Ο Στρατής Μπουρνάζος αποχαιρετά τον Θάνο Μικρούτσικο

Χιλιάδες μικρές πυρκαγιές που πυρπολούσαν τη νιότη μας...

Αυτός ο στίχος του Αναγνωστάκη μου ήρθε αμέσως στο μυαλό, ακούγοντας ότι πέθανε ο Θάνος Μικρούτσικος. Για την ακρίβεια, με διαπέρασε σαν ηλεκτρικό ρεύμα, όπως και η είδηση του θανάτου. Γιατί αυτό ήταν τα τραγούδια του: χιλιάδες μικρές πυρκαγιές που πυρπόλησαν τη νιότη μας. Τραγούδια βαθιά μαχητικά και ευαίσθητα μαζί , πολιτικά και λυρικά, μέχρι το μεδούλι τους αριστερά, στην καρδιά της μεταπολίτευσης. Στην καρδιά μας.

Δεν μιλάω, θα το καταλάβατε, για τη συμβολή του Μικρούτσικου στην ελληνική μουσική (αν και διόλου ειδικός, τη θεωρώ σπουδαία και καινοτόμα), αλλά για στις ζωές μας. Γιατί ο Μικρούτσικος έβαλε την ανεξίτηλη σφραγίδα του, όχι μόνο στη μουσική, αλλά στις ζωές μας.

Αποχαιρετισμός, λοιπόν, με ένα, μόνο ένα μόνο από τα πάμπολλα σπουδαία ποιήματα που μελοποίησε:

ΧΙΟΝΙΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ

Xιονίζει μέσα στη νύχτα / κι εσύ στέκεις μπροστά / στην πύλη της Μαδρίτης...

σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου, τραγουδάει η Μαρία Δημητριάδη, στίχοι Ναζίμ Χικμέτ (σε μτφρ. Γιάννη Ρίτσου)