Ο Θέμης Ανδρεάδης για τον Μανόλη Αναγνωστάκη
Αφήγηση στον Ηρακλή Οικονόμου
(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ, τ. 67, Απρίλιος-Ιούνιος 2018)
Είναι καλοκαίρι του 1977, εγώ βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη και τραγουδάω στο θέατρο «Κατερίνα». Ένα απόγευμα έρχεται και με βρίσκει ο ηθοποιός Γιώργος Κάππης, ο οποίος έχει παντρευτεί την ανιψιά του Μανόλη Αναγνωστάκη. Μου λέει «θέλει ο Μανόλης Αναγνωστάκης να σε γνωρίσει» και μου δίνει τη διεύθυνση ενός βιβλιοπωλείου που διατηρούσε τότε ο ποιητής. Πήγα και τον βρήκα - ένας τεράστιος άνθρωπος, από πλευράς σωματικής διάπλασης, αλλά κι ένα μεγάλο, φωτεινό μυαλό. Ένιωσα δέος γνωρίζοντας τον Μανόλη Αναγνωστάκη. Και ξάφνου μου λέει «Είμαι θαυμαστής σου, κι έχω γράψει δυο τραγούδια. Θέλω να τα μελοποιήσεις εσύ». Δέχθηκα, δεν ήξερα τι να πω, ήταν μεγάλη τιμή για μένα.
Μελοποίησα το ένα από τα δύο τραγούδια, το «Θεόφιλε, Θεόφιλε», που συμπεριέλαβα στον δίσκο «Σαν ξαφνικό ταξίδι» το 1982. Ο ποιητής χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Μίνως Αμαριώτης - είχε και το άλλο ψευδώνυμο, Μανούσος Φάσσης. Έγινε, λοιπόν, ο δίσκος, κι έγινε επιτυχία αυτό το τραγούδι. Πολύς κόσμος δεν ξέρει ότι το έχω γράψει εγώ, γιατί δεν τραγουδήθηκε από μένα αλλά από τον Γιάννη Θωμόπουλο. Ακόμα και σήμερα το τραγουδάνε το «Θεόφιλε, Θεόφιλε», και σε πολλούς φαίνεται περίεργο ότι οι στίχοι είναι του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη.
Ο δίσκος «Σαν ξαφνικό ταξίδι» ήταν μια κρίσιμη καμπή της καριέρας μου. Εγκατέλειψα ένα «ελαφρό», σατιρικό τραγούδι και στράφηκα σ’ ένα άλλο είδος τραγουδιού, πιο «πνευματικό» αν θέλετε. Ήθελα να δώσω κάτι άλλο, δεν ήθελα να παραμένω εγκλωβισμένος στην εμπορική επιτυχία. Ο δίσκος είχε μεγάλη καλλιτεχνική αξία αλλά μηδαμινή δισκογραφική επιτυχία. Ήταν αναμενόμενο αυτό, ο δίσκος γυρίστηκε εκτός εταιρειών, σε ανεξάρτητη παραγωγή χωρίς καμιά δισκογραφική από πίσω.
Από μικρός είχα μια τάση να διαβάζω και να ακούω ποίηση. Έχω μελοποιήσει πολλά ποιήματα - είχα το θράσος να μελοποιήσω και Καβάφη - τα οποία δεν έχουν κυκλοφορήσει. Θα έπρεπε να βγούνε κάποια στιγμή, αλλά δεν υπάρχει παραγωγός.
Ο Αναγνωστάκης όντως ήταν ο ποιητής της ήττας, δεν είναι τυχαίο που καθιερώθηκε έτσι. Η διάθεσή του ήταν συχνά διφορούμενη, έως και καταθλιπτική. Αλλά το σατιρικό αυτό τραγούδι του ποιητή δεν παραπέμπει σε καμία περίπτωση σε ποιητή της ήττας.
Θέμης Ανδρεάδης
***
ΘΕΟΦΙΛΕ, ΘΕΟΦΙΛΕ
Στίχοι: Μίνως Αμαριώτης (Μανόλης Αναγνωστάκης)
Μουσική: Θέμης Ανδρεάδης
Ερμηνεία: Γιάννης Θωμόπουλος
Δίσκος: Σαν ξαφνικό ταξίδι
Αχ βρε Θεόφιλε πολύ πήρες αμπάριζα
και μ’ άρχισες τα μου σου του μ’ αρτίστες
εσύ βρε ούτε πόλκα δε χαμπάριζες
και τώρα ξεβιδώνεσαι στις πίστες.
Θεόφιλε, Θεόφιλε η κοινωνία όφειλε
να κάνει που και που στραβά τα μάτια
Θεόφιλε, Θεόφιλε, η κοινωνία όφειλε
σ’ εμάς που ζήσαμε ζωή όλο κεσάτια.
Η κόρη σου φοιτήτρια κι ο γιος σου ανθυποπλοίαρχος
μουστόγερέ μου θες και Athens by Night
τώρα που μάτσωσες, περνάς για Ωνάσης και για Νιάρχος
κι απ’ το «εντάξει αδερφέ» το γύρισες στο "all right".
Θεόφιλε, Θεόφιλε η κοινωνία όφειλε
να κάνει που και που στραβά τα μάτια
Θεόφιλε, Θεόφιλε, η κοινωνία όφειλε
σ’ εμάς που ζήσαμε ζωή όλο κεσάτια.
Θεόφιλε, Θεόφιλε, παλιό ψάρι μπαγιάτικο
μα δε σου μίλησε κανείς για τη Rexona;
Θεόφιλέ μου, γύρισε στο σπίτι σου το ταχτικό
στο τάβλι σου και στην κυρά Παγώνα.
Θεόφιλε, Θεόφιλε η κοινωνία όφειλε
να κάνει που και που στραβά τα μάτια
Θεόφιλε, Θεόφιλε, η κοινωνία όφειλε
σ’ εμάς που ζήσαμε ζωή όλο κεσάτια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου