Σύνδεσμος στη Lifo; Ναι, αμέ, εφόσον πρόκειται για ένα απίθανο διήγημα του Αντώνη Μποσκοΐτη:
Από εκεί και η συγκλονιστική μαρτυρία:
Διότι τα υποκείμενα του καλλιτεχνικού χώρου που νόμιζα γοητευτικό κι ενστικτωδώς επαναστατημένο, ήταν ζυμωμένα από τόσο εύπλαστο φύραμα μικρότητας κι υποταγής, που μόνον η αδυναμία τους να ενταχθούν στον κόσμο της κανονικότητας τους είχε οδηγήσει στη δήθεν αντισυμβατική ζωή του περιθωρίου.
Πολύ ωραίο, αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέφτομαι ότι στη θέση του ήρωα θα απαντούσα στο "Κοπιάστε": "Ευχαριστώ αλλά δεν τρώω φασολάκια".
Κι όμως θά'πρεπε νά'μουν λίγο πιο ευκαιριακός.
thanx, τώρα το είδα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού "γράφεις" ρε Αντώνη, πώς να το κάνουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρε Στρατολάτη.