Ο "νόμος" της μπουάτ μάς αφαιρεί το καλλιτεχνικό επίπεδο της δουλειάς μας
Ο χώρος «μπουάτ», όπου εξακολουθούμε να δουλεύουμε, διαμορφώθηκε έτσι με τον καιρό, που να αποκλείει και την πλήρη καλλιτεχνική μας έκφραση και την ουσιαστική μας επαφή με το κοινό. Πιο συγκεκριμένα: Η μπουάτ είναι μια καπιταλιστική επιχείρηση που σκοπό έχει το κέρδος και, κατά συνέπεια, καταφεύγει σε όλο και πολυτελέστερους χώρους, στη διαφήμιση και στη δημιουργία «σταρ» σε συνεργασία, βέβαια, με τις εταιρείες δίσκων. Τα υψηλά έξοδα αυτού του μηχανισμού καθορίζουν και την υψηλή τιμή του εισιτηρίου, με αποτέλεσμα να αποκλείονται από αυτούς τους χώρους πολλοί εργαζόμενοι και φοιτητές. Από την άλλη μεριά, η χαμηλή καλλιτεχνική ποιότητα των προγραμμάτων μαζί με την ιδεολογία της «ψευτοαντίστασης» που πλασάρεται, απομάκρυναν άλλο ένα τμήμα του κοινού, το πιο ευαισθητοποιημένο.
Δουλεύουμε μέσα σ’ αυτό το σύστημα, σημαίνει πως δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τους νόμους του, όσο κι αν το θέλουμε. Έτσι, πολλές επιλογές μας δεν γίνονται με αυστηρά καλλιτεχνικά κριτήρια. Μας καθορίζει από τη μια μεριά η επιχείρηση και το γεγονός ότι πρέπει να επιβιώσει κι απ’ την άλλη οι απαιτήσεις του συγκεκριμένου κοινού, όπως διαμορφώθηκαν από τους παράγοντες που θίξαμε παραπάνω, αλλά και από το όλο πλέγμα σχέσεων της μουσικής ζωής του τόπου. Έτσι, δε βλέπουμε άλλη λύση από το να παρατήσουμε τη μπουάτ. Προσανατολιζόμαστε σε δύο κατευθύνσεις:
1. Σειρές πολιτιστικών εκδηλώσεων σε συνοικίες της Αθήνας, που θα γίνονται με πολύ χαμηλό εισιτήριο και σε συνεργασία με προοδευτικούς μορφωτικούς συλλόγους που υπάρχουν στις συνοικίες.
2. Δημιουργία ενός χώρου στο κέντρο της Αθήνας χωρίς επιχειρηματία, όπου κάθε νέος καλλιτέχνης θα μπορεί να δοκιμάζει τη δουλειά του. Θα δουλέψουμε χωρίς «σταρ» και ιθύνοντα νου, συλλογικά και δημοκρατικά, παρουσιάζοντας τραγούδια, σύγχρονη μουσική, μοντέρνα όπερα και μικτά θεάματα.
Μαρία Δημητριάδη
Αντί, τεύχος 5, 2 Νοεμβρίου 1974, σελ. 46.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου