Στην αρχή
Στην αρχή ήσουν λέξεις· πριν ακόμα γίνεις κορίτσι και κουβέντα, και μετά γυναίκα και φιλί. Έγινες έρωτας, και κορμιά να ιδρώνουν σε κάμαρες και αμμουδιές. Ματιές που δε λέγαν να ξεκολλήσουν και μικρές ανασφάλειες. Αγκαλιές και γλυκόλογα και ηλιοβασιλέματα. Βλέμματα που ψάχναν την άκρη του ορίζοντα λες και ψάχναν το μυστικό του κόσμου -με σφιχτά ενωμένα τα χέρια- και όρκοι και υποσχέσεις και δάκρυα αγάπης. Χέρια που έτρεμαν και παλάμες που ίδρωναν σε κάθε μικρό αποχωρισμό, σε κάθε μικρό αντίο, σε κάθε που προοιώνιζε το τέλος. Το τέλος.
Και τώρα που έχεις απομείνει ανάμνηση, και σε λίγο ίσως ούτε καν αυτό, να που ξανάγινες λέξεις -αυτές εδώ- μόνο που πια είναι δικές μου, και δεν ξέρω τι να τις κάνω.
Βασίλης Χουλιαράς
Ο Φάρος του Σόρενσον, Θράκα, 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου