«Πίσω από τα φώτα, πίσω απ' τα βραβεία, απλήρωτοι εργαζόμενοι, φτώχεια κι ανεργία»
Κορυφώνοντας τις κινητοποιήσεις, απλήρωτοι εργαζόμενοι και οι απολυμένοι από τα καταστήματα Metropolis με τη συμπαράσταση σωματείων, συνελεύσεων, συλλογικοτήτων, φορέων και αλληλέγγυων πραγματοποιήσαμε νέα παρέμβαση διαμαρτυρίας την Τετάρτη 20/6/2012, αυτή τη φορά στη φιέστα του Ανδρέα Κουρή, στα MAD VIDEO AWARDS.
Η ισχυρή παρουσία ιδιωτικής εταιρείας security δεν απέτρεψε την είσοδο μας στον περίβολο της εκδήλωσης. Αλλά και η εκκωφαντική μουσική που έβαλε ο διοργανωτής και αφεντικό των Metropolis, προκειμένου να μην ακουγόμαστε δεν κατάφερε να εξαλείψει την παρουσία μας. Παραμείναμε εκεί και με μεγάφωνα, κείμενα και χιλιάδες τρικάκια ενημερώσαμε τους αμήχανους θεατές της εκκεντρικής εκδήλωσης.
Τη στιγμή που ο Ανδρέας Κουρής διοργανώνει πανάκριβες φιέστες με διάσημους σπόνσορες, προκειμένου να πλουτίσει περισσότερο, οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις του παραμένουν απλήρωτοι. Η οργανωμένη παρουσία απλήρωτων εργαζόμενων στο χώρο μιας τόσο glamour εκδήλωσης και η αντίθεση των δύο κόσμων που ανέδειξε ήταν πιο ισχυρή από τα εκατοντάδες decibel που μας βομβάρδισε ο Ανδρέας Κουρής στην προσπάθεια του να μας εξαφανίσει από το χώρο.
Η αντιδραστική και αμετακίνητη στάση που ακολουθεί η εργοδοσία δεν μας αφήνει καμιά επιλογή πέρα από το να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Δεν είμαστε αόρατοι. Η εργοδοσία θα μας βρίσκει συνέχεια μπροστά της μέχρι την ολοκληρωτική μας δικαίωση.
Εμείς οι εργαζόμενοι/ες και οι απολυμένοι/ες στα Metropolis εξακολουθούμε να απαιτούμε:
- Την άμεση καταβολή των καθυστερούμενων μισθών μας
- Τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας
- Την άμεση εξόφληση των αποζημιώσεων των απολυμένων συναδέλφων μας
- Την κατοχύρωση της καταβολής των αποζημιώσεών μας σε περίπτωση πτώχευσης.
Εργαζόμενοι/ες - Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis
-----
Ανοιχτή επιστολή των εργαζόμενων στα καταστήματα Metropolis προς τον ιδιοκτήτη Ανδρέα Κουρή
Ανδρέα Κουρή
Όταν πριν από τρία περίπου χρόνια απέκτησες πλήρως την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis εμείς οι εργαζόμενοι προσπαθήσαμε να πιστέψουμε ότι θα κοίταζες με ενδιαφέρον τη νέα σου επιχείρηση, προκειμένου να εξασφαλίσεις τη βιωσιμότητά της και την ομαλή λειτουργία των 12 καταστημάτων που παρέλαβες στα χέρια σου.
Εντούτοις, εσύ, μόλις 2,5 μήνες μετά, εξαπέλυσες ανεπιτυχώς την πρώτη σου επίθεση εναντίον μας επιδιώκοντας την μετατροπή των εργασιακών μας σχέσεων με την καθιέρωση 4ήμερης εργασίας.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά αποφάσισες να μην ξαναπατήσεις το πόδι σου στα καταστήματα αφήνοντας στη θέση σου τα (προκλητικά) υψηλόμισθα στελέχη που προσέλαβες, απολύοντας παράλληλα τους παλιούς έμπειρους διαχειριστές. Στελέχη - εκκαθαριστές που, εκτός από την ύποπτη φήμη που τους ακολουθούσε στην αγορά από τις προηγούμενες επιχειρήσεις που είχαν θητεύσει, δεν είχαν την παραμικρή ιδέα από το χώρο της δισκογραφίας.
Προχώρησες μεθοδευμένα στη συστηματική καθυστέρηση της καταβολής των δεδουλευμένων μας, επεκτείνοντάς την για όλο και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, φτάνοντας σήμερα στο σημείο να μας οφείλεις μισθούς 3,5 μηνών.
Προχώρησες σε περισσότερες από 140 απολύσεις σε σύνολο περίπου 220 εργαζομένων και καθυστερείς συστηματικά την καταβολή των δόσεων των αποζημιώσεων στους συναδέλφους μας που έριξες στην ανεργία, μη διστάζοντας να εκβιάσεις κάποιους από αυτούς να λάβουν τη μισή αποζημίωση από αυτή που δικαιούνται υπογράφοντας ότι την πήραν ολόκληρη. Σε ότι αφορά τις τελευταίες απολύσεις περιορίζεσαι μόνο στην παροχή του «χαρτιού» της απόλυσης, μη καταβάλλοντας ούτε ένα ευρώ, προφανώς έχοντας κάτι υπόψη σου που σου δίνει την πεποίθηση ότι θα τις καρπωθείς, αφού προφανώς θεωρείς ότι με κάποιο τρόπο θα τις γλιτώσεις.
Σε όλο αυτό το διάστημα μας ζητούσες να βάλουμε «πλάτη», τρομοκρατώντας μας για περισσότερο από ενάμιση χρόνο με την απειλή της πτώχευσης και παραμυθιάζοντάς μας συνεχώς για δήθεν χρηματοδότες - σωτήρες που θα έρθουν και για δήθεν αναζήτηση χώρων που θα βρισκόταν για να στεγάσουν νέα καταστήματα της επιχείρησης , την ίδια ώρα που δρομολογούσες το κλείσιμο κι άλλων. Τελικά, απ’ ότι φάνηκε, μας δούλευες «ψιλό γαζί» μόνο και μόνο για να κερδίσεις χρόνο.
Και σε αυτό το χρονικό διάστημα ένα ερώτημα που μας γεννήθηκε -και εξακολουθεί έως και σήμερα να μας απασχολεί και να παραμένει αναπάντητο- είναι που (διάολο) πήγαν τα χρήματα των εισπράξεων που γέμιζαν τα ταμεία των Metropolis όταν τα παρέλαβες με γεμάτα τα ράφια, αλλά και που πήγαν τα χρήματα των χαμηλότερων εισπράξεων όταν απαξίωσες την εμπορική δύναμη των καταστημάτων, αφήνοντας τη σαβούρα και τοποθετώντας εμπορεύματα άσχετα με τη δισκογραφία. Πρόκειται για ένα εύλογο ερώτημα αφού τα χρήματα των εισπράξεων δεν τα κατέβαλες ούτε για τη μισθοδοσία μας (εξού και το ότι μας χρωστάς 3,5 μήνες), δεν τα κατέβαλες ούτε για την εξόφληση των αποζημιώσεων των απολυμένων, δεν τα κατέβαλες ούτε για την εξόφληση των προμηθευτών, δεν τα κατέβαλες ούτε για την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών στο ΙΚΑ και, τέλος, δεν τα κατέβαλλες ούτε για τα ενοίκια και τα έξοδα των καταστημάτων (λόγος για τον οποίο σε όλα τα καταστήματα έβαλες λουκέτο μετά από τις εξώσεις που σου έκαναν οι ιδιοκτήτες τους για τα οφειλόμενα).
Και επειδή, Ανδρέα Κουρή, το ένα ερώτημα γεννάει το άλλο απαιτούμε ξεκάθαρες απαντήσεις. Ισχύει, ή όχι, ότι τα χρήματα των εισπράξεων των Metroplois «μετακόμιζαν» προς τα ταμεία των άλλων σου επιχειρήσεων; Και, κυρίως, ισχύει ότι την ώρα που τα χρέη σου φούσκωναν προς όλες τις κατευθύνσεις εσύ «ξεφορτωνόσουν» από πάνω σου τα περιουσιακά σου στοιχεία μεταβιβάζοντάς τα σε οικεία σου πρόσωπα;
Κι ακόμη, γιατί ενώ πριν από ένα χρόνο αποφάσισες να εντάξεις την επιχείρηση στο «άρθρο 99», με προφανή στόχο να «κουρέψεις» τα χρέη σου προς τους προμηθευτές και το Δημόσιο, άφησες να εκπνεύσει η ημερομηνία κατά την οποία έπρεπε να γίνει το δικαστήριο της κύριας ένταξης στο άρθρο; Μήπως γιατί σου αποδεικνύεται περισσότερο συμφέρον να κηρύξεις την επιχείρηση σε πτώχευση προκειμένου, όπως ευελπιστείς, να γλιτώσεις όλα τα χρέη σου ανεξαιρέτως και προς τους πάντες;
Ανδρέα Κουρή,
το τελευταίο διάστημα σε καλέσαμε δύο φορές στα γραφεία της επιχείρησης προκειμένου να μας εξηγήσεις τα περί «σχεδίων σωτηρίας» της. Επέλεξες να μην εμφανιστείς και να αφήσεις το διευθυντή να επαναλάβει διάφορες αοριστολογίες, δίχως να δίνει καμία δέσμευση για τις συσσωρεμένες σου υποχρεώσεις και εκκρεμότητες απέναντι σε εμάς και προς τους τρίτους. Κατ’ ανάλογο τρόπο, παρέμεινες άφαντος όσες φορές κλήθηκες από την Επιθεώρηση Εργασίας σε συνάντηση μαζί μας επιδεικνύοντας αλαζονικά αυτό που ονομάζεται περιφρόνηση. Βέβαια, απ’ ότι μαθαίνουμε, έχεις αρχίσει να μην πατάς το πόδι σου και στα αστυνομικά τμήματα, αφού εκκρεμούν αγωγές εις βάρος σου από τους απολυμένους συναδέλφους μας, λόγος για τον οποίο τακτοποιείς τα ζητήματα που σου προκύπτουν μέσω των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών.
Ανδρέα Κουρή,
έπειτα και από το λουκέτο που έβαλες στο δέκατο κατά σειρά κατάστημα στο Mall το Σάββατο 16/6 και έχοντας αφήσει μόλις δύο, σε καλούμε -έστω αυτή την ύστατη στιγμή- να σταματήσεις να κρύβεσαι. Σε καλούμε να εμφανιστείς και να ανακοινώσεις τα σχέδιά σου τόσο για το μέλλον τις επιχείρησης, όσο και για το πότε και πως θα γίνει η καταβολή των χρωστούμενων μισθών των εργαζομένων, καθώς και των αποζημιώσεων των απολυμένων.
20/06/2012
Εργαζόμενοι/ες - Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis
ΥΓ: Την ώρα που εσύ επιδίδεσαι στο ακριβό σπορ των καταδύσεων, επιδεικνύοντας τις σχετικές φωτογραφίες στην προσωπική σου σελίδα στο facebook, εμείς, εξαιτίας αυτών που μας οφείλεις και είσαι υποχρεωμένος να εξοφλήσεις, αδυνατούμε να πληρώσουμε λογαριασμούς, ενοίκια, τις βασικές ανάγκες των παιδιών μας, ακόμη και τα αναγκαία είδη διατροφής. Σκέψου, ειλικρινά, αν αυτό ονομάζεται πρόκληση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου