Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Η επιστροφή των αδερφών Κατσιμίχα



Xάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Βeat Poetry

CD + ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ


...Θεωρείστε αυτή τη δουλειά σαν μια μουσική ταινία μικρού μήκους.
Ένα μπερδεμένο όνειρο.
Παλιά τραγούδια, καινούργια τραγούδια και μουσικές, όλα μαζί,
σαν μια ωδή του υποσυνείδητου που πλέκει το παρελθόν και το παρόν
όπως αυτό διαλέγει και αποφασίζει. Ερήμην μας.
Ένα μουσικό παραμύθι για μεγάλους, γραμμένο με τα λόγια των beat ποιητών.
X. & Π.


Στο νέο τους άλμπουμ, ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας παρουσιάζουν μία μουσική εργασία πάνω στην ποίηση της beat γενιάς. Η έκδοση συνοδεύεται από πολυσέλιδο ένθετο βιβλίο, που περιλαμβάνει εκτενές σημείωμα των αδελφών Κατσιμίχα για τη σχέση τους με την ποίηση της beat γενιάς (που ανακάλυψαν τυχαία ένα χειμωνιάτικο βράδυ του 1971, όντας φοιτητές), πληροφορίες για τη «βέβηλη» αυτή γενιά και τους βασικούς της εκπροσώπους, βιογραφικά των beat ποιητών, πολλές φωτογραφίες και φυσικά τους στίχους των ποιημάτων με επεξηγηματικά σχόλια. Μία έκδοση, επίκαιρη όσο ποτέ!

2 σχόλια:

κ μαργιόλης είπε...

Διαβάζοντας πριν μερικές εβδομάδες το (εξαιρετικό) αφιέρωμα του Μετρονόμου στους Κατσιμιχαίους θυμήθηκα ξανά την «προιστορία» των διδύμων, δηλαδή τη ζωή τους πριν ξεκινήσουν την επαγγελματική τους σχέση με το τραγούδι. Αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να μην είχαν γίνει ποτέ γνωστοί. Κάτι όχι απαραίτητα κακό γι’ αυτούς. Εκείνοι μπορεί να είχαν μια πιο κανονική ζωή ως επιστήμονες ή μεταφραστές αλλά το ελληνικό τραγούδι θα ήταν σίγουρα διαφορετικό, πιο «λίγο» (για να αποφύγω το κλισέ «πιο φτωχό»).
Αυτοί οι δύο τύποι τα κατάφεραν επειδή πίστεψαν στον εαυτό τους και επειδή είχαν πείσμα. Φαίνεται ξεκάθαρα από την ιστορία που διηγούνται οι ίδιοι στη συνέντευξή τους ότι είπαν κάποια στιγμή μέσα τους «όχι ρε γαμώτο, δεν θα μας φάνε οι κουφάλες των εταιρειών και τα λαμόγια της πολιτικής που μας θέλουν γλύφτες, εμείς θα ακολουθήσουμε το δρόμο μας έτσι όπως εμείς γουστάρουμε». Ανεξάρτητα από την καλλιτεχνική αξία του έργου τους και την αποτίμηση που μπορεί να κάνει ο καθένας μας, η προσωπική τους πορεία νομίζω ότι διδάσκει πολλά για μας σήμερα. Για όσους τα βρίσκουν σκούρα, για όσους σκέφτονται να την κοπανήσουν απογοητευμένοι, για όσους πέφτουν συνεχώς πάνω σε τοίχους. Το έχουν πει άλλωστε οι ιδιοι με πιο ωραία λόγια σε ένα από τα πρώτα τους τραγούδια «Είμαστε ακόμα εδώ ψάχνοντας στα τυφλά καινούργιους τρόπους».

Μουσικά Προάστια είπε...

Αν δεν ήταν πρότυπο οι Κατσιμίχα, με την τέχνη τους, με τον τσαμπουκά τους, με τις πολιτικές αξίες τους, ποιός θα ήταν! Ειδικά για μερικούς από τη δική μας ηλικιακή κατηγορία που ξεποδαριάστηκαν να τρέχουν στις συναυλίες τους από το Λύκειο και δώθε! Φιλιά, ηρ.