Θα μπορούσε να έχει ακολουθήσει την εύκολη λύση του να αναδεικνύεις σε ελπίδα του ελληνικού τραγουδιού τη μοντέλα με τα ψηλοτάκουνα και να υμνείς ως νούμερο ένα λαϊκό τραγουδιστή τον άνθρωπο-ορισμό της αγοραίας χυδαιότητας. Δεν το έκανε. Δεν έγλειψε εκεί που έφτυνε - πάγια πρακτική στο χώρο των media και της κουλτούρας. Δεν πούλησε φτηνό λαϊκισμό με τέως πασοκοειδή υπολείμματα και νυν φίλους του λαού, ούτε έδωσε μαθήματα λαϊκότητας και δημοκρατικής δεοντολογίας. Δεν προσπάθησε να προσαρμόσει τον πρώτο στον τελευταίο αλλά να φέρει τον τελευταίο πιο ψηλά - έστω κι αν αυτό οδήγησε ολίγες φορές σε έναν κάπως υπέρμετρο (για τα γούστα μου) σεβασμό προς πρόσωπα και πράγματα. Επέλεξε μία δημοσιογραφία της υπογραφής - όχι της αναλώσιμης υπογραφής του πανάσχετου στην Ελλάδα του "είσαι ό,τι δηλώσεις", ούτε των πολλαπλών ουρανοκατέβατων υπογραφών που υποκρύπτουν την ταυτότητα του ενός συντάκτη - αλλά της υπογραφής νέτα-σκέτα. Και σεβάστηκε τους πρώην συνεργάτες της και το προϊόν της εργασίας τους - πιστέψτε με, διόλου δεδομένο αυτό... Μπορείς να συμφωνήσεις μαζί της, μπορείς και να διαφωνήσεις - και αυτό το δεύτερο το κάνω συχνά! - όμως σε υποχρεώνει να την πάρεις πάντα στα σοβαρά. Εδώ και δύο χρόνια, έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των μουσικόφιλων ως η ευτυχής εκδοχή του όρου "διαδικτυακή μουσική δημοσιογραφία". Και το γιορτάζει. Ο λόγος για τη Musicpaper και τη μεγάλη συναυλία που διοργανώνει, λεπτομέρειες της οποίας θα διαβάσετε παρακάτω. Από εμάς, πολύχρονη και πάντα τέτοια! ηρ.οικ.
To Musicpaper.gr κλείνει 2 χρόνια και το
γιορτάζει!
Με αφορμή τα δύο χρόνια από την «έκδοσή» του, το μουσικό...φύλλο Musicpaper.gr διοργανώνει
μία μεγάλη συναυλία με 14 καλλιτέχνες που
καλύπτουν τρεις μουσικές γενιές, την Πέμπτη
20 Δεκεμβρίου στο Fuzz,
με εισιτήριο μόνο 12 ευρώ. Επί σκηνής θα συμπράττουν ανά δύο (συνθέτης -
ερμηνευτής), σε μια συναυλία όπου τα τραγούδια θα ακουστούν με ένα πιάνο ή μια
κιθάρα, και μια φωνή. Δηλαδή, έτσι όπως γράφονται. Άλλωστε, η σχέση συνθέτη -
ερμηνευτή είναι μια από τις πιο δύσκολες, πολύπλευρες, ουσιαστικές και
καθοριστικές σχέσεις για την τελική «τύχη» ενός τραγουδιού.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ
Θάνος Μικρούτσικος – Ρίτα Αντωνοπούλου
Θάνος Μικρούτσικος – Ρίτα Αντωνοπούλου
Γιώργος
Ανδρέου – Χρήστος Θηβαίος
Θέμης
Καραμουρατίδης – Νατάσσα Μποφίλιου
Κώστας
Λειβαδάς – Ελένη Τσαλιγοπούλου
Παναγιώτης
Καλαντζόπουλος – Γιώτα Νέγκα
Χρίστος
Θεοδώρου – Βικτωρία Ταγκούλη
Αλέξανδρος
Εμμανουηλίδης – Μαρία Παπαγεωργίου
ΠΟΥ: FUZZ Club Πειραιώς 209 & Πατρ. Ιωακείμ 1
ΠΟΤΕ: Πέμπτη 20/12/2012, 20:30
ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ: 12 ευρώ γενική είσοδος
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: PUBLIC: Σύνταγμα | Πειραιάς | Mall (από Τρίτη 4 Δεκεμβρίου)
9 σχόλια:
Έλα ρε, θά'χει και 12 ευρώ τέτοια συναυλία;
Οι καλλιτέχνες, φαντάζομαι, δε θα πληρωθούν, αφού στηρίζονται κατά κόρον απ' το εν λόγω ''έντυπο''.
Αν μοιραστούν στα παιδιά που γράφουν τσάμπα, όπως γίνεται σε όλα τα ιντερνετικά έντυπα, να πάω κι εγώ και να πληρώσω.
Αν όχι, ντροπή και ξεφτίλα για τη διοργάνωση!
Συμφωνώ με όλα όσα γράφεις Ηρακλή για την ποιότητα του Music Paper. Αλλά κι η δική μου πρώτη αντίδραση όταν είδα το «12 ευρώ γενική είσοδος» ήταν ακριβώς αυτό που γράφει ο Bosko στο τέλος.
κ.μαργιόλης
Επειδή γνωρίζω καλύτερα από τον καθένα τα οικονομικά της συναυλίας σας ενημερώνω, για την αποφυγή εντυπώσεων, ότι η συναυλία δεν θα αποφέρει χρηματικό κέρδος στο Musicpaper.
Μιχάλης Γελασάκης
Κάθε musicpaper είναι το τελειότερο όχημα των μανατζαρέων.Φυσικά και θα κονομήσουν και οι καλλιτέχνες,όλες αυτές οι δωρεάν εξυπηρετήσεις εξασφαλίζουν περισσότερα φράγκα για τις μετέπειτα όχι δωρεαν.Μπόσκο,οι αναλώσημοι και οι αντιρησίες γραφιάδες πληρώνονται,αλλά όχι με λεφτά.
Αντώνη γεια χαρά,
θίγεις τρία διαφορετικά πράγματα. Για τους καλλιτέχνες, οκ, δεν βρίσκω κάτι μεμπτό στο να στηρίζονται από ένα μέσο, αρκεί να ανταποκρίνονται στα αισθητικά μου κριτήρια.
Για τους συντάκτες, δεν γνωρίζω το καθεστώς υπό το οποίο δίνουν κείμενα, και γι' αυτό δεν μπορώ να έχω άποψη. Επί της αρχής είμαι 100% υπέρ της αμοιβόμενης, αλλά επιτελώ κι εγώ εθελοντική εργασία σε μουσικό μέσο γνωρίζοντας ότι κάποιος με "εκμεταλλεύεται" με όρους πολιτικής οικονομίας, απλά και μόνο γιατί θεωρώ πιο σημαντική προτεραιότητα την ατομική μου έκφραση και τη συλλογική μου συμμετοχή σε κάτι που με εκφράζει ιδεολογικά και αισθητικά.
Για την τιμή της συναυλίας, θα μου έκανε μεγάλη εντύπωση αν έβγαιναν τα έξοδα με χαμηλότερο εισιτήριο. Εσύ ξέρεις καλύτερα, έχεις ασχοληθεί και με συναυλιακούς χώρους, και γνωρίζεις τι έξοδα παίζουν και τι τιμές εισιτηρίου μπαίνουν. Σε κάθε περίπτωση, δεν τα πήρε από την τσέπη μου τα λεφτά για τη συναυλία το Musicpaper - όπως τόσοι και τόσοι κρατικοδίαιτοι του Ηρωδείου και του Μεγάρου και των κρατικοϊδιωτικών ορχηστρών - και γι' αυτό να σου πω την αλήθεια δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα.
Καλησπέρα Κωνσταντίνε,
ιδιωτική παραγωγή είναι με κλεισμένο χώρο, δεν μου φαίνεται ξεφτίλα να βάζεις ένα εισιτήριο που να ανταποκρίνεται στον προϋπολογισμό σου. Το ότι πρόκειται για μέσο ενημέρωσης δεν σημαίνει ότι (πρέπει να) λειτουργεί και ως κοινωφελές ίδρυμα.
Μιχάλη, η άποψή σου καταγράφεται, δεν νομίζω να επιδέχεται καλοπροαίρετης αμφισβήτησης. Αλλά και να επιδεχόταν, ζούμε σε οικονομία της αγοράς και δεν μπορώ να περιμένω να μπει κάποιος ιδιώτης "μέσα" για να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτιστική πολιτική.
Τ2φ, δεν καταλαβαίνω τη φράση "οι αναλώσημοι [sic] και οι αντιρησίες [sic] πληρώνονται, αλλά όχι με λεφτά". Πώς σχετίζονται οι αναλώσιμοι με τους αντιρρησίες και ποια η αμοιβή τους;
Και γιατί απευθύνεσαι στον Αντώνη; Θες να του τη μπεις επειδή εργάστηκε σε ΜΜΕ που εσύ τα θεωρείς δήθεν οχήματα μανατζαρέων; Σε ενοχλεί που έχει υπάρξει και ο ίδιος μάνατζερ καλλιτεχνών; Υποθέτω ότι στο μυαλό σου ήθελες απλά να του παράσχεις αγαθές υπηρεσίες, αλλά εν τέλει μάλλον τον θίγεις με αυτά που γράφεις. Και επειδή τον Αντώνη τον γνωρίζω πολλά χρόνια και τυχαίνει να εκτιμώ αυτή τη γνωριμία, θα ήθελα να τον αφήνεις απ' έξω όταν απευθύνεσαι σε μένα.
Ηρ.
Έχεις δίκιο, Ηρακλή, ήταν επιπόλαιο το σχόλιο μου, καθώς μπαίνει και το θέμα εξόδων ενοικίασης ενός χώρου.
Για τη free εργασία στα ιντερνετικά έντυπα επίσης το κατανοώ αυτό που λες και τό'χω κάνει κι εγώ, όπως ξέρεις, αλλά τό'κοψα. Όσο για τον τ2φ που με επικαλέστηκε, καλό είναι να υπάρχει κι ένας ''τέτοιος'' να ακούγεται και μια άλλη φωνή, βρε αδερφέ. Στο λέω εγώ που παραλίγο να πάω στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος προ 2 ετίας...
Τι δε καταλαβαίνεις;Ο αναλώσιμος και ο αντιρησίας είναι τα δύο είδη υπαλλήλων που πληρώνονται με απόλυση,βλέπε δίφωνα,τρίφωνα και λοιπά χαζοέντεχνα περιοδικά.Επίσης αν θέλω να την μπώ στον Μπόσκο θα το κάνω στεγνά και όχι κατινίστικα,το έχω κάνει και στο παρελθόν,πλέον μπορώ και αυτοπροσώπως μιας και είμαστε φίλοι.Ούτε με αφορά αν ήταν ή είναι μάνατζερ ή δούλευε σε μέσο,τη σαπίλα του χώρου του την ξέρει πολύ καλύτερα από εμένα νοιωθωντάς την και ο ίδιος στο πετσί του.Και εμείς οι 'τέτοιοι' που λέει και ο Μπόσκο είμαστε πολύ περισσότεροι και αυτό είναι το καλό.Αν τέλος εσύ θεωρείς τα μμε δήθεν οχήματα μανατζαρέων τότε μάλλον θα καταλλήξεις και εσύ αναλώσημος γιατί για αντιρησία δεν σε κόβω.
@ Bosko
Γεια σου Αντώνη, βεβαίως να υπάρχει, και ευτυχώς που υπάρχω κι εγώ και άλλοι συμβιβασμένοι και αναλώσιμοι για να υπάρχει ακόμα καλύτερα. Για τα υπόλοιπα, όλα οκ.
@ τ2φ
Θαυμάζω την ευκολία με την οποία σχηματίζεις άποψη για τους άλλους και επικυρώνεις την άποψή σου για τον εαυτό σου. Αυτό είναι, ξέρεις, βασικό εφόδιο για την αιώνια ευτυχία - "εμείς" και "αυτοί". Συνέχισε, είσαι σε καλό δρόμο.
Δεν θα μπω στον κόπο να σου μιλήσω για τη δική μου στάση απέναντι στα πράγματα και στα τρίφωνα, έχω τη συνείδησή μου ήσυχη. Επίσης, έχω μάθει να αποφεύγω όσους μοιράζουν με ευκολία ταμπέλες στους άλλους και προπαντός στους εαυτούς τους. Είναι ένα βόλεμα που δεν το χρειάστηκα στη ζωή μου. Αν μου επιτρέπεις, δηλαδή, προσπάθησε να περιορίσεις τον ετεροπροσδιορισμό σου. Χρειάζεσαι εμένα για να οικοδομήσεις την ταυτότητά σου και αυτό είναι κακό, ή τέλος πάντων αρκετά ανελεύθερο.
Ηρ.
Το ότι υπάρχουν παραδείγματα προς αποφυγήν είναι καλό,λειτουργεί επικουρικά.Με ευκολία χαρακτηρίζω όλους τους ευκολοχαρακτήριστους ανθρώπους,και φυσικά το ξέρω οτι είμαι σε καλό δρόμο,σε πολύ καλό θα έλεγα.Δεν με ενδιαφέρει η προσωπική σου στάση,μου φτάνει που διαφημίζεις όλα αυτά τα αποκομένα παιδιά.Και επειδή δεν έχει και πού νόημα κάνε εσύ την δουλειά σου να κάνω και εγώ την δική μου και άσε την συνείδηση να αποφασίσει μόνη της.
Δημοσίευση σχολίου