ΒΙΟΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΣ
Ανέκδοτες ημερολογιακές σημειώσεις του συνθέτη Μιχάλη Γρηγορίου
Ενότητα: "Εσυ, ο χρονος, ο θανατος κι εγώ"
Επεισόδιο 27ο
Δευτερα 23/5/2011
Το μεσημερι εβλεπα στην τηλεοραση ενα documentaire με καρχαριες. Κοιταζοντας λοιπον το design αυτων των ζωων, που αλλα ειχαν διπλα ραχιαια πτερυγια, διατεταγμενα εναλλαξ κι’ αλλα ειχαν τα ματια τους στην ακρη σφυροειδων προεξοχων, δηλαδη που εμοιαζαν απολυτως με καλοσχεδιασμενα μηχανηματα, ξαναεκανα την σκεψη πως καπου η εξελικτικη θεωρια μπαζει πολλα νερα. Γιατι εδω βρισκομαστε αντιμετωποι με ενα καθαρα μηχανολογικο σχεδιασμο που μοιαζει απιθανο να προεκυψε μονο μεσω μιας διαδικασιας trial and error. Πολυ πιο ευλογη μου φαινεται η αποψη που εχει διατυπωσει ο Lyall Watson, συμφωνα με την οποια υπαρχει μεν μια εξελικτικη ταση, που ομως, αν αφηνονταν να λειτουργησει απο μονη της θα εχανε παρα πολυ χρονο, καθως θα αντιμετωπιζε διαρκως διαφορα αδιεξοδα στον σχεδιασμο. Απο στατιστικης πλευρας δηλαδη ο χρονος που εχει προσφερθει παραειναι περιορισμενος για να δικαιολογησει τοσο συνθετα και ολοκληρωμενα μηχανολογικα μοντελα. Ο Watson λοιπον υποθετει πως, παραλληλα με την εξελικτικη ταση, θα πρεπει να υπαρχει και καποια “κρυφη” σχεδιαστικη “ενθαρρυνση” που αποτρεπει απο τα λαθη, κατι σαν μια “φωνη” που λεει τις κρισιμες στιγμες “οχι, μην δοκιμασεις προς αυτη την κατευθυνση, καλλιτερα στριψε απο εδω !”. Θα μου πεις, μα καλα, τωρα θα μπει και κανενας “θεος” στην εξισωση ; Δεν ξερω, ισως δεν χρειαζεται καποια τετοια ανορθολογικη παραδοχη. Ισως αυτη καθαυτη η ταση για αυξηση της δομικης πολυπλοκοτητας να συνοδευεται απο καποια “φιλτρα” που κατευθυνουν την πολυπλοκοτητα προς πιο σταθερες και επιτυχημενες μορφες.
Παντως, σκεφτομαι πως η εξελικτικη θεωρια πρεπει να μοιαζει -απο χρηστικης πλευρας και κλιμακας εφαρμογης της- με τον νομο της βαρυτητας και της κινησης των ουρανιων σωματων του Νewton. Προσφερει ενα χρησιμο ερμηνευτικο εργαλειο, το οποιο ομως εχει πεπερασμενη εφαρμογη. Οπως δηλαδη ισχυουν οι νομοι του Newton για καποια κλιμακα φαινομενων και παυουν μετα να επαρκουν ή να ισχυουν, οταν αρχιζουμε να ερευνουμε τις “μαυρες τρυπες”, τους οριζοντες Schwarchild, κλπ, ετσι κι’ οι νομοι της εξελιξης ενδεχεται να ισχυουν επισης για καποια ερμηνευτικη κλιμακα των φαινομενων, αλλα μετα να απαιτουνται νεωτερες μεθοδοι για να απαντησουν σε πιο πρωτογενη ερωτηματα, αλλα και σε πιο συνθετα φαινομενα.
Οσο για τα περι “θεου”, δεν ειναι καθολου αναγκαιο να φανταζεται κανεις τιποτα θρησκευτικα μοντελα. Μπορει τα πραγματα να ειναι πολυ πιο απλα και πολυ πιο γελοια. Θα μπορουσε πραγματι να υπαρχει καποιος “σχεδιασμος” απο “ανωτερες” δυναμεις, μονο που αυτες οι “δυναμεις” θα μπορουσαν να ειναι οντα ενος διαφορετικου βαθμου απλοϊκοτητας και ανοησιας, την οποια εμεις απλως δεν θα μπορουμε να την κατανοησουμε. Οπως ο σκυλος μου αδυνατει να κατανοησει τι ακριβως κανω εγω, οταν ακουω μουσικη ή οταν γραφω σ’ αυτο το computer. Oπου βεβαια, εγω μπορω να ακουω ηλιθια τραγουδια –“σκυλαδικα” ! - και να γραφω μαλακιες !!! Αντε ομως να το καταλαβει αυτο ο σκυλος μου. Φυσικα, ξερω πως δεν πρωτοτυπω επιστρατευοντας μια τετοια fractal ερμηνεια των μηχανισμων του συμπαντος.
Μιχάλης Γρηγορίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου