Τι θέλω να πω; Θέλω να πω ν’ αγαπήσεις! Μες στην παλίρροια
των εικόνων, μες στον κατακλυσμό, να διαλέξεις έναν θεό, μια θεά, έστω Δώδεκα Καλλονές σαν καλλιστεία, και να
κοιτάξετε να συνδεθείτε μαζί τους, στην κορφή του Αραράτ ή στην Ατλαντίδα,
στο κάτω-κάτω της γραφής.
(…)
Γιατί, αυτό είναι: Να ’μαστε προσωπικοί και πληγωμένοι,
επιθετικοί και θετικότατοι, παρόντες και συνδεδεμένοι, να ανήκουμε, σαν πίνακας
ζωγραφικός, σε κάποιον.
(…)
Σωτήρης Κακίσης
Δώδεκα εικόνες γυμνές σαν τ’ αστέρια
Το πλήρες κείμενο ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου