Έκλεισε η ιστοσελίδα e-Orfeas

Έκλεισε η ιστοσελίδα e-orfeas

Με μια λιτή ανακοίνωση (ΕΔΩ), μάθαμε το κλείσιμο του διαδικτυακού μουσικού περιοδικού "Ορφέας" (e-orfeas.gr), ύστερα από εφτά χρόνια λειτουργίας.

Είναι δεδομένο ότι ο "Ορφέας" υπήρξε ένα σημαντικό μέσο ενημέρωσης και προβολής της ελληνικής μουσικής, με ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις, δισκοπαρουσιάσεις, και άρθρα γνώμης. Στην ιστοσελίδα βρήκαν χώρο - με εξειδικευμένο και «ψαγμένο» τρόπο - καλλιτέχνες όπως ο Διονύσης Θεοδόσης (ΕΔΩ), ο Μάνος Λοΐζος (ΕΔΩ), τα Ανάκαρα (ΕΔΩ), και ο Γιώργος Νταλάρας (ΕΔΩ), για να αναφέρω τέσσερα μόνο από τα αφιερώματα που πολύ μου άρεσαν. Επίσης, διάβασα συνεντεύξεις πραγματικά αξιοζήλευτες, όπως με τον Γιώργο Χατζηνάσιο (ΕΔΩ), τον Γιώργο Σταυριανό (ΕΔΩ), τον Θανάση Γκαϊφύλλια (ΕΔΩ) και τον Κώστα Καλδάρα (ΕΔΩ). Και σε προσωπικό επίπεδο, δεν μπορώ παρά να εκτιμήσω το εκτενές αφιέρωμα του "Ορφέα" στους μουσικούς blogger που περιέλαβε και τα "Μουσικά Προάστια", όσο και την ανάρτηση της ανακοίνωσης των εργαζομένων του "Διφώνου" όταν τρέχαμε για να βρούμε το δίκιο μας.

Ομολογώ, βεβαίως, ότι οι επισκέψεις μου είχαν λιγοστέψει δραματικά τα τελευταία δύο, περίπου, χρόνια, κυρίως λόγω ενός περίεργου για τη δική μου αντίληψη ανοίγματος προς πρόσωπα και είδη μουσικής που ήταν ξένα όχι μόνο προς τα δικά μου ακούσματα αλλά και προς ό,τι νόμιζα ότι υπηρετούσε η ιστοσελίδα αρχικά. Οι δισκοπαρουσιάσεις είχαν μικρύνει επικίνδυνα, οι συνεντεύξεις επίσης, τα άρθρα γνώμης λιγόστευαν, υπογραφές όπως αυτές του Θεοδόση Βαφειάδη και του Μιχάλη Τσαντίλα έφευγαν αφήνοντας κενό, κάποιες αναλύσεις φανερώνονταν κατώτερες των έργων που καλούνταν να αναλύσουν, ενώ ολοένα και πύκνωναν τα δελτία τύπου. Πάντα όμως ισχύει το "περί ορέξεως κολοκυθόπιτα".

Η ουσία, στα δικά μου μάτια, είναι ότι η κρίση του τραγουδιού συμπαρασύρει και τα μέσα που τάχθηκαν στο πλευρό του. Δυστυχώς, η τωρινή μουσική παραγωγή, ποσοτικά αλλά προπαντός ποιοτικά, δεν μπορεί πλέον να δικαιολογήσει την οργανωμένη και καθημερινή ενασχόληση μαζί της. Δεν είναι μόνο ότι άλλαξε η δισκογραφία, έχει αλλάξει και το κοινό: διαβάζει λιγότερο, ασχολείται ακόμα λιγότερο, τραγουδάει ακόμα πιο λίγο. Το Δίφωνο έχει κλείσει, ο Μετρονόμος έχει στραφεί στα - εκπληκτικά πάντα - αφιερώματα σε πρόσωπα του παρελθόντος, κι αν θες να έχεις κάποια ελπίδα - όπως το Sonik ας πούμε - πρέπει να βάλεις τη Μόνικα στο εξώφυλλο και να φιλοξενείς τα ταξίδια της στις ΗΠΑ· να μου λείπει. Πάνε και τα μουσικά blogs - κάτι έσπασε μέσα μου όταν σταμάτησε το «Άρωμα του Τραγουδιού» (ΕΔΩ) -, και μένει ένα Musicpaper να κάνει τη "βρωμοδουλειά", με αρθράρες όπως αυτή του Αλέξη Βάκη για τον Χατζιδάκι της ΕΠΟΝ ΕΔΩ.

Σε κάθε περίπτωση, ο λάτρης του ελληνικού τραγουδιού θα βρει ενδιαφέροντα πράγματα στην ιστοσελίδα του "Ορφέα". Αυτή θα παραμείνει προσβάσιμη - σύμφωνα με την ανακοίνωση του ιδιοκτήτη της Τάσου Καραντή - να θυμίζει μεγάλες στιγμές του ελληνικού τραγουδιού, αλλά και μια πενταετία χονδρικά (2007-2012) εντυπωσιακής άνθισης της διαδικτυακής μουσικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα με ιστοσελίδες και blogs. Η μοίρα αυτής της άνθισης, εντελώς φυσιολογικά, συνδέθηκε αδιάρρηκτα με τη μοίρα του ελληνικού τραγουδιού. Θα τα θυμόμαστε και τα δύο με αγάπη.

ηρ.οικ.