Ο Μάνος Ελευθερίου στα "Συριανά Γράμματα"

Ο Μάνος Ελευθερίου για τη Σύρο

Αποσπάσματα συνέντευξης στον Δημήτρη Β. Βαρθαλίτη

Τι στριφογυρίζει πιο συχνά από τις παιδικές σου εικόνες μέσα στη φαντασία σου;

Οι μπαξέδες που ξεκινούσαν απ’ τη Νεάπολη και φτάνανε μέχρι τα Τρία Γεφύρια. Τα αμέτρητα πηγάδια, που είχα σκάψει οι μπαξεβάνηδες και οι άνθρωποι για τις ανάγκες τους. Τα πουλιά που κελαηδούσαν. Το σπίτι του Βαγγέλη που καθόμαστε και διαβάζαμε τα εικονογραφημένα βιβλία και τους «Άθλιους» του Βίκτωρος Ουγκώ.

(…)

Όταν έπεσαν οι βόμβες στο Λιμάνι στο τέλος της Κατοχής, πού ήσουν;

Έκανε πολλή ζέστη εκείνη τη νύχτα. Ο παππούς μου, ο Πίσσας, κοιμότανε στην ταράτσα του σπιτιού μας κι εγώ κοιμόμουνα δίπλα του.

Μια βόμβα έπεσε ακριβώς στο σπίτι του μπαμπά μου και το γκρέμισε. Εκεί γεννήθηκα κι έζησα, μέχρι που η μάνα μου αγόρασε το σπίτι στην Αμαλίας 10, το 1941. Μια άλλη βόμβα έπεσε δίπλα στο σπίτι μας, το οποίο έπαθε μεγάλη ζημιά. Ευτυχώς δεν μας σκότωσε, αλλά μας ταρακούνησε. Ακόμη βλέπω στον ουρανό τη λάμψη των βομβών.

(…)

Μάνο μου, τα χρόνια που πέρασες στη Σύρο επηρέασαν το λογοτεχνικό σου έργο;

Αυτή την περίοδο την ονομάζω «απύθμενη δεξαμενή των αναμνήσεων». Όλη μου τη ζωή υπόφερα από δύο αρρώστιες: τη μοναξιά και τις παιδικές μου αναμνήσεις.

Πηγή:

«Ψάξε να βρεις εσύ το γενεαλογικό μου δέντρο», Συνέντευξη του Μάνου Ελευθερίου στον Δημήτρη Β. Βαρθαλίτη, Συριανά Γράμματα, τεύχος 4, περίοδος Β’, Δεκέμβριος 2018, σελ. 65-67.