Υπάρχει κάτι πολύ χειρότερο από το να εμπορεύεσαι τη σάχλα - αν υποθέσουμε ότι αυτό κάνει ο Πανούσης όπως δήλωσε ο Νταλάρας σε πρόσφατη ραδιοφωνική του συνέντευξη στο ΙΟΝΙΟΝ FM. Ποιο; Να εμπορεύεσαι τη σοβαρότητα. Δηλαδή, να εμπορεύεσαι σε δέκατες και σε εικοστές εκτελέσεις το Μάρκο Βαμβακάρη και τον Βασίλη Τσιτσάνη, να εμπορεύεσαι ό,τι καινούργιο μουσικά προσπαθεί να ξεμυτίσει (είναι μεγάλη η λίστα), να εμπορεύεσαι την εξουσία ως αντι-εξουσιαστικότητα, τον Πανταγιά ως Βελουχιώτη, και τη Μύκονο ως Κοκκινιά.
Είπε κι άλλα ο Νταλάρας. Τον ενοχλούν οι δημοσιογράφοι. Ποιοι δημοσιογράφοι; Μήπως αυτοί που του παίρνουν συνέντευξη με αντικειμενικότατες και εντελώς ουδέτερες ερωτήσεις του στυλ: "Τι σας έχει μείνει, μέσα σας, απ' αυτά τα γεγονότα, απ' τα οποία βγήκατε παλληκάρι;" και "Εσείς γιατί θα πρέπει να ασχολείστε με τον καθένα, ο οποίος λέει το μακρύ και το κοντό του;" Όχι..., οι προ-απαντημένες ερωτήσεις για το παλληκάρι και τον καθένα με το μακρύ και το κοντό του είναι οκ. Άλλοι δημοσιογράφοι είναι το πρόβλημα.
Στη συνέντευξή του ο Νταλάρας κάνει και μια άκομψη χοντράδα: αναφερόμενος ονομαστικά στον Πανούση, κάνει λόγο για "αυτούς που παριστάνουν τους μουσικούς". Δεν χρειάζεται φυσικά να σας πω ότι οι δύο ραδιοφωνικοί παραγωγοί δεν κάνουν ούτε για τα μάτια και τα αυτιά του κόσμου μία προσπάθεια να αμφισβητήσουν τα λεγόμενα του Θεού, παρά μόνο σπεύδουν να μεταλαμπαδεύσουν ως νέοι Απόστολοι το έργο Του. Αλλά εδώ μιλάμε για καραμπινάτη εμπάθεια εκ μέρους του Νταλάρα - μπορείς να διαφωνήσεις με το έργο κάποιου, δεν γίνεται όμως να αρνηθείς την ύπαρξή του. Λες ο Πανούσης των Μουσικών Ταξιαρχιών και του "Κάγκελα Παντού" να παριστάνει τον μουσικό; Βρε τον μπαγάσα, τον παριστάνει καλά!
Τι άλλο μας μένει από τη συνέντευξη του εκλεκτού μας τραγουδιστή; Ότι μπορεί κάποιος να μιλάει non-stop για τον εαυτό του σε πρώτο ενικό επί πέντε λεπτά και δώδεκα δευτερόλεπτα (ολόκληρη η συνέντευξη ΕΔΩ διαρκεί πολύ περισσότερο), στο όνομα της αντι-σάχλας, του αντι-κοκκορέματος και της ευγενούς μετριοφροσύνης. Αυτά.
ηρ.οικ.
ηρ.οικ.
2 σχόλια:
Παράξενη εποχή για δηλώσεις. Επικίνδυνη, θα έλεγα.
Πάντως, για τον ερευνητή του μέλλοντος θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η μελέτη όσων λέγονται από τους καλλιτέχνες αυτά τα χρόνια που διανύουμε. Ίσως θα έπρεπε από τώρα να αρχίσουμε μαζεύουμε συνεντεύξεις και δηλώσεις, για να ξαναδιαβαστούν μετά από 20 και 30 χρόνια. Τα συμπεράσματα θα είναι σίγουρα πολύτιμα για όλους (ιδίως για το κοινό).
Εγώ πάλι ελπίζω ο ερευνητής του μέλλοντος να έχει κάτι πιο χρήσιμο και δημιουργικό να κάνει από το να μελετάει τις μπούρδες που λέγονται σήμερα.
Δημοσίευση σχολίου