ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ
Στο νευτώνειο σύστημα ιδεών όπως αυτό
είχε διαμορφωθεί, τα πάντα μπορούσαν να
υπολογιστούν με ακρίβεια, ακόμα και να προβλεφτούν. Καθετί είχε τη θέση του και
την προκαθορισμένη του λειτουργία μέσα σ’ ένα πλαίσιο παγκόσμιας μηχανικής.
Στον κόσμο αυτό η τύχη δεν έπαιζε κανένα ρόλο. Στο σύγχρονο σύστημα ιδεών έτσι
όπως διαμορφώνεται τα πάντα υπόκεινται στην απροσδιοριστία. Σύμφωνα με τον Ilya
Prigogine όταν ένα σύστημα ξεφεύγει από την ισορροπία του με εισροές που δεν
απορροφούνται εύκολα, πλησιάζει προς ένα κομβικό σημείο, το σημείο διακλάδωσης.
Από το σημείο αυτό και μετά οι επιλογές που εμφανίζονται έχουν τη σφραγίδα της
τύχης. Η μετάβαση από το σημείο διακλάδωσης στη νέα κατάσταση που θα προκύψει,
μπορεί να είναι είτε χαοτική είτε ανωτέρου εξελικτικού επιπέδου. Στη δεύτερη αυτή περίπτωση, ακολουθεί σύμφωνα
με το νομπελίστα φυσικό ένα μεσοδιάστημα, μια περίοδος ανασύνταξης και
δημιουργίας τάξης. Στη συνέχεια το σύστημα εκ νέου ισορροπεί. Αυτό ισχύει και
για τα κοινωνικά συστήματα που εκ των πραγμάτων είναι ανοικτά.
Εποχή
της αναθεώρησης της γραφής του Κόσμου, της κατάρρευσης των ιδεολογιών, της
διαστημικής περιπέτειας, της κβαντομηχανικής, της εκκωφαντικής πτώσης των
ειδώλων, των βίαιων μεταλλάξεων, και των ακόμα βιαιότερων προσαρμογών. Η Ελλάδα
της Μεγάλης Κρίσης μέσα σ’ ένα περιβάλλον ετερόκλητων στοιχείων ατάκτως
ερριμμένων….
Εποχή
των μεγάλων συγκλίσεων ή των επιβεβλημένων αποκλίσεων; Στον κόσμο της
αλληλεξάρτησης και της αλληλεπίδρασης της υλικής και της άυλης πραγματικότητας, μια νέα πολιτισμική
επανάσταση βρίσκεται σήμερα προ των πυλών με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η
νέα ισορροπία θα κατισχύσει του χάους; Κι αν αυτό συμβεί, για ποια ακριβώς
ισορροπία ομιλούμε;
Γιώργος
Σταυριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου