Εδμόνδου Ροστάν, ύστερα Καμβουνίων, Θεσσαλονίκη, Σαββατόβραδα το ένα μετά το άλλο, Νοέμβρης με Απρίλη, και δεν θ' αφήσω κανέναν να πει ότι αυτές δεν ήταν οι πιο ωραίες μέρες της ζωής μου. Δεν θυμάμαι μόνο αν ξεκίνησα να το τραγουδώ επειδή το έζησα, ή αν το έζησα επειδή το είχα τραγουδήσει. Και κάπως έτσι τέλειωσε το τοπ-10 του Χατζηνάσιου, και κάπως έτσι τελειώνουν όλα, κι ύστερα φτου και πάλι απ' την αρχή.
ηρ.οικ.
ηρ.οικ.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ ΚΙ ΑΠΡΙΛΗΣ
Στίχοι: Κυριάκος Ντούμος
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Ερμηνεία: Δημήτρης Μητροπάνος
Δίσκος: Τα συναξάρια (1981)
Θεσσαλονίκη, Σαββατόβραδο κι Απρίλης
και να μου δίνεις τον καημό μ’ απλοχεριά
σε κάποια απόμερη γωνιά της Νέας Κρήνης
με το τζουκ μποξ να με γυρίζεις στα παλιά
σε κάποια απόμερη γωνιά της Νέας Κρήνης
με το τζουκ μποξ να με γυρίζεις στα παλιά.
Σε ένα ρεμπέτικο θα ρίξω την ψυχή μου
να ξεγελάσω το χαμένο τον καιρό
ήτανε κάποτε η άνοιξη δική μου
ήμουνα κάποτε Απρίλης σου εγώ
ήτανε κάποτε η άνοιξη δική μου
ήμουνα κάποτε Απρίλης σου εγώ.
Θεσσαλονίκη κι απ’ το Κάστρο το βραδάκι
να σ’ αγναντεύω και να λιώνω σαν κερί
δεκαοχτώ χρονώ τρελό παλικαράκι
με το μεράκι σου να βγαίνω στη ζωή
δεκαοχτώ χρονώ τρελό παλικαράκι
με το μεράκι σου να βγαίνω στη ζωή.
Θεσσαλονίκη, Σαββατόβραδο κι Απρίλης
και να μου δίνεις τον καημό μ’ απλοχεριά
σε κάποια απόμερη γωνιά της Νέας Κρήνης
με το τζουκ μποξ να με γυρίζεις στα παλιά
σε κάποια απόμερη γωνιά της Νέας Κρήνης
με το τζουκ μποξ να με γυρίζεις στα παλιά.
Σε ένα ρεμπέτικο θα ρίξω την ψυχή μου
να ξεγελάσω το χαμένο τον καιρό
ήτανε κάποτε η άνοιξη δική μου
ήμουνα κάποτε Απρίλης σου εγώ
ήτανε κάποτε η άνοιξη δική μου
ήμουνα κάποτε Απρίλης σου εγώ.
Θεσσαλονίκη κι απ’ το Κάστρο το βραδάκι
να σ’ αγναντεύω και να λιώνω σαν κερί
δεκαοχτώ χρονώ τρελό παλικαράκι
με το μεράκι σου να βγαίνω στη ζωή
δεκαοχτώ χρονώ τρελό παλικαράκι
με το μεράκι σου να βγαίνω στη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου