Μάνατζερ που δεν ήταν καλοί τραγουδιστές αλλά έκαναν μεγάλη καριέρα ως τέτοιοι υπήρξαν και υπάρχουν πολλοί. Καλοί τραγουδιστές που δεν ήταν μάνατζερ κι έτσι δεν έκαναν τη μεγάλη καριέρα για την οποία προορίζονταν υπήρξαν επίσης, πολλοί, αλλά ο Νίκος Δημητράτος που πέθανε σήμερα θα ήταν σίγουρα στην κορυφή αυτής της νοητής πυραμίδας. Η συνάντησή του με τον Σταύρο Ξαρχάκο - καταρχήν - και με τον Δημήτρη Λάγιο έβγαλε μερικές από τις μεγαλύτερες και ιστορικότερες - δίχως υπερβολή - στιγμές του ελληνικού τραγουδιού. Η πολύ πιο πρόσφατη συνεργασία του με τον Χρήστο Λεοντή επικύρωσε την ερμηνευτική του στιβαρότητα που έμεινε ανεπηρέαστη από το πέρασμα του χρόνου. Γιατί όμως δεν έγινε ο Δημητράτος η φίρμα, το μέγεθος που σίγουρα θα ανταποκρινόταν στο μέγεθος της φωνής και των ερμηνευτικών του δυνατοτήτων; Πόσο έφταιξε ο ίδιος, και πόσο ένα ανθρωποφάγο σταρ-σύστεμ που βασίστηκε και βασίζεται στα νούμερα και στην αγορά; Η τακτική παρουσία του σε τηλεοπτική εκπομπή της ΔΗΜΟΣΙΑΣ τηλεόρασης με παρουσιαστή τον Σπύρο Παπαδόπουλο υπήρξε μία κάποια ιστορική "επανόρθωση". Ένα είναι σίγουρο: ότι η περίπτωση του Νίκου Δημητράτου βρήκε ήδη περίοπτη θέση στα επτασφράγιστα κιτάπια του ελληνικού τραγουδιού και το όνομά του θα μνημονεύεται σαν συνώνυμο του ρίγους που σε πιάνει όταν ακούς τα πολύ μεγάλα, καταραμένα τραγούδια. Τα Μ.Π. εκφράζουν θερμά συλλυπητήρια στους οικείους και στους συνεργάτες του.
ηρ.οικ.
ηρ.οικ.
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνεία: Νίκος Δημητράτος
Εσείς που βάλατε την έγνοια προσκεφάλι
κι είχατε στρώμα της ζωής την ερημιά
Εσείς που χρόνια δεν σηκώσατε κεφάλι
και καλοσύνη δεν σας άγγιξε καμιά
Ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός
πάνω στου κόσμου την πληγή
ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός
να ξαναχτίσετε την γη
Εσείς αδέρφια που ποτέ δεν βγάλατε άχνα
κι ούτε ξημέρωσε στην πόρτα σας γιορτή
εσείς που η πίκρα σας πλημμύρισε τα σπλάχνα
κι όλοι σάς βλέπανε σαν άγραφο χαρτί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου