Η φωτογράφιση της ματαιοδοξίας
Δεν είχα καμία διάθεση να ασχοληθώ με τα ενδυματολογικά και τη στάση τού σώματος του υπουργού Οικονομικών, γιατί αυτά ανήκουν στη δική του αισθητική και στις προσωπικές επιλογές του, έστω και αν είναι τοποθετημένος σε μια θεσμική, δημόσια και υπεύθυνη θέση. Δεν με αφορά και πιστεύω πως δεν αφορά κανέναν άλλον, πέρα από τον ίδιο τον υπουργό. Στο σχόλιό μου αυτό αρνούμαι να ασχοληθώ με τέτοιες ενδυματολογικές προτιμήσεις, παρατηρώ όμως πως η συγκεκριμένη οικονομική διπλωματία δεν προχωρά, εκτός κι αν συμβαίνει κάτι που εμείς οι υπόλοιποι δεν γνωρίζουμε, όπως η εμφάνιση κάποιου άσσου από το μανίκι του υπουργού… Ίδωμεν.
Θέλω όμως να σταθώ σε ένα άλλο σημείο με το οποίο ασχολήθηκαν (και δικαίως) πολλά ΜΜΕ και έχει να κάνει με το τύπου άρλεκιν φωτογραφικό ρομάντζο τού υπουργού στο περιοδικό Paris Match, με θέμα τη συζυγική του ευτυχία. Εκεί, ο ξεχωριστός υπουργός μάς έδιωξε από τα ενδυματολογικά του και μάς έβαλε στα του οίκου του, προκαλώντας μας να… συμμετάσχουμε ως θεατές στο υλικό τής φωτογραφικής πραγματικότητάς του. Και έγινε το διεθνές φωτογραφικό ρεζιλίκι με εξαγωγή και επιλογή υπουργικής «ευτυχίας», μέσα από το σπίτι του, με την αφθονία, με τα πιάνα και τα γαλλικά του, με τις τρυφερές στάσεις τού ερωτευμένου ζευγαριού, με τις φιλοφρονήσεις εκείνης προς εκείνον, εκείνου προς εκείνην, με τις ιδιωτικές στιγμές να γίνονται δημόσιες και να προσφέρονται στον κίτρινο, και όχι μόνο, Τύπο! Να είναι διαφορετικό αυτό το μίγμα αστικού-αριστερού άρλεκιν από τα άλλα ή είναι της… Αριστεράς και της Προόδου; Να υποθέσουμε πως μια τέτοια φόρα παρτίδα έκθεση ευτυχίας ισοδυναμεί και με επίδειξη ισχύος-εξουσίας-παντοδυναμίας-δημοφιλίας-κυριαρχίας-σταριλίκι; Δεν νομίζω. Η συντηρητική (και όχι μόνο) Ευρώπη τον θεωρεί ιδιόμορφο και ξερόλα, ενώ οι έλληνες περιμένουν απ’ αυτόν να λύσει τον γόρδιο δεσμό. Η χώρα εξακολουθεί να ακροβατεί επικίνδυνα, να περπατάει στην κόψη του ξυραφιού, το χρήμα να γίνεται όλο και λιγότερο, τα χρέη να συσσωρεύονται, η ανεργία να έχει ξεπεράσει προ πολλού το κόκκινο, οι γερμανοί, ως αυθεντικά αφεντικά τής ευρωζώνης, να μη χάνουν ευκαιρία καθημερινά να μας στέλνουν σήματα επικίνδυνης πορείας και την ίδια στιγμή, ο καθ’ ύλην αρμόδιος να μας επισημαίνει τον έρωτά του και την ευτυχία του με την καλή του, εν μέσω συσκέψεων, ταξιδιών, συμβουλίων, διαβουλεύσεων, φόρουμ, συνεντεύξεων, και απαθανατίσεων… Θαυμάζει κανείς την οργάνωση του χρόνου και των πολυποίκιλων δράσεων του υπουργού, ώστε να προλαβαίνει τα πάντα… Ακόμα και ιλουστρασιόν φωτογραφήσεις ευτυχίας…
Το αποκορύφωμα είναι όμως η… μεταμέλεια! Κάτι ψέλλισε πως μετάνιωσε, πως δεν χρειαζόντουσαν αυτές οι φωτογραφίες. Ίσως γιατί θυμήθηκε πως η θεσμική τοποθέτησή του σε ένα κόμμα εξουσίας τής Αριστεράς, του αφαιρεί ποσοστά, όσο να ‘ναι, από το «προσωπικό του δικαίωμα» της φωτογράφησης, ακόμα και της ματαιοδοξίας. Δεν είμαι σίγουρος πως ο επί των οικονομικών υπουργός είναι πια ένας ευτυχισμένος άνθρωπος, όπως θα ήθελε να παρουσιάζεται. Απεναντίας, ένας άξιος άνθρωπος, γιατί όντως είναι χαρισματικός και ευφυής, στη λάθος στιγμή, στο λάθος τρένο, μπορεί να ανατρέψει ολόκληρο φορτίο σκέψεων και στόχων, προκαλώντας ναυάγιο, όχι ενός πλοίου, αλλά μιας ολόκληρης χώρας, μόνο και μόνο επειδή ο επικεφαλής Γιάνης θέλει να κρατάει τρία καρπούζια σε μια μασχάλη…
Νότης Μαυρουδής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου