Ο Στράτος Διονυσίου και το μπικίνι απ' τα καλάθια

Απορώ πώς στο καλό έδωσε ο Χατζηνάσιος την άδειά του γι’ αυτό το τζαμπο-σκουπίδι.

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς σε αυτή τη «διασκευή»; Ένα μαύρο χάλι δίχως αρχή και τέλος, που προσπαθεί μάλιστα να μιμηθεί τον τιτάνα Διονυσίου ως και στην εκφορά του λόγου. Θα μπορούσαν να είναι και οι τίτλοι τέλους όλης της ξεφτίλας που ζήσαμε τα τελευταία είκοσι χρόνια. Τι πιο συμβολικό της κακομοιριάς μας; Πήραμε από τους προηγούμενους τον έρωτα και το παράπονο και το φιλότιμο, και το κάναμε σάουντρακ για μπικίνι και κουβαδάκια. Και μάλιστα, διαφημίζοντας μία εταιρεία που απευθύνεται πρωτίστως στα παιδιά... ώστε από μικρά να μπαίνουν στο κόλπο της αποβλάκωσης και της κακογουστιάς.

Το πιο αστείο; Έκοψαν λέει οι αρμόδιες αρχές τη διαφημιστική εκστρατεία της συγκεκριμένης εταιρείας διότι θίγει συγκεκριμένους εμπορικούς κλάδους και προτρέπει σε χρήση βίας, καθώς ακούγεται ήχος χτυπήματος στο τέλος και υπάρχει παράφραση της φράσης «ξύλο που σας χρειάζεται» στους στίχους! Το ότι κάποιος διαφημιστής πήρε το καημένο το αρχικό τραγουδάκι και του άλλαξε τα φώτα δεν θεωρείται προφανώς πράξη βίας από κανέναν!

Ευτυχώς, όμως, τα τραγούδια παίρνουν παντού και πάντα την εκδίκησή τους. Κι όταν κάποτε οι μετοχές σας θα έχουν γίνει ραβασάκια και λαδόκολλες, τα τραγούδια μας θα ζούνε και θα είναι ακόμη εδώ!
ηρ.οικ.