Στο διάβολο αδικητές

Στο διάβολο αδικητές

Στο διάβολο αδικητές / διψάτε για αίμα βρυκόλακες
Αντρέας Παγουλάτος

Οι δικαστές χαρίζονται σε παραλίγο δολοφόνους εργατών γης - τι έκαναν εξάλλου κι αυτοί οι κακόμοιροι επιστάτες, μερικούς σκλάβους πήγαν να σκοτώσουν, προς παραδειγματισμό. Στο Νταχάου γιατί μπορούσαν να το κάνουν, και τώρα να μην μπορούν στη Μανωλάδα; - CUT - Οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι έχουν πρόβλημα με τη Χαρούλα Αλεξίου - τραγούδησε για τις καθαρίστριες αλλά δεν φτάνει αυτό. Θα έπρεπε να τραγουδήσει και για άλλες ευπαθείς ομάδες, όχι μόνο για τις καθαρίστριες, τις βολεμένες, τις δημοσιουπάλληλες· έτσι μας λένε οι αριστεροί της μισθοδοσίας. Ουρήστε και λίγο, επαναστάτες των Νέων, ουρήστε, όχι μόνο σεξ, όχι τόσο πια αχαλίνωτη επανάσταση. - CUT - Βλέπεις τη Βούλτεψη, και είναι σαν να βλέπεις τον δράκουλα τον ίδιο που διψάει για το αίμα εργατών, φτωχών και καταφρονεμένων. Δίψα, όχι αστεία, σαν να περπατούσε μονάχη στην έρημο για κάνα μήνα, και τώρα επέστρεψε για να ξεδιψάσει. Βοηθήστε την κάποιος, δώστε της μια κόκα-κόλα, ένα ποτήρι νερό, μια φιάλη αίμα έστω, κάτι. - CUT - Το Ισραήλ κοντεύει να ισοπεδώσει τη Γάζα, κι αυτές οι βλαμμένες οι Παλαιστίνιες μανάδες γεννοβολάνε κι άλλα κουτσούβελα. Σταματήστε ρε να γεννάτε, κάνετε πολλά παιδιά, κι ύστερα θα σας πουν ότι φταίτε που σκοτώνονται. Ενώ αν πάψετε το γεννοβόλημα, κλώσες, τότε θα έχει μόνο γέρους η Γάζα και έτσι δεν θα κατηγορούν το Ισραήλ ότι σκοτώνει παιδιά. Έτσι το κατηγορούν, οι αντισημίτες, οι ρατσιστές, το καλό μας Ισραήλ που κάθε καλοκαίρι μπουμπουνίζει και κάποιον, για να υπάρχει, να αναπνέει, να ζει. - CUT - Η Άννα Βίσση συνάντησε την Κοντσίτα και η σαμπάνια έρευσε άφθονη. Στη Μύκονο βέβαια. Εκεί που στέλνουν κάθε χρόνο τον ανθό της ελληνικής νεολαίας η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ. Στη Μύκονο. Γιατί δεν πήγαινε και η Χαρούλα να γιορτάσει εκεί, παρά μου ήθελε κόκκινα γάντια και καθαρίστριες στο Σύνταγμα; Ας πήγαινε στους καναπέδες και στους αστακούς και στα 100 Ευρώ εισιτήριο, να ψυχαγωγήσει τη λούμπεν αστική μας τάξη, κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Αλλά μου ’θελε Σύνταγμα η χαζή! - END - 
ηρ.οικ.

"κουλτουριάρηδες", "κολλήματα" και γεροντική άνοια

Επειδή πληθαίνουν τα κρούσματα σχολιαστών της τρέχουσας μουσικής επικαιρότητας που είδαν το φως το αληθινό και άρχισαν να ακούνε "τα πάντα", να εκτιμούν την "άλλη όχθη", και να τα χώνουν στους κολλημένους "δήθεν κουλτουριάρηδες" με τα "στεγανά" και τις "ταμπέλες", να υπενθυμίσουμε ευγενικά τα εξής:

Αγαπητοί μου συνάδελφοι, εσείς μας μάθατε να είμαστε "δήθεν κουλτουριάρηδες" όταν, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, πίνατε όλοι νερό στο έντεχνο και υμνούσατε την ποιότητα. Είναι απόλυτα σεβαστό ότι τώρα το γυρίσατε, καθώς επιτάσσει κι η αγορά. Κατανοητό ότι πρέπει να κάνουμε ανοίγματα για να έχουν λόγο ύπαρξης τα μέσα - και τα έξω - μας, τώρα που αυτό που υπηρετούσαμε για χρόνια έχει πεθάνει και κακοφόρμισε. Αλλά ας μην γινόμαστε βασιλικότεροι του βασιλέως γιατί η γελοιοποίηση παραμονεύει! Εσείς μας μάθατε να μην ακούμε Μαζωνάκη! Εσάς διαβάζαμε όταν αποφασίσαμε ότι θα είμαστε με τον Άκη Πάνου και όχι με τον Σταμάτη Γονίδη! Εσείς μας παρουσιάσατε σε εξώφυλλα τον Περίδη και τον Δεληβοριά, αλλά φαίνεται ότι τότε δεν μύριζε "εντεχνίλα" το τραγούδι τους κι ο τόπος!

Μεταξύ μας, ο καθένας μας έχει τις αδυναμίες του. Κι εγώ έχω λιώσει το "Τρεις το πρωί" και το "Τέσσερις πήγε" του Μαζωνάκη, και τα λιώνω ακόμα να 'ούμε. Κι εγώ πεθαίνω για 4-5 τραγούδια της Νατάσας Θεοδωρίδου, και είχα γράψει και ένα κειμενάκι για πάρτη της όταν είχε συνεργαστεί με τον Μίκη Θεοδωράκη και είχαν πέσει όλοι πάνω της να την φάνε. Αλλά δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι η Θεοδωρίδου και το τραγούδι της είναι αισθητικά και νοηματικά το ίδιο και το αυτό με τη Σαβίνα Γιαννάτου και το τραγούδι της ή την Έλλη Πασπαλά και το τραγούδι της. Είναι αστείο, επειδή εγώ μπορεί να γουστάρω Θεοδωρίδου, να αρχίσω τώρα στα γεράματα να "τα χώνω" στους άλλους που μπορεί να σιχαίνονται τη Θεοδωρίδου και να ακούνε με συνέπεια την ταμπέλα τους, είτε αυτή είναι έθνικ και Mode Plagal, είτε ρεμπέτικο και Γιάννη Παπαϊωάννου, είτε έντεχνο και Γιάννη Σπανό, και να τους κατηγορώ για "ψευτοκουλτούρα".

Με αγάπη,

ηρ.οικ.

ΥΓ: 1) Το να μην έχεις "στεγανά" σημαίνει με μαθηματική ακρίβεια ότι πηγαίνεις στον πάτο. Ρώτα κι έναν ναυπηγό, θα σου πει το ίδιο.

2) Όσο για το φοβερό επιχείρημα "αν δεν σου αρέσει, μην πας", κι ότι τάχα μου είναι ψευτοκουλτουριάρικη η καλλιτεχνική καθοδήγηση του κοινού, να υπενθυμίσω επίσης ότι μέχρι πρότινος μας λέγατε με ακρίβεια πού να πάμε και τι να κάνουμε. Γιατί δεν τολμούσατε τότε να μας πείτε να πάμε στον Μαζωνάκη, παρά μας στέλνατε να ακούμε έντεχνο στα κατσάβραχα; Έπρεπε πρώτα να το πει το MAD;

3) Το ότι ο Κραουνάκης συνεργάστηκε με τον Μαζωνάκη δεν εξισώνει τους δύο και τα τραγούδια τους. Και το ότι μάθαμε να ακούμε Κραουνάκη και όχι Μαζωνάκη ή Σφακιανάκη ή Δασκουλίδη ή Γονίδη, σε σας το χρωστάμε, και είμαστε ευγνώμονες και σας ευχαριστούμε γι' αυτό. Μην κάνετε λοιπόν τώρα την πάπια, ούτε τον Κολόμβο που ανακάλυψε την Αμερική της "αξεκομπλεξάριστης" στάσης και της έλλειψης "κολλημάτων". Μας ξέρουνε κι από χθες, τότε που ήμασταν κολλημένοι και θέλαμε και τους άλλους να κολλήσουμε με τα κολλήματά μας - τιμή μας και καμάρι μας κι αυτό.

4) Το καλύτερο το έχει πει ο Μανώλης Λιδάκης σε συνέντευξή του στον Κώστα Μπαλαχούτη: "το έντεχνο το εμπνεύστηκαν κάποιοι για να διαχωρίσουν τη θέση τους από ορισμένους με τους οποίους δε θα συνεργαζόντουσαν ποτέ και με το πέρασμα του χρόνου, αυτοί οι ίδιοι που εμπνεύστηκαν το έντεχνο ήρθαν ξανά να μας πούνε ότι τελικά όλα είναι ίδια".

Το "Ερκοντίσιο" των Nosfi

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

καλοκαίρι 2014 | Θεσσαλονίκη
ήττα.
αυτά

ακούστε /κατεβάστε εδώ

Η LIFO ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΓΙΑΤΙ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗ ΓΑΖΑ

Γιατί σκοτώνονται πολλά παιδιά στη Γάζα; Μα γιατί οι Παλαιστίνιες γεννάνε πολλά παιδιά!! Όχι επειδή μπουμπουνάει το Ισραήλ βόμβες από το πρωί ως το βράδυ. Όχι επειδή δεν έχει αφήσει σπίτι και σχολείο όρθιο. Όχι επειδή το κράτος-τρομοκράτης δολοφονεί. Όόόόόχι, σκοτώνονται πολλά παιδιά επειδή τα γεννάνε οι μανάδες τους.

Το διάβασα στη Lifo, δεν είναι αστείο. Διαβάστε, ξεράστε, τελειώσατε:

http://www.lifo.gr/now/world/50591

ηρ.οικ.

ζαχαρωμένα crossover

Κάποιοι μας προσκαλούν να φάμε τη σκόνη τους από τραγουδάκια της πλάκας, επιμονή σου, δύναμή σου, αγάπη μου, η γλύκα σου, κλπ. κλπ. Κι εγώ έπαιζα με μάτσμποξ και πλέιμομπίλ και μπάρμπι όταν ήμουν μωρό, αμέ, αλλά δεν το έκανα θέμα. Αυτοί γιατί το κάνουν; Παίξτε ήσυχα με τα crossover κουβαδάκια σας, κι αφήστε μας ήσυχους εμάς στη δική μας γωνίτσα. Κι όπως λέει κι ο ποιητής, τι να τα κάνω τα τραγούδια σας, είναι πολύ ζαχαρωμένα, κι όταν εσύ άκουγες Μπρίτνει Σπίαρς εγώ άκουγα Κατερίνα Κόρου. Άντε γεια λοιπόν!
ηρ.οικ.

ΥΓ: Χτες το μεσημέρι θυμήθηκα το "Ρεπορτάζ". Τραγούδια, όχι γλειφιτζούρια.

ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ
Στίχοι: Αντώνης Ανδρικάκης

Μουσικής: Γιάννης Μαρκόπουλος

Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης, Κατερίνα Κόρου

Ώρα μηδέν κι εσύ μονάχος τριγυρίζεις
πες μου τι βρίζεις σε ποιον ελπίζεις
στο ίδιο θέμα αγωνίζομαι κι εγώ
να πολεμήσω, να πολεμήσω
ό,τι με πνίγει και μου λέει πώς να ζήσω.

Ώρα μηδέν στην θυμωμένη πολιτεία
απόψε δε μας σώζουνε τ’ αστεία
ό,τι πιστέψαμε το άρπαξε η μπόρα
όλα τελειώνουν ή αρχίζουν και τώρα.

Τώρα στα μάτια σου ορμάνε παρελάσεις
πώς να περάσεις, να ονομάσεις
όλα τα πράγματα που χρόνια κουβαλάς
πώς να προφτάσεις, τι να προφτάσεις
πού να βρεις μέτρα φιλικά να κουβεντιάσεις.

Τώρα στα μάτια σου γυρνάνε παραστάσεις
τα παιδικά σου χρόνια και οι φάσεις
και φορτωμένος με χιλιάδες διαδόσεις
τα όνειρά σου πώς να ξεπληρώσεις.

Γίνεται θόρυβος μα τίποτα δε μένει
είμαστε ξένοι είμαστε ξένοι
νύχτες πολύχρωμες κι εγώ να προσπαθώ
να πολεμήσω, να πολεμήσω
ό,τι με πνίγει και μου λέει πώς να ζήσω.

Είναι ο θόρυβος που άλλαξε τον χρόνο
πιο πέρα απ’ την χαρά και απ’ τον πόνο
ό,τι πιστέψαμε το άρπαξε η μπόρα
όλα τελειώνουν ή αρχίζουν και τώρα.

Δεληβοριάς - Ρόκος, τον Αύγουστο στο "Περιοδικό"

Ο Ιούλιος στην Αθήνα αντέχεται κάπως περισσότερο όταν ξέρεις ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι να σε εμπνεύσουν, να σε προκαλέσουν, να σε ξεβολέψουν, να σε κάνουν να ψαχτείς. Ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Στέφανος Ρόκος είναι δύο απ' αυτούς. Κι όταν τυγχάνει να σου ανοίγουν την πόρτα και να σου δίνουν απλόχερα το χρόνο τους, τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο θαυμαστά.

Μέχρι να κόψω και να ράψω τα όσα είπαν στη κουβέντα μας - υπομονή... - ας ακούσουμε το απίθανο "Ωροσκόπιο" του Φοίβου Δεληβοριά με τη φωνή της Αρλέτας, που πρώτος ο Στέφανος Ρόκος φιλοξένησε στο δικής του παραγωγής συλλεκτικό δίσκο Horror & Romance on Another Planet. Τραγουδάρα για τις πολύ πρωινές ώρες, και πολύτιμος οδηγός για το τι μπορεί να σημαίνει γόνιμος διάλογος μεταξύ μουσικών κληρονομιών, γόνιμη προσαρμογή του παλιού στο καινούργιο, και διασκευή που κινείται βάσει καλλιτεχνικού αιτήματος και όχι βάσει του κλεισίματος του ματιού στα Ευρουλάκια.

ηρ.οικ.

Ωροσκόπιο

Δεν υπάρχει ζωή στον Άρη
δεν υπάρχουν μετά θάνατον λεφτά
το δικό μου φτωχό φεγγάρι λέει
θα `μαι κι αύριο εδώ παρόλ’ αυτά

Δεν υπάρχει Ζυγός στον Ταύρο
δεν υπάρχει Αφροδίτη στο Σκορπιό
το σκοτάδι μου που είναι μαύρο λέει
σαν ξυπνήσεις το πρωί δε θα `μαι εδώ

Δεν υπάρχει ρομάντζο ή τρόμος
δεν μας έμεινε άλλο σινεμά
μόνο αυτός ο φιδίσιος δρόμος λέει
δεν αρχίζω δεν τελειώνω πουθενά

μόνο αυτός ο φιδίσιος δρόμος λέει
δεν αρχίζω δεν τελειώνω πουθενά

Ο Γιώργος Β. Μονεμβασίτης για την Καμεράτα

09 Ιουλίου 2014

Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι

Όπως ίσως γνωρίζετε η δοξασμένη και στο εξωτερικό Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής πρόκειται να πραγματοποιήσει την Πέμπτη 17 Ιουλίου συναυλία, στο Ηρώδειο, αφιερωμένη στους θρυλικούς Μπητλς, ενταγμένη στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών.

Εκείνο το οποίο μάλλον δεν γνωρίζετε είναι ότι για την Καμεράτα, δεν είναι μια απλή συναυλία, αλλά μια ιδιαίτερη συναυλία, η οποία θα βοηθήσει το σπουδαίο αυτό μουσικό σύνολο να ξεπεράσει κάποια από τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει τον τελευταίο καιρό. Μειώνεται έτσι η χαρά της διεθνούς καταξίωσής του, μια και τόσο το δημόσιο όσο και οι ιδιωτικοί φορείς αδιαφορούν για την οφειλόμενη υποστήριξη της Ορχήστρας, που αποτελεί τούτες τις δύσκολες εποχές ένα από τα σημαντικότερα εξαγώγιμα πολιτιστικά αγαθά μας. 

Μικρές αποδείξεις γι αυτό αποτελούν αφενός μεν τα διεθνή εγκώμια για το πλέον πρόσφατο ηχογράφημα της Καμεράτας - το μπαλέτο Τα Πλάσματα του Προμηθέα του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, που εκδόθηκε από την ιστορική και πολυδύναμη δισκογραφική εταιρεία DECCA - αφετέρου δε η συμμετοχή της, στις 2 Αυγούστου 2014, στο περίφημο Φεστιβάλ ΜουσικήςProms του BBC, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο Λονδίνο. Σημειώστε ότι είναι το πρώτο ελληνικό μουσικό σύνολο το οποίο εκλήθη, να συμμετέχει ποτέ στην υπεραιώνια ιστορία του θεσμού αυτού - ιδρύθηκε το 1895!!! - που θεωρείται ως το σημαντικότερο από τα μεγάλα Φεστιβάλ Μουσικής του κόσμου.

Τα αναγραφόμενα για τις δραστηριότητες αυτές, οι οποίες πραγματοποιούνται με αρχιμουσικό τον καλλιτεχνικό διευθυντή της Καμεράτας Γιώργο Πέτρου, πιστοποιούνται από τις ακόλουθες διαδικτυακές παραπομπές:

Για το ηχογράφημα:

http://www.classiquenews.com/cd-beethoven-les-creatures-de-promethee-armonia-atenea-george-petrou-2013/

http://www.swr.de/landesschau-aktuell/bw/swr2-cluster/-/id=1622/did=13457868/nid=1622/rid=10161676/1ffdfgi/index.html

και για τη συμμετοχή στο Φεστιβάλ - θυμίζουμε ότι στο εξωτερικό η Καμεράτα εμφανίζεται με το όνομα Armonia Atenea

http://www.bbc.co.uk/proms/whats-on/2014/august-02/14964

Κατόπιν αυτών, όπως αντιλαμβάνεστε, η παρουσία σας στη συναυλία του Ηρωδείου, στην οποία αρχιμουσικός θα είναι ο πολύπειρος Μίλτος Λογιάδης, δεν θα αποτελέσει απλώς μια επιβράβευση της Καμεράτας για τα όσα σπουδαία προσφέρει, δεν θα αποτελέσει για εσάς, μόνο μια όμορφη μουσική βραδιά, στην οποία θα απολαύσετε σε όμορφες ερμηνείες τα αειθαλή, διαχρονικά τραγούδια των Μπητλς, που κατέκτησαν πριν 50 χρόνια την κορυφή του μουσικού κόσμου και παραμένουν ακόμη εκεί. Θα αποτελέσει και μια σημαντική αρωγή σε αυτό το υπέροχο μουσικό σύνολο, που αξίζει, πάση θυσία να συνεχίσει το δημιουργικό του έργο.

Θα χαρώ να σας συναντήσω εκεί αν είστε στην Αθήνα και μπορέσετε να έλθετε.

Με την παράκληση της προώθησης του μηνύματος αυτού σε όσους υπάρχουν στις επαφές σας και πιστεύετε ότι μπορεί να ενδιαφερθούν.

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε

Γιώργος Β. Μονεμβασίτης

***

ΚΑΜΕΡΑΤΑ, ΣΚΑΘΑΡΙΑ ΚΑΙ ΜΕΛΙSSES!!!!

Η μαγική και διαχρονική μουσική των «Σκαθαριών», θα πλημμυρίσει το Ηρώδειο, την Πέμπτη 17 Ιουλίου, ερμηνευμένη από την Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, σε μουσική διεύθυνση του πολύπειρου Μίλτου Λογιάδη.

Τα πιο γνωστά τραγούδια των Beatles σε ευφάνταστες συμφωνικές ενορχηστρώσεις του γνωστού συνθέτη Νίκου Πλατύραχου, που διατηρεί το μοναδικό ύφος και τη δυναμική των τραγουδιών εμπλουτίζοντας τα με το μεγαλείο του συμφωνικού ήχου.

Ένα μαγευτικό μουσικό ταξίδι με τραγούδια που σημάδεψαν την ιστορία της μουσικής αλλά και την προσωπική ιστορία πολλών εκατομμυρίων ακρατών και έρχονται ξανά στην επικαιρότητα με έναν άλλο τρόπο που ενισχύει την διαχρονικότητα τους.

Το "ρόλο" των τεσσάρων Σκαθαριών αναλαμβάνουν οι τραγουδιστές:

· Κώστας Βασιλιάγκος,

· Δώρος Δημοσθένους,

· Βασίλης Γισδάκης,

· Στηβ Κόκκας 

ενώ special guest θα είναι το αγαπημένο συγκρότημα της νεολαίας

· ΜΕΛΙSSES

Οι Beatles υπήρξαν ιδιοφυείς μουσικοί που υπέγραψαν μερικά από τα καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών και άφησαν πίσω τους κλασικά τραγούδια που διατηρούν τη φρεσκάδα τους ακόμα και σήμερα. Είδωλα της νεολαίας που πειραματίστηκαν και εξελίχθηκαν ταυτόχρονα με τα ρεύματα της εποχής τους και έφεραν επανάσταση απλά και μόνο με ένα τους κούρεμα. Τα τρομερά παιδιά από το Λίβερπουλ έμειναν μαζί δέκα χρόνια αλλάζοντας για πάντα τον ρου της μουσικής ιστορίας.

Μια αναπάντεχη μουσική συνάντηση που θέλει να χαρίσει στο κοινό την αίσθηση μιας καλοκαιρινής rock συναυλίας, με τις μεγαλύτερες επιτυχίες των Beatles, κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης. Μια συναυλία που αποτελεί ένα από τα κορυφαία μουσικά γεγονότα του φετινού καλοκαιριού.

Ώρα έναρξης: 21:00

Τιμές εισιτηρίων: Κάτω Διάζωμα κανονικό 30, Άνω Διάζωμα κανονικό 15, φοιτητικό 10, ανέργων 5, ΑμεΑ 10 ευρώ

Τρόποι αγοράς εισιτηρίων και σημεία πώλησης

Εισιτήρια για τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ μπορείτε να εξασφαλίσετε:

· Online με χρέωση πιστωτικής κάρτας στην ιστοσελίδα www.greekfestival.gr.

· Τηλεφωνικά με χρέωση πιστωτικής κάρτας στο 210.3272000 καθημερινά (και Κυριακές) 9:00 - 21:00.

· Από τα εκδοτήρια του Φεστιβάλ

· Από τα Βιβλιοπωλεία ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ, τα Καταστήματα PUBLIC και τα Βιβλιοπωλεία Ιανός.

Εκδοτήρια

Κεντρικά:

Πανεπιστημίου 39 (εντός στοάς Πεσμαζόγλου) 

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Παρασκευή:

9:00-17:00, Σάββατο: 9:00-15:00

Ωδείο Ηρώδου Αττικού:

Πεζόδρομος Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Μακρυγιάννη

Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά: 9:00-14:00 και 18:00-21:00

πήρα το λίγο για πολύ

"Το Σερί", με τη μαγική φωνή της κυρίας Γιώτας Νέγκα! Η γυναίκα τα έχει όλα και τα δίνει όλα όταν ερμηνεύει: λαϊκότητα, έρωτα, τσαχπινιά, πόνο, θηλυκότητα, και πάνω απ' όλα πειθώ. Οι στίχοι του Οδυσσέα Ιωάννου έχουν λιγουλάκι από το παγιωμένο κουαρτέτο μανιέρας του έντεχνου, δηλαδή "ψυχή, καρδιά, ζωή, κορμί", αλλά το νόημα που βγάζει ο στιχουργός είναι πολύ σωστό και πολύ δυνατό. Καιρό είχα να ακούσω τόσο απλές και τόσο άμεσες κουβέντες, χωρίς γλείψιμο του ακροατή, χωρίς λαϊκισμό - εύγε! Όσο για τη μουσική, ο Θέμης Καραμουρατίδης φαίνεται ότι ξόδεψε πολλές ώρες μελέτης για να "χωνέψει" τους μεγάλους λαϊκούς συνθέτες και δοκιμάσει το πλούσιο ταλέντο του και σε αμιγώς λαϊκούς δρόμους. Και κάπως έτσι καταγράφεται άλλο ένα μεγάλο ελληνικό τραγούδι.

Στη συνέντευξη που πρόσφατα είχα την τιμή να λάβω από τη Γιώτα Νέγκα και πρόκειται να δημοσιευθεί στο periodiko.gr, η μεγάλη μας ερμηνεύτρια καταθέτει τα εξής για το συγκεκριμένο τραγούδι:

"Απ’ την άλλη μεριά, το «Σερί», ήταν μια απίστευτη έκπληξη για μένα. Δεν το είχε έτοιμο ο Ιωάννου, το έγραψε όταν είχαμε μπει στο στούντιο και δουλεύαμε τα υπόλοιπα τραγούδια. Έρχεται μια μέρα και μου λέει: «εχθές το βράδυ σε σκεφτόμουνα, και σκεφτόμουνα το τι ξέρω για σένα, και το πώς έχουν γίνει κάποια πράγματα στη ζωή σου». Κι όταν το διάβασα, γύρισα και του είπα «Παναγία μου, αν μπορούσα να γράψω, αυτό θα έγραφα για μένα». Είναι πολύ, μα πάρα πολύ σημαντικό στην ψυχή μου αυτό το τραγούδι. Και είναι και θαυμαστός ο τρόπος με τον οποίο έγραψε τη μουσική ο Θέμης. Επέλεξε μια τέτοια μουσική έτσι ώστε να μη βαρύνει, να το ισορροπήσει. Έχει μνήμες το τραγούδι αυτό, με πάει στα παράλια, στη Σμύρνη, με δένει με αυτό, μαζί με την προσωπική μου ιστορία".

ηρ.οικ.

-----

ΤΟ ΣΕΡΙ

Όχι πως δεν ήθελα κι εγώ
να 'χα κάνει κάτι πιο σωστό
να 'χα αναμνήσεις που τα βράδια
να μου καίνε το μυαλό

Όχι πως δεν έχω κουραστεί
μα δεν ήρθε μια ζαριά σωστή
κι ό,τι έχω κάνει για να γίνει
μου 'χει βγάλει τη ψυχή

Δεν έχει τέλος το σερί
πήρα το λίγο για πολύ

Έχασα πολύτιμο καιρό
ούτε που μου πήγε το μυαλό
πως για κάθε χρόνο που θα ζήσω
θα πετάξω άλλα δυο

Κι ό,τι μου 'χε μείνει από κορμί
το 'δινα για μια καινούργια αρχή
κι όλα να τελειώνουν με το δύσκολο
τον τρόπο μια ζωή

Δεν έχει τέλος το σερί
πήρα το λίγο για πολύ

Δεν έχει τέλος το σερί
πήρα το λίγο για πολύ

Αφιέρωμα στον Σωτήρη Κακίση, στο "Βακχικόν"

www.vakxikon.gr

και μια παρουσίαση της θέσης του Κακίση στο ελληνικό τραγούδι, μαζί με την πλήρη δισκογραφία του

ΕΔΩ! 

κι 

ΕΚΕΙ!

Πόσοι άνεργοι χωράνε στο Φεστιβάλ Αθηνών;

Πόσοι άνεργοι χωράνε στο Φεστιβάλ Αθηνών; 

Όταν οι χρυσαυγίτες βρίσκονταν σε εκλογικά ποσοστά του μηδέν κόμμα κάτι και η σιχαμερή παρουσία τους στο δρόμο γινόταν αντικείμενο οργανωμένης αντεπίθεσης μόνο από κάτι απειροελάχιστους «άπλυτους», αναρχικούς και αριστεριστές, μεσουρανούσε στον πολιτικό βίο ο προπάτορας του σύγχρονου εθνικού φασισμού, ο αυτοδημιούργητος, ο πολυτεχνίτης, ο μποντιμπιλντεράς, ο δημοσιογράφος, ο τηλεμαϊντανός, ο μέγιστος πολιτικός άνδρας του 21ου αιώνα Γιώργος Καρατζαφέρης.

Στις θαυμάσιες τηλεοπτικές εκπομπές του, εκεί που καλούσε σε συστράτευση όλους τους ενοίκους της δεξιάς πολυκατοικίας (από τον μετριοπαθή κεντροδεξιό μέχρι τον «ακτιβιστή» εθνικιστή) εισήγαγε μεταξύ άλλων και τη ριζοσπαστική ιδέα της ποσόστωσης για τους μετανάστες. Μα πόσους από τους κατατρεγμένους της γης χωράει πια αυτή η μικρή χώρα, ρητόρευε με μειλίχιο ύφος μέσα στις οθόνες μας. Η ιδέα του ακουγόταν πολύ «ορθολογική» αλλά κανείς δεν τον άκουγε τότε. Ήρθε μετά από λίγα χρόνια ο Ξένιος Δίας για να «σκουπίσει» λίγες χιλιάδες μετανάστες και να τους στοιβάξει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ήρθε η Frontex και το Λιμενικό για να σπρώχνουν τις βάρκες τους μακριά από τα θαλάσσια σύνορά μας (να πνιγούν μακριά μας, να μην το έχουμε και βάρος στη συνείδησή μας), ήρθε με τη σειρά της κι η Χρυσή μας η Αυγή να σκοτώσει μερικούς, να μαχαιρώσει περισσότερους και γενικώς «να τους κάνει το βίο αβίωτο» στη φιλόξενη χώρα μας, όπως έχουν δηλώσει κατά καιρούς (κρυφά και φανερά) στελέχη της κυβέρνησης Σαμαρά.

Τα θυμήθηκα όλα αυτά χτες που δεν κατάφερα να πάω στον Ερωτόκριτο που ανέβασαν στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών οι Χαΐνηδες, ο Ψαραντώνης και η ομάδα Κι όμΩς κινείται.

Τα εισιτήρια για τους ανέργους είχαν εξαντληθεί, λέει, μέρες τώρα. Προσωπικά πήγα να βγάλω εισιτήριο την τελευταία στιγμή αλλά υπήρξαν φίλοι, άνεργοι κι αυτοί (και με κάρτα ανεργίας σε ισχύ, παρακαλώ) που το είχαν προσπαθήσει από την περασμένη βδομάδα. Αλλά για μια στιγμή! Τι θα πει «εξαντλήθηκαν τα εισιτήρια ανεργίας, βγάλτε αν θέλετε κανονικό»; Εφόσον το θέατρο δεν έχει γεμίσει, εφόσον δεν έχουν κοπεί όλα τα διαθέσιμα εισιτήρια, γιατί να πεις σε έναν άνεργο ότι δεν μπορεί να μπει στο θέατρο με αυτή την ιδιότητα, μπορεί όμως αν δηλώσει «κανονικός», δηλαδή μη άνεργος, καταβάλλοντας το τριπλάσιο αντίτιμο; Μιλάμε για τον φασισμό της καθημερινότητας ή κάνω λάθος;

Δηλαδή πόσους άνεργους χωράει το Φεστιβάλ Αθηνών; Πόσους από εμάς τους παρίες του κοινωνικού συνόλου, τους απόβλητους από τη διαδικασία παραγωγής εθνικού πλούτου αντέχει το σαπιοκάραβο της αναπτυσσόμενης Ελλάδας του Σαμαρά;

Ποσόστωση και στους ανέργους λοιπόν! Έτσι, για να ξεβρωμίσει ο τόπος.

Κωστής Μαργιόλης

Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος της "Λεύγας"

Κυκλοφόρησε η Λεύγα#14

Αναζητήστε την σε κεντρικά βιβλιοπωλεία, επικοινωνήστε μαζί της στο levgamag@gmail.com, επισκεφτείτε το σάιτ της www.levga.gr για όλες τις χρήσιμες πληροφορίες που μπορεί να χρειαστεί ο σύγχρονος αναγνώστης.

19.986 λεύγες υπό τη θάλασσα, βαθιά στο πουργκατόριο, φακλάνες, ξένοι και γαϊδούρια βλέπουν τη μπάλα να καινοτομεί στον Πειραιά και από εκεί μπαρκάρουν για Μασσαλία, ψάχνοντας να βρουν αυτό το κάτι που λείπει, μόνο που ο Ευρώκοκκος έχει χρεώσει πια κάθε πόλη. Γι’ αυτό κάθονται στη γέφυρα του πλοίου, διαβάζοντας τον Μικρό Πρίγκιπα αλλιώς,  ποντάροντας πλέον στη φιλία…

Διαβάστε online από τη λεύγα 14 [πλήρες κείμενο]

Αλέξης Φαρμάκης, Ιουλία Δημητρίου, Μία πόλη, μία ομάδα, μία τάξη Περιεχόμενα: Το κάτι που λείπει | «Ακολουθήστε τα όνειρά σας»: Ο σύγχρονος ιδεολογικός βολονταρισμός και οι εκφραστές του | Στο πουργκατόριο της (κυπριακής) ιστορίας | Μεταλλαγμένο κράτος δικαίου με συνταγή ΕΕ | Μηχανισμοί του χρέους | Μια πόλη, μια ομάδα, μια τάξη | Προς υπεράσπιση του υπαρκτού γηπεδισμού | Μασσαλία: από λιμάνι, θεματικό πάρκο | Ανάδρομη συσκότιση | Φιλία: προς μια ριζοσπαστική γραμματική του σχετίζεσθαι | Οι «φακλάνες» και οι όμορφες: οι ιδανικές αναλογίες στην «πανοπτική» κοινωνία | Λαρς φον Τρίερ: προβοκάτορας ή βαθιά ρομαντικός; | Όξω οι ξένοι! | Ύμνος στα γαϊδούρια | Για τον Μικρό Πρίγκιπα Μπερκίν | Στη γέφυρα | Νευρικοί άνθρωποι | Ποιήματα | Ο Ευρώκοκκος | Ψιλή Κουβέντα Σχέδιο εξωφύλλου: Γιάννης Δαλκίδης | Σκίτσα: Γιώργος Μανουσέλης | Φωτογραφίες: Λίνα Μανουσογιαννάκη, Σπύρος Τσίκνας, Χρήστος Χρυσανθόπουλος Κεντρική Διάθεση: Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, Ζαλόγγου 9, 10678 Αθήνα τηλ. 210.3800520 φαξ.210.3800529, e-mail: eikostouprotou@otenet.gr