Μάνος Λοΐζος: Απ' τη μνήμη στην καρδιά
Τα πάντα γύρω από τον αγαπημένο μας συνθέτη, σε επιμέλεια του Θανάση Συλιβού. 296 σελίδες γεμάτες σπάνια ντοκουμέντα, φωτογραφίες, συνεντεύξεις, μαρτυρίες, επιστολές, εργογραφία, και πολλά άλλα. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος.
1 σχόλιο:
Αντιγράφω από το «Plan 9 from Outer Space»:
Δύο Βιβλία για τον Μάνο Λοΐζο
6-1-2013
Ο Λοΐζος είναι αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους Έλληνες συνθέτες. Δεν ξέρω αν είναι ο πρώτος, ο δεύτερος, ο τρίτος κλπ. Αυτές είναι ποδοσφαιρικές λογικές από χαζούς – για χαζούς. Σύμφωνα με τους ίδιους τους συναδέλφους του ήταν μοναδικός τεχνίτης όσον αφορά την μελωδία.
[…]
Πέρα από εκατοντάδες άρθρα και μικρές, ή μεγάλες, αναφορές σε διάφορες εκδόσεις που αφορούν το Ελληνικό τραγούδι, υπάρχουν τέσσερα βιβλία με αποκλειστικό θέμα τον μεγάλο αυτό καλλιτέχνη. Τα «Μάνος Λοΐζος – Η Δική του Ιστορία» (Σύγχρονη Εποχή 2007) και «Μάνος Λοΐζος – Απ’ την Μνήμη στην Καρδιά» (Μετρονόμος 2012) του Θανάση Συλιβού δεν τα έχω διαβάσει. Έχω την εντύπωση —χωρίς να είμαι σίγουρος— ότι είναι το ίδιο βιβλίο (μια συλλογή κειμένων τρίτων, συνεντεύξεων και φωτογραφιών), με κάποιες προσθήκες ίσως που καθιστούν το δεύτερο μια βελτιωμένη έκδοση του πρώτου. Αυτές τις μέρες διάβασα τα «Μάνος Λοΐζος» του Λευτέρη Παπαδόπουλου και «Μια Μέρα Ζωής» του Ισαάκ Σούση.
Το βιβλίο του Παπαδόπουλου, που διάβασα πρώτο, δεν είναι κάτι παραπάνω από μια συμπαθητική αφήγηση της ζωής του Λοΐζου μέσα από την φιλία και την συνεργασία του με τον στιχουργό. Καλογραμμένο και με κινηματογραφική δομή (με τα flashback του), αντιμετωπίζει πρόσωπα και γεγονότα μάλλον επιφανειακά, χωρίς να βουτάει στα βαθειά. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ο εξόφθαλμος υποκειμενισμός. Ένα μικρό παράδειγμα. Ο Λοΐζος ήταν κοντά στο ΚΚΕ. Δεν ξέρω αν ήταν μέλος (άλλοι λένε ναι, άλλοι όχι), το σίγουρο όμως είναι πως πολιτικά ήταν ταγμένος με συνέπεια εκεί και πως η πολιτική (με την ευρύτερη και όχι την αγοραία έννοια) έπαιζε σημαντικό ρόλο στην ζωή και το έργο του. Στο βιβλίο του Παπαδόπουλου λοιπόν δεν αναφέρεται πουθενά η λέξη «ΚΚΕ» σε αντίθεση με την λέξη… «ΠΑΣΟΚ» για παράδειγμα. Μάλιστα σε ένα τετράωρο τηλεοπτικό αφιέρωμα, με βάση το συγκεκριμένο βιβλίο, που επιμελήθηκε ο ίδιος στις αρχές τις δεκαετίας του ’90, με αφορμή το «Καλημέρα Ήλιε» προβάλλονται πλάνα από συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ, ενώ για τον Λοΐζο μιλάει (κρατηθείτε) ο Κώστας Λαλιώτης! Κι η αναφορά του Λαλιώτη αποτελεί μνημείο ανοησίας αφού, ούτε λίγο ούτε πολύ, τον χαρακτηρίζει «τυχερό που πέθανε νωρίς και δεν πρόλαβε την κατάρρευση των ιδεολογιών»!
[…]
Και προσθέτω από τις μνήμες μου:
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Λευτέρης ο Παπαδόπουλος συνειδητά πλαστογραφεί και ως άλλη Κίρκη «μεταμορφώνει» μέλη του ΚΚΕ ή προσκείμενους στο ΚΚΕ ανθρώπους του πνεύματος σε ΠΑΣΟΚους. Ό,τι κάνει με τον Μάνο Λοΐζο στο ομώνυμο βιβλίο του, το ’χε κάνει την δεκαετία 1970 με την τραγουδίστρια Γιώτα Βέη, από την οποία παραμονές κάποιων βουλευτικών εκλογών είχε πάρει συνέντευξη για τα «Νέα», βάζοντας στο στόμα της την πρόθεσή της να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ. Η Γιώτα Βέη διαμαρτυρήθηκε την επόμενη της δημοσίευσης της συνέντευξης στα «Νέα» με επιστολή στον «Ριζοσπαστη» για την πλαστογράφηση των λεχθέντων της τονίζοντας ότι θα ψηφίσει ΚΚΕ, ενώ έστειλε και σχετική επιστολή στα «Νέα». Κι ο Λευτέρης ο Παπαδόπουλος και τα «Νέα» απαξίωσαν τότε και να απαντήσουν και να δημοσιεύσουν την διάψευση. Παλιά καραβάνα σ’ αυτά ο Λευτεράκης! Κατ’ εξακολούθησιν δηλαδή πλαστογράφος…
Μνήμων ουκ αμνήμων
Δημοσίευση σχολίου