυτο. Αυτη η παραδοξη αυτοκατοπρικη ιδιοτητα του “εγω” που του επιτρεπει να αναφερεται στον εαυτο του. Μετα σκεφτομουνα εαν η εξελιξη σταματαει εδω, ή μηπως υπαρχουν επομενα σταδια τα οποια αδυνατουμε να προβλεψουμε με το παρον συνειδησιακο software που διαθετουμε. Μηπως δηλαδη ισχυει κατι αναλογο μ’ αυτο που συμβαινει με τα προγενεστερα λειτουργικα συστηματα των computers, τα οποια δεν μπορουν να “τρεξουν” αρκετα μεταγενεστερα  προγραμματα. Αλλα βεβαια, τετοιες αναλογιες ειναι μηχανιστικες, γιατι τα CPUs των computers επινοουνται και κατασκευαζονται εξω απο τον ιδιο τους τον εαυτο, δεν προκυπτουν ως αποτελεσμα καποιας “κομπιουτεριστικης” εξελικτικης διαδικασιας. Αλλα, μηπως παλι δεν ισχυει ακριβως κατι τετοιο ; Μηπως ισχυει καποια αναλογη “κλειστη” εξελικτικη διαδικασια και σ’ αυτο τον τομεα ;  Γιατι οι σχεδιαστες των νεωτερων CPUs χρησιμοποιουν computers που λειτουργουν με προγενεστερα CPUs για να σχεδιασουν τις νεωτερες γενηες.  Ετσι, υπ’ αυτη την εννοια, μηπως υπαρχει καποια αναλογη “εσωτερικη” εξελικτικη διαδικασια ;

Εδω λοιπον εμφανιζεται μια ενδιαφερουσα εικονα : Κατ’ αρχας, τα νεωτερα CPUs κατασκευαζονται απο ανθρωπους οι οποιοι, για τα computers, θα αποτελουσαν κατι αναλογο μ’ αυτο που θα λεγαμε “θεος”. Ομως αυτοι οι, κατα computer, “θεοι”, βασιζονται επισης σε computers για να προχωρησουν τον σχεδιασμο τους σε επομενα σταδια. Κατ’ αναλογια, η ανθρωπινη εξελιξη βασιζεται στις φυσικες ιδιοτητες του ανθρωπου για να προχωρησει στα επομενα της βηματα. Κι’ αυτες οι “φυσικες ιδιοτητες” ειναι κατι αναλογο μ’ αυτο που ονομαζουμε “θεο”. Πριν ξεκινησει ομως αυτη η διαδικασια δεν πρεπει να ξεχναει κανεις πως τα πρωτα computers κατασκευαστηκαν απο ανθρωπους που δεν ειχαν computers !       

Εν πασει περιπτωσει, το θεμα εχει ενδιαφερον και θα μπορουσε κανεις να προχωρησει σε ενα σωρο αλλες αλληγοριες, οπου θα ετιθεντο θεματα οπως : που βρισκεται η αρχη αυτων των “φυσικων ιδιοτητων” –κατι που μας οδηγει στα ερωτηματα περι εμφανισης της ζωης απο την ανοργανη υλη, ως διαδικασια σωρευσης πολυπλοκοτητας-  ποια σχεση μπορει να υπαρχει αναμεσα στα γονιδια και στα μιμιδια και κατα ποσον ισχυει αυτο που λεγεται, οτι δηλαδη η εξελιξη συνεχιζεται μεσω των διαφορων δικτυωσεων των ανθρωπων μεσα στο κοινωνικο τους πλαισιο, και μετα, κατα ποσο το “πολιτιστικο” μιμιδιο επανεγραφεται στα γονιδια κι’ ετσι μετασχηματιζεται με αδιορατους τροπους   σε βιολογικο  γονιδιο, κλπ.

Και υπαρχει κατι ακομα που καποια στιγμη ισως με ενδιεφερε να ψαξω καλλιτερα και που  αφορα σ’ αυτα τα συγχρονα computer games που καταφερνουν να στηνουν ολοκληρους virtual κοσμους με τους οποιους αλληλεπιδρα ο χρηστης. Γιατι και τουτο το θεμα σχετιζεται αμεσα με το φαινομενο της συνειδησης, μεσα απο την πορτα της τεχνητης νοημοσυνης.