Πέρασε ένας χρόνος από τον ξαφνικό χαμό του ποιητή και αυθεντικού ανθρώπου
Αργύρη Χιόνη. Αυτό το ανέκδοτο τραγούδι, σε στίχους δικούς του, άφησε το σημάδι
του. Τραγική ειρωνεία το ότι το άκουγε και το κουβεντιάζαμε το τελευταίο
διάστημα πριν φύγει. Αφιερώνεται με πολλή αγάπη στη μνήμη του.
Σοφία Καμαγιάννη
-----
Γέρασες φίλε
Ποίηση: Αργύρης Χιόνης
Μουσική: Σοφία Καμαγιάννη
Ερμηνεία: Δώρα Πετρίδη
Γέρασες, φίλε και βουβάθηκαν τα μάτια σου,
δεν τραγουδάνε πια, όπως πρώτα,
δεν μιλούν,
δεν ψιθυρίζουν καν.
Δυο σκοτεινά παράθυρα τα μάτια σου, χτισμένα
και πια δεν φτάνει ως εμένα η μέσα μουσική σου.
Υπάρχει, αλήθεια, ακόμα αυτή η μέσα μουσική
ή μήπως είσαι ως εκεί χτισμένος,
ως τα μύχια της ψυχής σου,
πλήρης σιωπής και συμπαγής σαν πέτρινο άγαλμα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου