Προεκλογικός απολογισμός

Υπενθυμίζουμε ότι τα ενυπόγραφα κείμενα του blog εκφράζουν αυστηρά και μόνο τον εκάστοτε συντάκτη, και σε καμία περίπτωση το σύνολο των συνεργατών των Μ.Π. Οι απόψεις που ακολουθούν είναι αυστηρά προσωπικές.

Τι κρατάω από την προεκλογική περίοδο; Εκ πεποιθήσεως, δεν κρατάω τα καραγκιοζιλίκια που είπαν και έπραξαν τα μέλη της καθεστωτικής παρέας ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Καμμένος, Ντόρα, ΛΑΟΣ, και βέβαια τα γνωστά φασιστοειδή. Τη δουλειά τους κάνουν, και την κάνουν καλά. Όσο πιο σύντομα τους ξεχάσουμε πάντως, τόσο το καλύτερο για τη σωματική και ψυχική μας υγεία. Και καλό θα ήταν να ξεχάσουμε και τα παπαγαλάκια τους, τους μεγαλοδημοσιογράφους, που με τον πιο αυταρχικό τρόπο έσπειραν φόβο και απειλές στο λαό.

Σε καμία περίπτωση δεν κρατάω την ανυπαρξία του αναχώματος που λέγεται Δημοκρατική Αριστερά. Έβγαλε κανείς άκρη με το τι λένε; "Όχι στο μνημόνιο αλλά ναι σε μέτρα που έχουν ισοδύναμα δημοσιονομικά αποτελέσματα"! Είναι στα καλά τους; Θα μπορούσαν να πάνε μια και καλή στην κομματική μήτρα τής παλιάς καλής σοσιαλδημοκρατίας, φαίνεται όμως ότι ο ρόλος τους δεν έχει ακόμα τελειώσει. Ό,τι φεύγει από το ΠΑΣΟΚ πρέπει να συγκρατείται εντός του συστήματος, και η ΔΗΜΑΡ είναι εκεί να παίζει αυτόν το ρόλο. Ελπίζω όχι για πολύ ακόμα.

Σίγουρα δεν κρατάω τον ξανανιωμένο παπανδρεϊσμό της "νέας δημοκρατικής παράταξης" και της "πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας της Αλλαγής" (παρντόν, δεν τα λέω εγώ, ο Τσίπρας τα είπε στις προεκλογικές του ομιλίες!). Ελπίζω να καταλαβαίνουν οι σύντροφοι στον ΣΥΡΙΖΑ ότι άλλο πράγμα είναι να πάρεις προς τ' Αριστερά τον κόσμο που φεύγει από το ΠΑΣΟΚ, και άλλο πράγμα να γίνεις εσύ ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ. Τους έχω εμπιστοσύνη και δεν ανησυχώ! Όμως θα πρέπει να εξηγήσουν στον κόσμο και στους εαυτούς τους πώς στο καλό θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα εθνικοποιήσεων της αριστερής διακυβέρνησης μέσα στο Ευρώ, μέσα στην Ευρ. Ένωση, και με το χρέος να μην έχει διαγραφεί παρά μόνο να έχει τύχει νέας διαπραγμάτευσης. Διαπραγμάτευση με ποιόν; Με τον Σόιμπλε; (Διαβάστε τις χθεσινές δηλώσεις του! Τα ες-ες ξαναχτυπούν!). Πολύ φοβάμαι ότι οι συνεπέστερες ιδεολογικά δυνάμεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή το αριστερό ρεύμα του Συνασπισμού και οι συνιστώσες, θα πρέπει σύντομα να αποφασίσουν με ποιούς να παν και ποιούς ν' αφήσουν.

Και, όχι, δεν κρατάω από την προεκλογική περίοδο την απίστευτη στάση του ΚΚΕ - "όλοι σας και μόνοι μας". Θα πρέπει κάποτε να εξηγήσει η ηγεσία του κομμουνιστικού κόμματος πώς γίνεται και το κόμμα επεδίωξε τη συνεργασία με την "άλλη" αριστερά το 1989 και έφτιαξε τον ενιαίο Συνασπισμό, και τώρα διαλέγει το δρόμο του σεχταρισμού! Πώς γίνεται και αφιερώνει η Παπαρήγα όλη της την ομιλία στο Πεδίο του Άρεως στην καταδίκη των κακών οππορτουνιστών. Δύο μνημόνια έχουν περάσει ρε γαμώτο, δύο μνημόνια-οδοστρωτήρες που έχουν αφήσει τον περισσότερο κόσμο στον τόπο. Φαίνεται όμως ότι η επιβίωση του κομματικού ιερατείου μέσω της διασποράς μίσους και διχόνοιας είναι σημαντικότερη από τη λαϊκή ενότητα και τη μετωπική δράση όλης της αριστεράς. Ας είναι! Και σ' αυτούς έχω εμπιστοσύνη, όχι βέβαια στον Μαΐλη και στον Γόντικα, αλλά στο απλό κομματικό μέλος, στον υγιή κομμουνιστή που κάποια στιγμή θα αναρωτηθεί ό,τι αναρωτιέται όλη η υπόλοιπη κοινωνία: είναι εν τέλει πιο σημαντικό το παρελθόν του '68 και του '91 από το παρόν των μνημονίων και της βαρβαρότητας;

Αυτό που κρατάω από την προεκλογική περίοδο είναι απλώς μία επιστολή. Ναι! Ένα τοσοδούλι γράμμα που έστειλε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Στο πνεύμα του διαλόγου και στην αναζήτηση του "μαζί", εκεί βλέπω εγώ τη μαγιά για τις διεργασίες που πρέπει να ξεκινήσουν από Δευτέρα. Ελπίζω μόνο οι συγγραφείς αυτής της επιστολής να εννοούν ό,τι γράφουν, και να συνεχίσουν την προσπάθεια με νέα δύναμη, όποιο και να 'ναι το αποτέλεσμα των εκλογών. Μετωπική, προγραμματική συμπόρευση, ή εξαφάνιση; Το δίλημμα είναι απλό για την αριστερά, και ευτυχώς κάποιοι φαίνεται ότι το έχουν καταλάβει. Ακολουθεί η επιστολή.

ηρ.οικ.

***

Επιστολή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και άλλες αριστερές οργανώσεις

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εκτιμώντας το βάθος της επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, τα τεράστια προβλήματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας αλλά και το ότι ωριμάζουν κρίσιμες κοινωνικές και ταξικές αναμετρήσεις, ζητά άμεσα συνάντηση αντιπροσωπειών, για μια ουσιαστική ανταλλαγή απόψεων πάνω στα εξής δυο ζητήματα:

Πρώτο: Για το συντονισμό, στον ανώτερο δυνατό βαθμό, της δράσης των δυνάμεών μας για την πολιτική υπεράσπιση, την αγωνιστική ταξική αλληλεγγύη και τη νίκη κρίσιμων αγώνων, (όπως των εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας, στον χώρο των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και αλλού). Για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην διαδήλωση και την οργανωμένη περιφρούρηση της δράσης του εργατικού – λαϊκού κινήματος, από τις επιθέσεις των δυνάμεων της εργοδοσίας, της κυβέρνησης, του κράτους, των μηχανισμών τους, των αστικών μέσων ενημέρωσης και του δικαστικού συστήματος.

Δεύτερο: Για τη σταθερή κοινή δράση των δυνάμεών μας στο μαζικό κίνημα, με προοπτική να συγκροτηθεί ένα αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής της επίθεσης του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ, της κυβέρνησης Παπαδήμου – ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και κάθε διάδοχης διαχειριστικής κυβέρνησης του κεφαλαίου, από το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Συγκεκριμένα:

- Την συμβολή μας ώστε να υπάρξει η πιο πλατιά ενότητα των ταξικών δυνάμεων στο εργατικό και λαϊκό κίνημα έξω από την λογική και ανεξάρτητα από τις δυνάμεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και της αστικής πολιτικής των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, του υποταγμένου συνδικαλισμού. Για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

- Με βασικό περιεχόμενο – πλαίσιο της κοινής δράσης τα παρακάτω αιτήματα: α) Κατάργηση όλων των Μνημονίων και των νόμων που τους συνοδεύουν. β) Άμεση παύση πληρωμών προς τους πιστωτές, μη αναγνώριση και μονομερή διαγραφή του χρέους. γ) Έξοδο από ευρώ, ΟΝΕ και Ευρωπαϊκή Ένωση. δ) Εθνικοποίηση-κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και όλων των μεγάλων επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό, λαϊκό και κοινωνικό έλεγχο. ε) Εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις σε βάρος των κερδών του κεφαλαίου και υπέρ του εργατικού – λαϊκού εισοδήματος, με αυξήσεις στους μισθούς, ριζική μείωση του χρόνου εργασίας, σταθερές συλλογικές συμβάσεις, προστασία των ανέργων, ριζική μείωση της φορολογίας των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, ριζική αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου.

- Κοινή δράση με πλήρη θεωρητική, πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια της κάθε δύναμης. Με σεβασμό στις απόψεις και την αγωνιστική δράση σας, διευκρινίζουμε πως, κατά την άποψή μας, με βάση τις υπαρκτές προγραμματικές διαφορές, δεν υπάρχει δυνατότητα συγκρότησης προγραμματικού ή εκλογικού πολιτικού μετώπου. Ωστόσο, προτείνουμε το συντροφικό διάλογο και αντιπαράθεση, στο μαζικό κίνημα και μπροστά στους εργαζόμενους ή και με άλλες μορφές, για την πολιτική και στρατηγική προοπτική του αγωνιστικού μετώπου, ώστε να μην εκφυλίζονται οι υπαρκτές πολιτικές και θεωρητικές διαφορές μας σε έναν «ενδοαριστερό εμφύλιο», σε βάρος των αγώνων για την ανατροπή της επίθεσης.

Συνημμένα, σας διαβιβάζουμε το δημόσιο κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την πρότασή μας για το Αγωνιστικό Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής, όπως και την απόφαση της 1ης Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης με επαναστατική προοπτική, για την εργατική εξουσία και δημοκρατία προς το σοσιαλισμό και κομμουνισμό της εποχής μας.

Με εκτίμηση,

η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ