Ο Μητροπάνος για την πολιτική

Ο Μητροπάνος για την πολιτική

επιμέλεια: Ηρακλής Οικονόμου

(δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ) 

Αυτό που ακολουθεί είναι ένα απάνθισμα σκέψεων του Δημήτρη Μητροπάνου για την πολιτική, το οποίο ίσως βοηθήσει τον αναγνώστη να κατανοήσει τις θεμελιακές αξίες και πεποιθήσεις του μεγάλου τραγουδιστή. Τίποτε άλλο, καμία άλλη φιλοδοξία, καμία «γραμμή».

***

Για την πολιτική συμμετοχή

«Το να πεις ότι αυτά που συμβαίνουν είναι απαράδεκτα είναι λίγο. Συμβαίνουν τόσα πράγματα. Κάθε μέρα σκοτώνουν τον κόσμο, κάθε μέρα κάνουν πράγματα και δεν ασχολείται κανένας. Τώρα ξαφνικά τους πείραξε ότι ο κομμουνισμός είναι βλαβερός. Αν έτσι νομίζουν τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να τους πούμε να μην αποφασίζουν. Δικαίωμά τους είναι να αποφασίζουν. Όμως, δικαίωμά μας είναι να αντιστεκόμαστε και να αγωνιζόμαστε και να παλεύουμε. (…) Οι προοδευτικοί άνθρωποι που αγωνίζονται και που σηκώνουν το κεφάλι θα το σηκώσουν και θα το σηκώσουν και πιο πολύ. Γι' αυτό σας λέω, ότι κάπου θα ξυπνήσουν συνειδήσεις, θα ξυπνήσουν πράγματα, θα ξυπνήσουν τα μαζικά κινήματα. Μάλλον πιστεύουν ότι ο λαός θα πειθαρχήσει σε αποφάσεις. Δε νομίζω όμως ότι θα πειθαρχήσει, μάλλον θα εξαγριωθεί και μάλλον καλό θα κάνει, πιστεύω εγώ».

Ριζοσπάστης, 31 Δεκεμβρίου 2005.

«Για να πούμε κάτι για την νεολαία, θα πρέπει να σκεφτούμε ποια παραδείγματα έχει η σημερινή νεολαία και ποια είναι τα πρότυπά της. Λέμε συνήθως, γιατί δεν ασχολούνται οι νέοι με την πολιτική. Μα οι νέοι έχουν ταυτίσει την πολιτική με το ψέμα και την κλεψιά. Και ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Σίγουρα όχι οι νέοι. Τι έγινε με τα ομόλογα; Τι έγινε με την Siemens; Τι έγινε με το Βατοπέδι; Τι έγινε με τα τόοοοσα σκάνδαλα; Τιμωρήθηκε κανείς; Δηλαδή πως γίνεται μέσα σε μια δεκαετία ένας άνθρωπος από το τίποτα να είναι δισεκατομμυριούχος; Πολύ απλά δεν γίνεται! Κάποια κομπίνα έχει γίνει! Και όλα αυτά δεν είναι άγνωστα αλλά γνωστά και τα ξέρουν. Επειδή όμως όλοι έχουν βάλει το χεράκι τους μέσα, αλληλοκαλύπτονται. Και αν κάποιοι λένε πως δεν είναι όλοι ίδιοι εγώ έχω να πω το εξής: Για μένα ίδιοι είναι και ας λένε ότι θέλουνε πως δεν γνώριζαν! Στη Βουλή όλοι ξέρουν και αν υπάρχουν 10 που δεν κλέψανε είναι και αυτοί συνένοχοι γιατί ξέρανε και δεν μιλήσανε, γνώριζαν και σιωπούσαν. Επομένως για ποια συμμετοχή της νεολαίας στα δρώμενα μιλάμε; Στα δρώμενα της συγκάλυψης;».

Συνέντευξη στη Λογοτεχνική Ομάδα Γοργογυρίου, filomatheia.blogspot.gr, 23 Φεβρουαρίου 2011

Για τον πόλεμο και την ειρήνη

«Ο αγώνας για την ειρήνη μάς έχει όλους ανάγκη. Αυτό φάνηκε και με τον τελευταίο πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας και την καθολική αντίδραση του ελληνικού λαού. Ήταν ο μόνος λαός, που τόλμησε να σηκώσει το κεφάλι και να καταδικάσει την επέμβαση. Όμως, θα ήθελα ανάλογη να ήταν και η στάση της ελληνικής κυβέρνησης. Δε δέχομαι τα ψέματά της, ότι εμείς δε συμμετέχουμε στον πόλεμο, αφού από τη χώρα μας γίνεται επέλαση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, αφού τα παιδιά μας, οι Έλληνες φαντάροι είναι ακόμη εκεί. Υπάρχουν αυτοί που θέλουν την ειρήνη κι εκείνοι που επιβάλλουν τον πόλεμο, αυτοί που αμύνονται κι εκείνοι που δεν τους απασχολεί τίποτα άλλο, παρά το πώς θα αυξήσουν τα κέρδη τους και θα μεγαλώσουν τις επιχειρήσεις τους, το πώς θα ξοδέψουν τα όπλα που παρασκευάζουν, γιατί τα πιο πολλά έχουν και ημερομηνία λήξεως. Κατασκευάζουν, λοιπόν, μια αιτία πολέμου, ξαμολάνε τα όπλα τους και ξαναρχίζουν να φτιάχνουν καινούρια. (…)

Το έγκλημα κατά της Γιουγκοσλαβίας απέδειξε την ύπαρξη της δικτατορίας του ενός, που αποφασίζει και διατάσσει. Ο υποτιθέμενος αμυντικός οργανισμός, που λέγεται ΝΑΤΟ - εμείς ξέρουμε πόσο αμυντικός είναι, καθώς με δικά του αεροπλάνα βομβάρδιζε η Τουρκία την Κύπρο - αποφάσισε να επέμβει στη Γιουγκοσλαβία. Οι ηγέτες του δεν είχαν καν την τσίπα να ζητήσουν την άδεια του ΟΗΕ. Αφού πρώτα βομβάρδισαν, είπαν μετά να πάρουν και την άδειά του. Δε νομίζω ότι πλέον πιστεύει κανείς πως ο ΟΗΕ προσφέρει κάποιο έργο. Εντολές παίρνει και εκτελεί, σύμφωνα με τα συμφέροντα των Αμερικανών. Το ίδιο κάνουν και οι σοσιαλδημοκράτες Ευρωπαίοι ηγέτες. Το αποδεικνύει η Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ και τόσες άλλες περιπτώσεις. (…)

Θα ήθελα το Παγκόσμιο Συνέδριο Ειρήνης να συνοδεύεται την ίδια μέρα με μια μαζική κινητοποίηση σε όλο τον κόσμο. Να γίνει μια αλυσίδα ειρήνης, που θα αγκαλιάσει όλο τον κόσμο, μια παγκόσμια γιορτή της ειρήνης, με συναυλίες, πορείες, κινητοποιήσεις. Έτσι, πιστεύω ότι θα είχε πιο ουσιαστική συμβολή, ιδιαίτερα για τα νέα παιδιά, δίνοντάς τους το ερέθισμα να ενδιαφερθούν, να ρωτήσουν, να μάθουν. Στο κίνημα ειρήνης χωράνε όλοι. Οι μόνοι που δε χωράνε είναι όσοι επιβουλεύονται την ειρήνη. Ο αγώνας για την ειρήνη μάς αφορά όλους. Και όλοι έτσι πρέπει να το βλέπουμε. Ίσως δεν αφορά τους Αμερικανούς. Τους ένοιαζε όμως την εποχή του Βιετνάμ, όταν τους πήγαιναν οι κάσες με τους νεκρούς Αμερικανούς στρατιώτες... Όμως, σήμερα στην αμερικανική κοινωνία κυριαρχεί το ‘καλημέρα πόσα κάνεις’, όχι τι κάνεις... Δυστυχώς, κατάφεραν κι επιβλήθηκαν σε όλο τον κόσμο. Τι άλλο από να εξαπολύει τους πυραύλους της θα κάνει μια χώρα, όπου ο άξονας της ζωής της, ακόμη και το πόσιμο νερό, είναι πολεμική βιομηχανία, όπου το όπλο είναι η δεύτερη φύση της;».

Συνέντευξη στη Ρουμπίνη Σούλη, Ριζοσπάστης, 23 Απριλίου 2000

Για την ευρωπαϊκή ενοποίηση

«Εγώ περιμένω και χειρότερα. Τι περιμέναμε, δηλαδή, ότι η ενωμένη Ευρώπη θα μας σώσει; Τι είναι η ενωμένη Ευρώπη και αποφασίζει για τα πάντα; Δεν κατάλαβα. Δεν έχουμε άποψη, δεν έχουμε θέσεις, δεν έχουμε τίποτε εμείς; Δεν υπάρχουμε σαν λαός εμείς; Δεν υπάρχει τίποτε; Υπάρχει μόνο η ενωμένη Ευρώπη; Κάπως αλλιώς τείνει να γίνει η ενωμένη Ευρώπη. Εν πάση περιπτώσει, μακάρι να κάνουν τέτοια πράγματα για να τους πάρουν χαμπάρι όλοι και θα απαντήσουμε, πιστεύω, ανάλογα».

Ριζοσπάστης, 31 Δεκεμβρίου 2005.

«Εγώ ήμουν αντίθετος στο να μπούμε στην ΕΟΚ εξαρχής. Τι σόι ένωση είναι αυτή που, αντί να μας παρέχει ασφάλεια, αυξάνει τις ανάγκες μας για στρατιωτικούς εξοπλισμούς για να τα κονομάει η Γερμανία; Δεν υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών της Ευρώπης. Μας δανείζουν τοκογλυφικά και μας απειλούν με ένα Τέταρτο Ράιχ, οικονομικής φύσεως αυτήν τη φορά. Δυστυχώς, δεν έχουμε άξιους πολιτικούς, ακόμη και εκείνοι που δεν φάγανε, αν δεχτούμε ότι υπήρξαν και τέτοιοι, είναι το ίδιο συνένοχοι επειδή γνώριζαν και δεν έκαναν τίποτε. Δεν έχω καταλάβει ποτέ, αυτήν την καμένη γη, που έλεγαν όλοι ότι παραλάμβαναν, και σκοτώνονταν για να την πάρουν, τι την ήθελαν αυτήν την ξεραΐλα, όπως δεν έχω καταλάβει τι τους χρειαζόμασταν τους Ολυμπιακούς. Δεν απαιτούν να πάρουν χρήματα από εκεί που υπάρχουν, επειδή δεν τολμούν να ακουμπήσουν τους ισχυρούς, να ζητήσουν τα χρωστούμενα του πολέμου από τη Γερμανία».

Συνέντευξη στον Γιώργο Νάστο, Βημαγκαζίνο, 20 Ιουνίου 2011.

Για το ΚΚΕ και την αριστερά

«Αν θέλουμε να μιλάμε για αγώνες δε μας έμεινε τίποτα άλλο. Το ΚΚΕ σε όλη αυτή την 85χρονη πορεία του έχει αποδείξει την αγωνιστική του στάση. Σήμερα, στην περίοδο της ‘παγκοσμιοποίησης’, που έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα, υπάρχει μόνο μια διαφορετική φωνή και το ‘γιες μεν’ των υπολοίπων. Αλλού παίρνονται οι αποφάσεις και αυτές τις αποφάσεις-διαταγές εκτελούν και εδώ στη χώρα μας. Το ΚΚΕ αντιστέκεται σε αυτές τις πολιτικές, διαμαρτύρεται στη Βουλή και στους δρόμους, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου γι' αυτά που έρχονται. Ας ξυπνήσουν και οι άλλοι. Θέλω να ελπίζω ότι κάποιοι θα καταλάβουν τα μηνύματα, θ' αντισταθούν σε αυτή τη λαίλαπα και θα γίνουμε περισσότεροι».

Ριζοσπάστης, 30 Νοεμβρίου 2003

«Από μια πλευρά θεωρώ μπας και είναι και λίγο καλό να ξυπνήσουμε και λίγο και να δούμε τι γίνεται, πού βαδίζουμε, πού πάμε, γιατί κάπου βολευτήκαμε, κάπου είπαμε εντάξει, είμαστε καλά, νόμιμο το ΚΚΕ, νόμιμο το ένα, νόμιμο το άλλο, όμως παραγίναμε νόμιμοι. Ίσως μας ξυπνήσει λίγο και να ξαναμάθουμε να αγωνιζόμαστε. Καλό θα μας κάνει».

Ριζοσπάστης, 31 Δεκεμβρίου 2005.

«Δυνατό ΚΚΕ - το λέμε χρόνια, το ζητάμε χρόνια, όχι μόνο στη συγκεκριμένη συγκυρία. Από χρόνια το ΚΚΕ θα έπρεπε να έχει ενισχυθεί περισσότερο. Θεωρώ ότι είναι μια δύναμη και μια εγγύηση γι' αυτά που πρεσβεύει. Το έχει αποδείξει. Το ΚΚΕ δεν τάζει θέσεις, όμως χρόνια βρίσκεται στο πλάι των εργαζόμενων και στηρίζει τους αγώνες τους. Αυτό το κάνει χρόνια. Είναι όμως άλλο να έχεις 10% και άλλο να έχεις 15% για να μπορείς να προστατεύσεις και να διεκδικήσεις πράγματα. Αυτή είναι η ιστορία. Είναι φανερό ότι η ενίσχυση του ΚΚΕ θα του δώσει μεγαλύτερη δύναμη να παλέψει για τα προβλήματα. Το ΚΚΕ δεν είναι το κόμμα του ενός ή του άλλου. Είναι συγκεκριμένες οι θέσεις του και δεν είναι χτεσινές. Χρόνια έχει αυτές τις πάγιες θέσεις σ' αυτά που λέει, σ' αυτά που πιστεύει, σ' αυτά που κάνει».

Ριζοσπάστης, 30 Σεπτεμβρίου 2009

«Πιο χάλια η Αριστερά δεν νομίζω να ήταν ποτέ. Ποια είναι η πρόταση της Αριστεράς για να πει ο κοσμάκης ‘έχω κάπου να ακουμπήσω’; Κι ύστερα στο ΚΚΕ μείναν οι 80άρηδες. Γιατί για να σου επιτρέψει το ΚΚΕ να εκλεγείς πρέπει να 'χεις περάσει τα 50. Έλεος».

Συνέντευξη στη Ναταλί Χατζηαντωνίου, Ελευθεροτυπία, 14 Οκτωβρίου 2011.