Δε βρίσκω νόημα στην κοινοποίηση όσων νιώθω και στους διαδικτυακούς αποχαιρετισμούς.
Για μένα το λοιπόν το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είν' ένας άνθρωπος που συνεχίζει να βαδίζει, είν' ένας άνθρωπος που δεν αλυσοδένεται.
Το ρήμα κλειδί παραπάνω είναι το "είναι".
Ενεστώτας. Και θα είναι. Μέλλοντας.
Για πάντα. Με όλο μου τον σεβασμό, την αγάπη και τον θαυμασμό.
Κι εγώ θα συνεχίσω να αντιμετωπίζω τα πάντα με το μόνο μου όπλο όπως πάντα.
Θα τραγουδάω.
Ρίτα Αντωνοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου