Σάββατο 3 Μαρτίου 2018

Ο Lluis Llach του Βασίλη Παπακωνσταντίνου

Σε μετάφραση Ειρήνης Φιλιππίδου, οι ορίτζιναλ στίχοι των δύο τραγουδιών του Lluis Llach που τραγούδησε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, στον δίσκο "Βασίλης Παπακωνσταντίνου". Στις ελληνικές βερσιόν, "Όλα τα 'χει ο μπαξές" και "Τώρα τώρα" τους στίχους υπέγραψε ο Πάνος Φαλάρας. Αλλά εδώ μιλάμε για τους πρωτότυπους στίχους των δύο τραγουδιών στα Καταλανικά, μεταφρασμένους αποκλειστικά για τους ηρωικούς αναγνώστες των Μ.Π. Ευχαριστούμε Ειρήνη!









Damunt d'una terra
Vailet, et diuen que a les guerres
tan sols hi ha tristeses,
no s'hi guanya mai.
Damunt d'aquesta terra encesa
tot allò que és feble
vol ignorar els mals.

I en Maurici va escoltant
però segueix a terra sense fer-ne cas,
perquè uns altres li han dit tant
que la seva vida és patir sota el fang...

Recorda les raons que un dia
varen canviar el signe
d'aquell temps passat.
Ell ha marcat la teva vida
amb una ferida
que tu has de curar.

I en Maurici va escoltant
i pensa que ja sap el perquè dels mals.
Però se'n torna, està dubtant,
i altres veus ressonen també al seu voltant.

Vailet, no siguis anarquista
i vés a la conquista
de l'honor més alt,
que al teu costat tindràs la força
que ens porta l'ordre
i ens permet la pau.

I en Maurici sap molt bé
que, si només dubta, poca cosa té.
En Maurici sap què fer,
trobarà als companys i sortirà al carrer.

***
Μετάφραση: Ειρήνη Φιλιππίδου


Σε μια γη
Αγόρι, σου λένε ότι στους πολέμους
υπάρχει μόνο θλίψη
δεν κερδίζεις ποτέ.
Σε αυτή την γη που καίει
όλοι οι αδύναμοι
θέλουν να αγνοήσουν το κακό.

Και ο Μαουρίσιο ακούει
αλλά ακόμα κάθεται, αγνοώντας
γιατί άλλοι του έχουν πει πολλές φορές
ότι η ζωή του είναι να υποφέρει στη λάσπη.

Θυμήσου τους λόγους που μια μέρα
άλλαξαν το σημάδι
εκείνου του παρελθόντος.
Έχει σημαδέψει τη ζωή σου
με μια πληγή
που πρέπει να γιατρέψεις.

Και ο Μαουρίσιο συνεχίζει να ακούει
σκέφτεται ότι μπορεί ήδη να ξέρει το λόγο του κακού.
Αλλά γυρίζει πίσω, αμφιβάλλει,
και άλλες φωνές ακούγονται γύρω του.

Αγόρι, μην είσαι αναρχικός
πήγαινε να κατακτήσεις
τις υψηλότερες τιμές
θα έχεις τη δύναμη δίπλα σου
που θα μας φέρει στην τάξη
και θα μας επιτρέψει την ειρήνη.

Και ο Mauricio ξέρει πολύ καλά
ότι, χωρίς αμφιβολία, έχει πολύ λίγα.
Και ο Mauricio ξέρει τι να κάνει,
θα μείνει με τους συντρόφους του και θα βγει στο δρόμο.









L'estaca
L'avi Siset em parlava
de bon matí al portal
mentre el sol esperàvem
i els carros vèiem passar.

Siset, que no veus l'estaca
on estem tots lligats?
Si no podem desfer-nos-en
mai no podrem caminar!

Si estirem tots, ella caurà
i molt de temps no pot durar,
segur que tomba, tomba, tomba
ben corcada deu ser ja.

Si jo l'estiro fort per aquí
i tu l'estires fort per allà,
segur que tomba, tomba, tomba,
i ens podrem alliberar.

Però, Siset, fa molt temps ja,
les mans se'm van escorxant,
i quan la força se me'n va
ella és més ampla i més gran.

Ben cert sé que està podrida
però és que, Siset, pesa tant,
que a cops la força m'oblida.
Torna'm a dir el teu cant:

L'avi Siset ja no diu res,
mal vent que se l'emportà,
ell qui sap cap a quin indret
i jo a sota el portal.

I mentre passen els nous vailets
estiro el coll per cantar
el darrer cant d'en Siset,
el darrer que em va ensenyar.


***
Μετάφραση: Ειρήνη Φιλιππίδου

Ο πάσσαλος
Ο γέρο Σισέτ μου μιλούσε
στην βεράντα την αυγή
καθώς περιμέναμε τον ήλιο ν' ανατείλει
και βλέπαμε τα καμιόνια να περνούν.

Σισέτ δεν βλέπεις τον πάσσαλο
που είμαστε όλοι δεμένοι;
Αν δεν ελευθερωθούμε
δεν θα περπατήσουμε ποτέ!

Αν τραβήξουμε όλοι, θα πέσει
και θα κρατήσει για πολύ,
είναι σίγουρο ότι θα πέσει, θα πέσει, θα πέσει
ίσως είναι ήδη σαπισμένος

Αν τραβήξω δυνατά εδώ
και τραβήξεις δυνατά εκεί
είναι σίγουρο ότι θα πέσει, θα πέσει, θα πέσει
και θα απελευθερωθούμε..

Όμως Σισετ, έχει περάσει τόσος καιρός
τα χέρια μου σκίστηκαν
και μόλις τ' αφήνω λίγο
μεγαλώνει και δυναμώνει

ξέρω καλά ότι έχει σαπίσει
αλλά, Σισέτ, ζυγίζει τόσο
που μ' εγκαταλείπουν οι δυνάμεις μου
πες μου ξανά το τραγούδι σου

ο γέρο Σισέτ, τώρα δεν λέει τίποτα
τον πήρε ένας κακός αέρος
εκείνος ήξερε για που
ενώ εγώ μένω ακόμη κάτω από τη σκεπή

κι όταν περνούν οι νέοι,
δυναμώνω τη φωνή μου τραγουδώντας
το τελευταίο τραγούδι του Σισέτ,
το τελευταίο τραγούδι που μου έμαθε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: