Στη δεκαετία του '90 το έντεχνο λαμβάνει τη μορφή σούπερ νόβα - μιας έκρηξης που συμβαίνει στο τέλος της ζωής ενός αστέρα, πριν αυτός εξαϋλωθεί για πάντα. Είναι το τραγούδι που κομίζει ακόμη την τρελή ακμή των 1980s, είναι αυτή η μακρά "δεκαετία" των 20 χρόνων, μια ενιαία περίοδος όπου τα μπαγκάζια της λαϊκής μούσας, του πολιτικού τραγουδιού, των μεγάλων ποιητών, της στιβαρότητας των Μίκη-Μάνου-Σταύρου και της έκπληξης των Μάνου-Νιόνιου-Θάνου φτάνουν επιτέλους στον προορισμό τους, σε ένα νέο είδος τραγουδιού χαμηλού προφίλ και υψηλής μελωδικότητας που δεν υπάγεται πουθενά, δεν ομαδοποιείται, δεν αναπαράγει στερεοτυπικές ευκολίες, δεν χουλιγκανίζει. Η ακμή δεν περιγράφεται, βιώνεται, και είναι απλώς τυχεροί όσοι την έζησαν. Αρκετά χρόνια μετά, το έντεχνο τραγούδι ζει ως διαχρονική τέχνη, βεβαίως, αλλά και ως μελωδικό και ποιητικό μέτρο των τωρινών πραγμάτων. Ζει, και ...σπέρνει εφιάλτες!
ηρ.οικ.
Παράφορα φεγγάρια
Στίχοι: Μαρία Θάνογλου
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Ερμηνεία: Μαίρη Έσπερ
Δίσκος: Ζωές από μετάξι (1996)
Πόλεις του καλοκαιριού
Στίχοι: Μπέτυ Κομνηνού
Μουσική-Ερμηνεία: Νένα Βενετσάνου
Δίσκος: Πόλεις του νότου (1993)
Ήτανε αέρας
Στίχοι: Γιώργος Χρονάς
Μουυσική: Γιώργος Καζαντζής
Ερμηνεία: Λιζέτα Καλημέρη
Δίσκος: Του ταξιδιού τα κίβδηλα (1996)
Η χθεσινή ημέρα
Στίχοι - Μουσική: Γιώργος Σταυριανός
Ερμηνεία: Ισιδώρα Σιδέρη
Δίσκος: Καθαρός ουρανός (1991)
Κύματα
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου
Δίσκος: Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια (1990)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου