Η Τσουτσούνα

«Υπό φυσιολογικές συνθήκες ένα έντυπο σουρεαλιστικού περιεχομένου δε χρήζει επ’ουδενί προλόγου».

Αλλά κάπως έτσι έχει ξεκινήσει ένας πρόλογος αυτόκλητου περιοδικού και δη σουρεαλιστικού. Ακόμα χειρότερα, έχει ήδη ξεκινήσει κι ένα δελτίο τύπου. Ή τύπου δελτίο. Όχι σαν αυτά της τηλεόρασης. Ακόμα καλύτερο.

Τι είναι λοιπόν η Τσουτσούνα, διερωτάται ο ίδιος ο εκδότης της, άμα τη εμφανίσει του παρθενικού τεύχους. Και απαντά ο ίδιος, για λογαριασμό ολόκληρης της συμμορίας των συντακτών, ότι καμία πρόθεση δεν υπάρχει για την προσθήκη ενός ακόμα φαλλού στην εποχή της υπερφαλλικότητας. Όσοι εκτίθενται στην Τσουτσούνα, εκθέτουν απλώς την παιδικότητά τους. Αλλά σε ώριμη πια ηλικία. Έτσι μπορεί να τους καταλογιστεί από παλιμπαιδισμός μέχρι παιδεραστία. Αλλά ο αυθορμητισμός ενέχει πάντοτε κινδύνους.

Άλλωστε ο δυνητικός αναγνώστης του περιοδικού θα βρει μέσα του (παρ'τε το όπως θέλετε) απειράριθμες αφορμές για να βωμολοχήσει: κατά των συντακτών, κατά ιερών και οσίων, κατά παντός υπευθύνου και κατά ριπάς.

Μέσα στις σελίδες του τεύχους περνάνε, με τυχαία αλφαβητική σειρά, ένας συνοριοφύλακας κι ένας σκανδιναβός θεός, ο ιός Pretenderis κι ο Κούντερα να υμνεί τη βραδύτητα, μία φοιτήτρια με μαύρες μπότες μέσα στο λεωφορείο και μια ιστορία του Μπρεχτ με πράκτορες, μύγες και κουβέρτα, κάποιος που λέει «κενονία» την κοινωνία κι ένας φιλόσοφος από τους τόπους της Γαλιλαίας.

«Αν ο άνθρωπος είχε φτερά θα κατέβαινε κι άλλο». Η ρήση του οπισθόφυλλου προϊδεάζει, αναμφισβήτητα, για τα χειρότερα. Η ανάπτυξη έρχεται. Μια κάποια ιδέα περί αυτής πωλείται, έναντι αντιτίμου ασφαλώς, σε βιβλιοπωλεία και άλλα κέντρα διαφθοράς.

Για επιστολές, δέματα, παγιδευμένα και μη, η διεύθυνση είναι ίδια:

itsoutsouna@gmail.com

Καταναλώστε υπεύθυνα