Και

Ντάλα μεσημέρι στην μισοάδεια Αθήνα, βόλτα στην Πανεπιστημίου για αγορά του Μετρονόμου, τηλέφωνο στον Μάκη για την δική του Βούλα Σαββίδη που κοσμεί το περιοδικό, κι ύστερα όλο αυτό το περίεργο, ανήκουστα όμορφο γλυκό δένει με ένα παλιό και τόσο αγαπημένο τραγούδι του Λευτέρη Παπαδόπουλου σε ερμηνεία Χαρούλας Αλεξίου, από το ραδιόφωνο του Μελωδία. Είχα να το ακούσω πολλά μα πάρα πολλά χρόνια αυτό το τραγούδι, και με ταξίδεψε σε μέρη τελείως αλλόκοτα και σε πολιτείες της πιο άγριας φαντασίας, με μεγάλο τιμονιέρη τον Γιάννη Σπανό. Τα σύντομα καλοκαίρια της αναρχίας μας δεν μπορούν παρά να έχουν την σφραγίδα της μελωδικής του τρυφερότητας.
ηρ.οικ.

---

ΚΑΙ
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Ερμηνεία: Χαρούλα Αλεξίου

Ντύθηκε η νύφη με τ' άσπρα και
βάζει στα μαλλιά της δυο άστρα και
πάει στην εκκλησιά, πάει στην εκκλησιά.
Κι ο γαμπρός ο ήλιος προστάζει και
όλη η πολιτεία γιορτάζει και
λάμπει σαν δροσιά, λάμπει σαν δροσιά.

Στήσανε χορό οι κουμπάροι και
γέμισε φλουριά το παγκάρι και
θάλασσες κρασιά, θάλασσες κρασιά.
Κι ο γαμπρός ο ήλιος προστάζει και
όλη η πολιτεία γιορτάζει και
λάμπει σαν δροσιά, λάμπει σαν δροσιά.

23 του Ιούλη και Τρίτη και
φτάνουν για το γάμο η Κρήτη και
όλα τα νησιά, όλα τα νησιά.
Κι ο γαμπρός ο ήλιος προστάζει και
όλη η πολιτεία γιορτάζει και
λάμπει σαν δροσιά, λάμπει σαν δροσιά.